مهنــا

​
بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا

بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی

شب غریبی مان می شود به یاد تو روشن

تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی​

آقا ترین سکوت مرا غرق نور کن

مارا قرین منت ولطف حضور کن

وقتی گناه کنج دلم سبز می شود

آقا شفاعت این ناصبور کن

می ترسم از شبی که به دجال رو کنیم

آقا توراقسم به شهیدان ظهور کن.

اللهم عجل لولیک الفرج.

​

​
متاسفانه در بیشتر مجالس مذهبی از یاد امام زمان و دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت غفلت می شود، و اگر بدانیم چقدر از آن حضرت غافل بوده ایم، متوجه می شویم که آن حضرت مظلوم ترین فرد عالم هستند.

امام حسین در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند: مهدی ما در عصر خودش مظلوم است، تا می توانید درباره آن حضرت سخن بگویید و قلم فرسایی کنید؛ آنچه درباره شخصیت این معصوم بگویید درباره همه معصومین علیهم السلام گفته اید؛ چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت یکی هستند و چون این زمان، دوران مهدی ما است سزاوار است درباره او بیشتر گفتگو شود.

و در خاتمه فرمودند: باز تاکید میکنم درباره مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید، مهدی ما مظلوم است، بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و گفت.

 کتاب صحیفه مهدیه؛ بخش مقدمه

​

آقاجان شرمنده ام 

برای زمانیکه من با لب خندان گناه میکنم 

و شما با چشمانی گریان نظاره …

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا

أَيْنَ صَاحِبُ يَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَايَهِ الْهُدَي أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاَحِ وَ الرِّضَا
كجاست صاحب روز پيروزي، و گسترنده پرچم هدايت، كجاست گردآورنده پراكندگي صلاح و رضا،

​


آقا مبارک است ردای امامتتای غایب از نظر به فدای امامتت

ما زنده ایم از برکات ولایتت

ما عهد بسته ایم به پای امامتت 

رضا باقریان 

أَيْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي إلَيْهِ يَتَوَجَّهُ الأَْوْلِيَاءُ أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الأَْرْضِ وَ السَّمَاءِ
كجاست جلوه خدا، كه دوستان به سويش روي آورند، كجاست آن وسيله پيوند بين زمين و آسمان،

امیرالمؤمنین، علی(علیه السلام) فرمودند:«خداوند ولیّ خود را در ميان بندگانش پنهان ساخته است؛ مبادا كه بنده‌ای از بندگانش را کوچک شماريد؛ چه بسا آن بنده، ولیّ او باشد و تو ندانی.»

«كمال الدين»، ترجمه پهلوان، ج 1، ص 552.

​​

​

آقای من مولا و مقتدای من

موهایم دارند سفید میشوند

دارم پیر میشوم

شمارش آغاز کرده ام

ولی تو از پشت قرنها می آیی

بی هیچ موی سپیدی

تو همچنان آقای  مایی

آیا زنده ام هنگام ظهورت؟