اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کمِشْکاةٍ فِیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِی زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کأَنَّها کوْکبٌ دُرِّی یوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکةٍ زَیتُونَةٍ لا شَرْقِیةٍ وَ لا غَرْبِیةٍ یکادُ زَیتُها یضِی ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلی نُورٍ یهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یشاءُ وَ یضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِکلِّ شَی ءٍ عَلِیمٌ 

خداوند، نور آسمان ها وزمین است. مَثَل نور او همچون چراغدانی است که در آن چراغی (پر فروغ) باشد. آن چراغ در میان حبابی شیشه ای و آن شیشه همچون ستاره ای تابان و درخشان، چراغ از روغن درخت پر برکت زیتونی بر افروخته شده، که نه شرقی است و نه غربی. (روغنش به قدری صاف و شفّاف است) که بدون تماس آتش نزدیک است (شعله ور شود و) روشنی دهد. نوری است بر فراز نور دیگر. هر کس را خداوند بخواهد به نور خویش هدایت می کند، و خداوند برای مردم مَثَل ها می زند و خداوند به هر چیزی آگاه است.

 توضیح

فضيل بن يسار گفت به حضرت صادق (ع) عرض كردم اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ

فرمود خداوند چنين است

گفتم مَثَلُ نُورِهِ

فرمود محمّد مثل نور خدا است

گفتم «كَمِشْكاةٍ»

فرمود سينه محمّد صلى اللَّه عليه و آله و سلم

گفتم «فِيها مِصْباحٌ»

فرمود در آن نور علم است. يعنى نُبوّت.

گفتم: «الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ»

فرمود علم پيامبر اكرم وارد به قلب علي عليه السّلام شد.

گفتم: (كأنها)

فرمود چرا (كأنها) مي گویى،

پرسيدم پس چگونه بگويم

فرمود «كأنه كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ».

گفتم: «يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ».

فرمود آن امير المؤمنين علي بن ابى طالب عليه السّلام است كه نه يهودى است و نه نصراني.

گفتم: «يَكادُ زَيْتُها يُضِي‏ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ.

فرمود نزديك است علم از دهان عالم آل محمّد فرو ريزد قبل از سخن گفتن.

گفتم: «نُورٌ عَلى‏ نُورٍ»

فرمود امامى پس از امام ديگر

سوره نور، آیه 35

منبع: تفسیر نور؛ ج 6؛ ص186؛

  بحار الأنوار ، ج‏23، ص: 307