آذر

آرام آرام پاییز هم به سر میرسد و هرچه دلتنگی را با خود میبرد. آذر می‌آید تا آخرین زیباییِ خزانش را نشان چشم‌هایِ خیس دهد و بارِ سنگینِ اندوه را از دوشِ خسته و بی‌گناهمان بردارد و برود.

روزها 

ماه‌ها 

فصل‌ها

تمام می‌شوند و می‌روند همچون ما که هر لحظه در حالِ عبور کردن و رفتنیم هر چند گاهی از یاد می‌بریم این رفت و آمدهایِ بزرگ را..

پاییز به پایان نزدیک می‌شود و اینک باید راز فصلی دگر را آموخت،رازِ افتادنِ دانه دانه برف هایِ سرکش…

حاتمه ابراهیمزاده

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.