​
سه تا بچه قد و نیم قد دارد اما هنوز وقتی مادر پیرش را بغل می کند و می بوسد غم دنیا از دلش می رود. دست خودش نیست این خاصیت آغوش مادر است. از نوزاد یک روزه گرفته تا خانم و آقای چند ده ساله، همه در این آغوش آرام می گیرند. 

همه آدمها به نوازش و آغوش نیاز دارند اما بچه ها خیلی بیشتر. بخصوص در ماههای اول تولد که چشم و گوششان درک کاملی از محیط ندارد و در عوض پوستشان به شدت حساس است. برای همین است که روانشناسان معتقدند تماس پوستی مادر و نوزاد در ماههای اول سرنوشت ساز است. حتی محققان گفته اند اگر نوزاد مدتی از نوازش محروم شود ممکن است بمیرد. 

محققان این را هم دریافته اند که بچه هایی که به اندازه کافی با بدن مادر تماس نداشته باشند سیستم ایمنی ضعیفتری دارند و دچار کاهش وزن و خشکی نخاع می شوند. 

تماس پوستی باعث می شود: 

* بی تابی های شبانه کودک را کاهش یابد 

* کودک رشد عاطفی و ذهنی بالاتر و روابط اجتماعی بهتری داشته باشد. 

* اعتماد به نفس بالاتری داشته باشد 

* استرس کمتری را تجربه کند. 

* کمتر در آینده دچار افسردگی شود 

چند نکته کوتاه: 

1. بچه به ناز و نوازش نیاز دارد اما این تنها نیازش نیست. بعضی والدین آنقدر در این کار افراط می کنند که بچه کلافه می شود. 

2. بچه ها با هم تفاوت دارند بعضی از بچه ها بیشتر و بعضی کمتر به تماس فیزیکی نیاز دارند. تشخیص با والدین است بخصوص وقتی بزرگتر می شوند ممکن است به انواع دیگری از عشق ورزی بیشتر از بوسه و آغوش نیاز داشته باشند. 

3. در زمان نوزادی هیچ فرقی ندارد هم پسرها و هم دخترها نیاز به تماس فیزیکی با مادر و پدر دارند. وقتی بزرگتر می شوند هم این نیاز سرجایش هست ولی ممکن است شکل متفاوتی داشته باشد. مثلاً در پسرها ممکن است به شکل کشتی گرفتن باشد و در دخترها بوسیدن و دست کشیدن روی موهای بلند و قشنگشان. 

سید مهدی خدایی