فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ

 پس هر که با تو، بعد از علم و دانشی که به تو رسیده است، درباره او(عیسی) به ستیز و محاجّه برخیزد(و از قبول حقّ شانه خالی کند) بگو: بیائید پسرانمان وپسرانتان و زنانمان وزنانتان وخودمان را(کسی که به منزله خودمان است) وخودتان را بخوانیم، سپس(به درگاه خدا) مباهله و زاری کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

 پیامها

1-اگر انسان ایمان به هدف داشته باشد، حاضر است خود و نزدیک ترین بستگانش را در معرض خطر قرار دهد.

2-آخرین برگ برنده و سلاح برنده مؤمن، دعاست.

3-فرزند دختری، همچون فرزند پسری، فرزند خود انسان است. «أَبْناءَنا» بنابراین امام حسن وامام حسین علیهما السلام فرزندان پیامبرند.

4-زن و مرد در صحنه های مختلف دینی، در کنار همدیگر مطرحند.

5-در دعا، کیفیت و حالات اهل دعا مهم است، نه تعداد آنها. گروه مباهله کننده پنج نفر بیشتر نبودند.

6-علی بن ابی طالب علیهما السلام، جان رسول اللَّه صلی الله علیه و آله است.

7-در مجالس دعا، کودکان را نیز با خود ببریم.

8-اهل بیت پیامبر علیهم السلام مستجاب الدعوة هستند.

سوره آل عمران، آیه 61

منبع: تفسیر نور، ج 1، ص527