أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکتابَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ 

آیا مردم را به نیکی دعوت کرده و خودتان را فراموش می نمایید؟ با اینکه شما کتاب(آسمانی) را می خوانید، آیا هیچ فکر نمی کنید؟

 نکته ها 

√ امام صادق علیه السلام فرمود: «کونوا دعاة النّاس باعمالکم و لاتکونوا دعاةً بالسنتکم» با اعمال خودتان مردم را دعوت کنید، نه تنها با گفتار.

√ امام کاظم علیه السلام فرموده اند: «طوبی للعلماء بالفعل و ویل للعلماء بالقول» درود بر عالمانی که به گفته خود عمل می کنند و وای بر عالمانی که فقط حرف می زنند.

√ آمران به معروف، باید خود عامل به معروف باشند.

√ اگر مقدّمات فراموشی را خودمان فراهم کرده باشیم، معذور نیستیم. عذر فراموشکاری پذیرفته است که بی تقصیر باشد.

√ تلاوت کتاب آسمانی کافی نیست، تعقّل لازم است.

√ خود فراموشی، نشانه ی بی خردی است.

سوره بقر، آیه 44

منبع: تفسیر نور، ج 1، ص105- تفسیر نمونه، ج 1، ص 214