کلید واژه: "حدیث"

کار نیک

امام محمد باقر عليه السلام : اِصطِناعُ المَعروفِ يَدفَعُ مَصارِعَ السّوءِ ، وكُلُّ مَعروفٍ صَدَقَةٌ وأهلُ المَعروفِ فِي الدُّنيا هُم أهلُ المَعروفِ فِي الآخِرَةِ وأوَّلُ مَن يَدخُلُ الجَنَّةَ أهلُ المَعروفِ كار نيك ، از مرگ بد ، جلو مى گيرد و هر كار… بیشتر »

گناه

امام رضا علیه السلام : المُستَتِرُ بالسَّیئَةِ مَغفورٌ لَهُ. پوشاننده گناه آمرزیده می گردد. الکافی جلد ۲ ،صفحه ۴۲۸. بیشتر »

ولایت

امام کاظم عليه السلام :  طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا  خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى زنند و در… بیشتر »

منت گذاشتن

امام صادق عليه السلام : اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز. إن كانَت لكَ يَدٌ عندَ إنسانٍ فلا تُفسِدْها بكَثرَةِ المِنَنِ و الذِّكرِ لها بحارالأنوار جلد ۷۸، صفحه ۲۸۳. بیشتر »

پرهیز از زمین خوردن

امام محمد باقر عليه السلام :  تَوَقّي الصَّرْعةِ خَيرٌ من سؤالِ الرَّجْعةِ  پرهيز از به زمين خوردن بهتر است از اين كه زمين بخورى و خواهش كنى كه بلندت كنند.  ميزان الحكمه جلد ۲،صفحه ۱۳۶. بیشتر »

اعتماد‌‌‌...گول خوردن

امام صادق عليه السلام : مَن وَثِقَ بثلاثَةٍ كانَ مَغرورا : مَن صَدَّقَ بما لا يكونُ ، و رَكَنَ إلى مَن لا يَثِقُ بهِ ، و طَمِعَ فيما لا يَملِكُ هر كه به سه چيز اعتماد كند، گول خورده است :  كسى كه آنچه را شدنى نيست، باور كند  و به كسى كه بدو… بیشتر »

زمان حال

امام على عليه السلام : ماضي يَومِكَ فائتٌ، وآتيهِ مُتَّهَمٌ، وَ وَقتُكَ مُغتَنَمٌ گذشته ی امروزت سپرى شد و آينده ‏اش مورد ترديد است و زمان حال غنیمت است. غررالحكم، حدیث ۹۸۴۰. بیشتر »

سرزنش

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مَن عَيَّرَ أخاهُ بِذَنبٍ قَد تابَ مِنهُ لَم يَمُتْ حَتّى يَعمَلَهُ هر كس برادر خود را براى گناهى كه از آن توبه كرده است سرزنش كند، نميرد تا خود آن گناه را مرتكب شود. ميزان الحكمه جلد ۸، صفحه ۳۳۸ بیشتر »

امین

امام صادق عليه السلام : لَم يَخُنكَ الأمينُ و لكِن ائتَمَنتَ الخائنَ  امین به تو خیانت نکرد، بلکه تو خائن را امین دانسته ای بحارالانوار جلد ۷۸ ،صفحه ۳۳۵. بیشتر »

برترین ادب

امیرالمؤمنین عليه السلام: أفضَلُ الأَدَبِ أن يَقِفَ الإِنسانُ عِندَ حَدِّهِ ولا يَتَعَدّى قَدرَهُ برترين ادب، آن است كه انسان در حدّ خود بايستد و از اندازه خويش فراتر نرود.  غررالحكم حدیث3241. بیشتر »