مهنــا

ﭼﺮﺍ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺗﯿﻢ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻧﻬﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﮑﺮ، ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻧﮑﻮﻫﺶ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .

» ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ(ع) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎیند:
ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺑﺮ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎ ﻭ ﻫﻨﺠﺎﺭ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﺎﺑﻬﻨﺠﺎﺭﯼ ﻫﺎ(ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻧﻬﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﮑﺮ ‏) ﺭﺍ ﻋﯿﺐ ﻭ ﻧﻘﺺ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺑﺪﯼ ﺍﺳﺖ. ‏( ﺑﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ‏) ‏
? منبع : ﺣﺮ ﻋﺎﻣﻠﯽ، ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻟﺸﯿﻌﻪ، ﺝ ۱۶ ﺹ ۱۱۷

ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﮐﺴﺐ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻣﻬﺪﯼ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻋﺠﻞ الله ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ؟!

برخی انگیزه هایی که در روایات برای امر به معروف و نهی از منکر آورده اند:

۱- ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻧﻬﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺵ ﺳؤاﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺧﺪﺍﯾﺎ ! ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ: ﻣﻦ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺘﺮﺳﯽ.

۲- ﺩﺭ ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻟﺸﯿﻌﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ، ﺳﮑﻮﺕ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺪﯼ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﻣﺮﻭﺟﺎﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﯾﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﯼ ﻋﯿﺐ ﻭ ﻧﻨﮓ ﺷﻤﺮﺩ. ﺯﯾﺮﺍ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺪﯼ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻇﺎﻟﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯿﻞ ﻭ ﺭﻏﺒﺖ ﻣﺮﺑﯿﺎﻥ ﺩﯾﻨﯽ ﺑﻪ ﻫﺪﺍﯾﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺘﻤﮕﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻃﻤﻊ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

? منبع : ﺣﺮ ﻋﺎﻣﻠﯽ، ﻭﺳﺎﺋﻞ ﺍﻟﺸﯿﻌﻪ، ﺝ ۱۶ ﺹ ۱۳۰

ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ(ص) ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:
ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﯼ(ع) ﺭﺍ ﺩﺭﮎ ﮐﻨﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻗﺘﺪﺍ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻗﯿﺎﻡ.
? منبع : ﻣﺠﻠﺴﯽ، ﺑﺤﺎﺭﺍﻻﻧﻮﺍﺭ، ﺝ ۵۲ ﺹ ۱۳۰

‏ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺍﻗﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﻮﻻ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺯﻣﺎﻧﺸﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻧﻬﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﯾﻦ ﺍﻟﻬﯽ ﺩﺭﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﻧﺐ ﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺩﯾﻨﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ . ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺁﻥ ﺭﻫﺒﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ.

? منبع
ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺎﺩﻕ ﺭﺑﺎﻧﯽ، ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ
ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻬﺪﯼ(عج) ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ ‏(ﺭﻩ ‏)

از پیامد های غیبت جدا شدن گمراهان از صف مؤمنین و توهم جاهلان در بی نیازی به معصوم علیه السلام در اداره ی امور

امام صادق به نقل از پدرانشان از امیرالمؤمنین - علیهم السلام - فرمود:

به خدا سوگند، من و اين دو فرزندانم حسنین علیهما السلام یقینا کشته خواهيم شد و بی ترديد خداوند مردى از فرزندانم را در آخر الزمان بر می انگیزد كه برای ما خونخواهى خواهد كرد.

و بی شک از مردم پنهان خواهد شد براى مشخص شدن و جدا شدن گمراهان، تا جايى كه نادان می گويد: برای خدا در آل محمّد (ص) نيازى نيست.

شاید منظور از جمله ی آخر این باشد که جاهلان چنان در گمراهی فرو می روند و به بدعت ها خو می گیرند که دیگر برای اداره ی امور، به وجود امام معصوم (ع) و مراجعه به آموزه های اهل بیت (ع) نیازی نمی بینند.

? منبع : الغيبة للنعماني ص ۱۴۰

امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:

(إِنّی لاََمانٌ لاَِهْلِ الاَْرْضِ کَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانٌ لاَِهْلِ السَّماءِ)

• همانا، من، امان و مایه ى ایمنى براى اهل زمینم؛ همان گونه که ستاره ها، سبب ایمنى اهل آسمان اند.

شرح حدیث

این کلام، قسمتى از جواب هایى است که امام زمان(علیه السلام)، در پاسخ به نامه ى اسحاق بن یعقوب فرموده است.

اسحاق در این نامه، از علت غیبت سؤال مى کند. حضرت بعد از جواب و بیان علّت غیبت، به این نکته اشاره دارد که وجود امام در غیبت، بى فایده و اثر نیست؛

از فواید امام این است که وجود او سبب ایمنى براى اهل زمین است؛

همان گونه که ستارگان آسمان مایه ى ایمنى براى اهل آسمان اند.

در روایات صحیح دیگرى نیز به همین مضمون اشاره شده است.

در آن روایات آمده است: اگر حجت در زمین نباشد، زمین و اهل آن، دگرگون و مضطرب خواهند شد.

در تشبیه امان بودن امام زمان(علیه السلام) براى اهل زمین، به امان بودن ستارگان براى اهل آسمان، وجوه تشابهى نهفته است که به دو مورد از آن ها اشاره مى کنیم

۱-همان گونه که از جهت تکوینى، وجود ستارگان و کیفیّت وضع آن ها موجب امان و آرامش کرات و سیارات و کهکشان هاست، وجود امام زمان(علیه السلام) نسبت به موجودات زمین نیز چنین است.

۲-همان گونه که به سبب ستارگان، شیاطین از آسمان ها رانده شدند و امان و آرامش براى اهالى آسمان ها، از جمله ملائکه فراهم شد، وجود امام زمان(علیه السلام) نیز تکویناً و تشریعاً سبب طرد شیاطین از اهل زمین، خصوصاً انسان ها خواهد بود.

? پی نوشت : شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم ۱۳۸۲

1. کمال الدین، ج ۲ ص ۴۸۵ ح ۱۰
2.  الغیبة، شیخ طوسى، ص ۲۹۲ ح ۲۴۷ 
3. احتجاج، ج
4. ص ۲۴۸
5. إعلام الورى، ج ۲ ص ۲۷۲
6. کشف الغمة، ج ۳ ص ۳۴۰ 
7. الخرائج و الجرائح، ج ۳ ص ۱۱۱۵
8. بحارالأنوار، ج ۵۳ ص ۱۸۱ ح ۱۰ 
9. شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم ۱۳۸۲

مردی به نام رمیله تب دار بود؛ هنگام نماز رسید و به سختی وضو نمود و برای نماز جماعت به مسجد رفت، بعد از نماز جماعت تا از درب مسجد بیرون آمد علی علیه السلام را دید که دست مبارک بر روی شانه های رمیله گذاشت

 فرمودند: رمیله! دچار تب شدیدی بودی ولی باز هم برای نماز جماعت به مسجد آمدی! رمیله متحیر و متعجب شد و عرض کرد: بله سرورم، اما شما چطور متوجه شدید!؟

 امیرالمومنین علیه السلام لبخندی زد و فرمودند: 

ای رمیله، هیچ زن و مرد مومنی نیست که مریض شود، مگر اینکه ما بخاطر مریضی او مریض میشویم و هرگاه محزون میشود ما بخاطر او محزون میشویم و هر زمان دعا کند ما به او آمین میگوییم و وقتی ساکت باشد مابرای او دعا می‌کنیم و در هرکجا در مشرق و مغرب، مرد و زن مومنی باشد ما با او هستیم. 

بحارالانوار ج36

✨ یاصاحب الزمان عج، چه دردهایی که با من بود و هست و خواهد بود و شما در کنارم بودید و هستید و خواهید بود و من در همه حال غافل از شما

قال مولانا الامام المهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف:

(وَالْعاقِبَةُ بِجَميلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَكُونُ حَميدَةً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِيَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ)[1]

با ساخت نيكوى خداوند، فرجام كار، مادامى كه شيعيان از گناهان دورى گزينند، پسنديده و نيكو خواهد بود.

شرح

اين حديث، بخشى از نامه اى است كه امام زمان(عليه السلام) براى شيخ مفيد(رحمه الله)مرقوم داشته اند. 

✍️حضرت(عليه السلام) به نكته اى مهم اشاره كرده اند كه اگر شيعيان ما، عاقبت به خيرى را مى خواهند، سببش لطف و توجّه خاصّ خداوند است; پس بايد از گناهانى كه خداوند متعال از آن ها منع كرده است، اجتناب كنند; زيرا هر عملى، اثر مخصوص خود را دارد و نَفْس ما، مطابق كارها، سخنان و حتّى افكارى كه داريم، ساخته مى شود. آن كس كه از انجام دادن گناه باكى ندارد ـ حال آن گناه كم باشد يا زياد، كوچك باشد يا بزرگ ـ بداند كه حقيقت خود را تيره و تار كرده، شايستگى ورود به جايگاه نور و پاكى را ندارد.

يك گناه، آتشى است كه در خرمنى مى افتد. انسان سال ها تلاش مى كند و ثواب ها براى خويش فراهم مى آورد، ولى با يك گناه، حاصل عمرى را به هدر مى دهد; از اين رو، حضرت، در اين حديث، خطر گناه را گوشزد كرده است.

[1]. احتجاج، ج2، ص325 

بحارالأنوار، ج53، ص177، ح8 

آیت الله بهجت ره:

»تکان میخوری بگو یا صاحب الزمان

»می نشینی بگو یا صاحب الزمان،

»برمیخیزی بگو یا صاحب الزمان،

»صبح که از خواب بیدار میشوی مؤدب بایست و صبحت را با سلام به امام زمانت شروع کن و بگو آقا جان دستم به دامانت خودت یاری ام کن

»شب که میخواهی بخوابی اول دست به سینه بگذار و بگو"السلام علیک یا صاحب الزمان"بعد بخواب.

«شب و روزت را به یاد محبوب سر کن که اگر اینطور شد,شیطان دیگر در زندگی تو جایگاهی ندارد،
دیگر نمیتوانی گناه کنی،دیگر تمام وقت بیمه امام زمانی…»

★و خود امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرموده است: که در دوران غیبت فقط کسانی بر دین خود ثابت قدم می مانند که با روح یقین مباشر و با مولا و صاحب خود مأنوس باشند..

?از بیانات مرحوم آیت الله بهجت ره

نماز حاجت در شب های جمعه، به نقل از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام

مرحوم سیّد بن طاووس در «مهج الدّعوات» از کتاب «کُنوز النَّجاح» ابوعلی فضل طبرسی، نماز درخواست حاجت را از حضرت صاحب الامرعلیه السلام نقل می کند که چکیده آن در متن زیر مشاهده می شود:

ابوعبدالله حسین بن محمّد بَزُوفَری گفت: از ناحیه مقدّسه امام زمان علیه السلام نوشته ای خارج شد که مضمون آن، چنین است:

اگر کسی حاجتی و درخواستی از خداوند متعال داشت، این نماز و دعا را بخواند. کسی که این دعا و نماز را بخواند، حاجتش برآورده می شود، هر حاجتی که باشد، مگر آن که قطع صله رحمی را تقاضا کرده باشد. هیچ زن و مرد مؤمنی نیست که این نماز و دعا را با اخلاص بخواند، مگر آن که درهای آسمان به منظور اجابت حاجتش گشوده می شود، و دعای او در همان شب، و در هر زمان که باشد، مستجاب خواهد شد. این، از فضل خداوند بر ما و بر مردم می باشد.
دستور این نماز و دعا چنین است:

شب جمعه، بعد از نیمه شب، غسل کند و به جایگاهی که نماز می خواند برود و 2 رکعت نماز بخواند، به این صورت:

در هر دو رکعت، یک بار سوره حمد و یک بار سوره توحید را بخواند، و وقتی در خواندن سوره حمد، به آیه «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏» رسید، این آیه را ۱۰۰ بار تکرار کند.

در هر دو رکعت، ذکر رکوع و سجده را 7 بار تکرار نماید.
بعد از نماز، این دعا را بخواند:

«اللَّهُمَّ إِنْ أَطَعْتُكَ فَالْمَحْمَدَةُ لَكَ، وَ إِنْ عَصَيْتُكَ فَالْحُجَّةُ لَكَ، مِنْكَ الرَّوْحُ وَ مِنْكَ الْفَرَجُ، سُبْحَانَ مَنْ أَنْعَمَ وَ شَكَرَ، سُبْحَانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ.
اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتُ قَدْ عَصَيْتُكَ فَإِنِّي قَدْ أَطَعْتُكَ فِي أَحَبِّ الْأَشْيَاءِ إِلَيْكَ وَ هُوَ الْإِيمَانُ بِكَ، لَمْ أَتَّخِذْ لَكَ وَلَداً، وَ لَمْ أَدْعُ لَكَ شَرِيكاً، مَنّاً مِنْكَ بِهِ عَلَيَّ، لَا مَنّاً مِنِّي بِهِ عَلَيْكَ، وَ قَدْ عَصَيْتُكَ يَا إِلَهِي عَلَى غَيْرِ وَجْهِ الْمُكَابَرَةِ، وَ لَا الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِيَّتِكَ، وَ لَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِيَّتِكَ، وَ لَكِنْ أَطَعْتُ هَوَايَ، وَ أَزَلَّنِي الشَّيْطَانُ، فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَ الْبَيَانُ، فَإِنْ تُعَذِّبْنِي فَبِذُنُوبِي غَيْرَ ظَالِمٍ، وَ إِنْ تَغْفِرْ لِي وَ تَرْحَمْنِي فَإِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ»

پس ذکر«يَا كَرِيمُ! يَا كَرِيمُ!» را به اندازه ای تکرار کند که نفسش قطع شود.

سپس بگوید:

«يَا آمِناً مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ! وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ خَائِفٌ حَذِرٌ، أَسْأَلُكَ بِأَمْنِكَ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ مِنْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُعْطِيَنِي أَمَاناً لِنَفْسِي وَ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ سَائِرِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ حَتَّى لَا أَخَافَ أَحَداً وَ لَا أَحْذَرَ مِنْ شَيْ‏ءٍ أَبَداً، إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ، وَ حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ،‏ يَا كَافِيَ إِبْرَاهِيمَ نُمْرُودَ! يَا كَافِيَ مُوسَى فِرْعَوْنَ! أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَكْفِيَنِي شَرَّ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ»

پس به جای فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ، نام کسی را ببرد که از شرّ او می ترسد. پس اگر خداوند بخواهد، وی را از شرّ کسی که می ترسد، نگاه می دارد.

سپس به سجده برود و حاجتش را درخواست کند و به درگاه خداوند متعال، تضرّع و زاری نماید.

 منابع
√مهج الدعوات، ص ۳۹۴ - ۳۹۵
√مصباح کفعمی ص ۳۹۷ - ۳۹۶
√مکارم الاخلاق، ص ۳۵۰ - ۳۴۹

‌
آقا تو بیا و آبرو داری کن
گندم زدگان خاک را یاری کن

یک “جمعه بیا با نفس نرگسی ات
این باغچه را دوباره گُلکاری کن”
‌
هوشنگ بهداروند
‌

?در آخرین جمعه ی سال همه باهم برای آخرین امام دعا کنیم

?اللهم عجل لولیک الفرج?

امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف میفرمایند:

إِنَّا غَيْرُ مُهمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُم وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُم وَ لَو لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأوَاءُ وَ اصطَلَمَكُمُ الْأَعدَاءُ

?ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‌كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده‌ايم، كه اگر جز اين بود گرفتارى‌ها به شما روى مى‌آورد و دشمنان، شما را ريشه كن مى‌كردند.

____________________________________________

(احتجاج، ج2، ص497؛ بحارالانوار، ج53، ص175)

____________________________________________

❃↫«پشت دیوار
بلنـدزندگے
مانده ایم
چشم انتظاریڪ خبر??

یڪ اناالمهـدے
بگو یابن الحسن….
ما همچنان منتظریم.??

?اللّٰھـُـم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـ?