لوْ لا ینْهاهُمُ الرَّبَّانِیونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ أَکلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما کانُوا یصْنَعُونَ 

چرا علمای نصارا و یهود آنان را از سخنان گناه آلود وخوردن مال حرام بازنمی دارند؟ چه بد است آنچه انجام می دهند.

 پیام ها 

1- مسئولیت امر به معروف و نهی از منکر، در درجه اوّل متوجّه علماست.

2- سکوت و بی تفاوتی علما، زمینۀترویج فساد است.

3- علما باید قدرت داشته باشند تا بتوانند علاوه بر موعظه و دعوت، جلوی مفاسد را بگیرند.

4- اگر نهی از منکر، جلوی گناه را نگیرد، لااقل جلوی سرعت آن را می گیرد.

5- علمای اهل کتاب، حتّی به حداقل وظیفه هم عمل نکردند.

6- زیبایی علم، در اظهار آن و زشتی اش در سکوت و کتمان است.

سوره مائده، آیه 63

منبع: تفسیر نور؛ ج 2؛ ص328