مهنــا

​
رَبُّکم اَعلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِکُم

(اسراء/۲۵)

آرام باش خدا از آنچہ در دلت میگذرد خبر دارد 

​
بنازم ان دستی که دست زورمندان بشکند

بشکند دستی که

بازوی ضعیفان بشکند

شیشه بشکستن نباشد

افتخاره سنگ سخت

سنگ اگر سخت است 

جای شیشه سندان بشکند

دست و پا گر بشکند

بانسخه درمان میشود

چشم گریان هم دمی 

با بوسه خندان میشود

ای خدا هرگز نبینم بشکند 

قلب کسی دلشکسته باطنش 

از ریشه ویران میشود…

​
توی دنیا دو نفر باش!یکی واسه خودت،

یکی برای دیگران

واسه خودت “زندگی کن”

و برای بقيه “زندگی باش”

وقتي پوست دستتون بر اثر سرما خشك میشه چکار مي‌كنيد؟ 

سنگ پا مي‌كشيد؟

نه! چرا؟

چون علاوه بر اینکه خوب نمیشه، به پوستتون آسيب هم میزنه. 

به همین دلیل، از كرِم استفاده میکنيد و می بینید كه پوست دست شما دوباره نرمی و لطافت خودش رو پيدا میکنه.

زندگي هم، همينطوره

 یعنی اگر كسي با شما خشك و خشن رفتار كرد ولی شما با نرمی و لطافت با اون رفتار كنيد اونم مثل شما نرم میشه.

البته اين راه حل، از امام علي(ع) است كه فرمود: 

لن لمن غالظك، يوشك ان يلين لک 

با كسي كه با تو با شدت و خشونت رفتار مي‌كند، نرم باش. هيچ دور نيست كه او نيز مثل شما نرم‌خو شود.

​

در هر سنی که هستی

روزهایی بی نظیر را تجربه می کنی

چرا که مثل روزهای دیگر

فقط یکبار تکرار خواهد شد

هر روز از عمر تو زیباست

و لذتهای خودش را دارد

به شرط آنکه زندگی کردن را بلد باشی …

​
سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم

رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم

گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم

بازگویم که عیان است چه حاجت به بیانم

هیچم از دنیی و عقبی نبرد گوشه خاطر

که به دیدار تو شغل است و فراغ از دو جهانم

گر چنان است که روی من مسکین گدا را

به در غیر ببینی ز در خویش برانم

من در اندیشه آنم که روان بر تو فشانم

نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم

گر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن

که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم

نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت

دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم

من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم

که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم

درم از دیده چکان است به یاد لب لعلت

نگهی باز به من کن که بسی در بچکانم

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم

که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم

​

یارب از عرفان مرا پیمانه‌ای سرشار ده

چشم بینا، جان آگاه و دل بیدار ده

هر سر موی حواس من به راهی می‌رود

این پریشان سیر را در بزم وحدت بار ده

در دل تنگم ز داغ عشق شمعی برفروز

خانهٔ تن را چراغی از دل بیدار ده

نشاهٔ پا در رکاب می ندارد اعتبار

مستی دنباله‌داری همچو چشم یار ده

برنمی‌آید به حفظ جام، دست رعشه دار

قوت بازوی توفیقی مرا در کار ده

مدتی گفتار بی‌کردار کردی مرحمت

روزگاری هم به من کردار بی‌گفتار ده

چند چون مرکز گره باشد کسی در یک مقام؟

پایی از آهن به این سرگشته، چون پرگار ده

شیوهٔ ارباب همت نیست جود ناتمام

رخصت دیدار دادی، طاقت دیدار ده

بیش ازین مپسند صائب را به زندان خرد

از بیابان ملک و تخت از دامن کهسار ده

(صائب تبریزی)

پشت دریا شهریست…

که دل انگیزترین نغمه دنیا آنجاست…

پشت چشمان قشنگش مهریست…

که غزل خیزترین نقطه دنیا آنجاست…

شخصی از امام محمد باقر (علیه السلام) پرسید:از کجا بدانیم لباسی که از بازار خریداری می کنیم، پاک است یا نجس؟

امام باقر(علیه السلام)در پاسخ فرمودند:

این قبیل سخت گیری ها از خوارج است. خوارج از روی جهالت، عرصه را بر خود تنگ گرفته اند. 

این در حالی است که دین اسلام، ملایم تر و قابل انعطاف تر از آن است که آنان می شناسند.

من لا یحضر الفقیه ، جلد ۱ ، صفحه ۸۳

کافی ، جلد ۲ ، صفحه ۴۰۵

امام حسین علیه السلام:

کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آرزویش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود

مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما یَرجو و اَسرَعُ لِما یَحذَرُ

تحف العقول، صفحه248