مهنــا

​

امام حسین (علیه السلام) :

اي مردم ! رسول خدا فرمود: هر كس سلطان زورگويي را ببيند كه حرام خدا را حلال نموده ، پيمان الهي را مي شكند و با سنت و قوانين رسول خدا از در مخالفت در آمده و در ميان بندگان خدا، راه گناه و معصيت و ستم و دشمني را در پيش مي گيرد، ولي با عمل يا سخن اظهار مخالفت نكند، بر خداوند است كه او را در محل و جايگاه آن سلطان ظالم قرار دهد.

مقتل خوارزمی ، ج۱ ،ص۲۳۴

​

بله یک گریه برای امام حسین میتواند همه دردها را علاج کند اما نه هر گریه ای.

گریه ای مطلوب است که از روی معرفت باشد ابن سعد هم برای سیدالشهدا علیه السلام گریه کرد.

وقتی حضرت زینب علیهاالسلام به گودی قتگاه آمدند و گفتند：ام فیکم مسلم؛ آیا در میان شما مسلمانی نیست؟عمر سعد هم به گریه افتاد نظیر این گریه ها بسیار است.

آیت الله مصباح یزدی.

​
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الاِرْتِيَاحُ إلَيْكَ 

خدايا ما را از كساني قرار ده كه شيوه هاشان آرام گرفتن به درگاه توست 

مناجات المحبین

​

امام صادق علیه السلام فرمودند：

هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد حب امام حسین علیه السلام و حب زیارتش را در قلب او می اندازد.

وسایل الشیعه،ج۱۴،ص۴۹۶.

​
امام حسین (علیه السلام) ：

 خداوند متعال فرموده است : مردان و زنان مؤمن دوست يكديگرند، امر به نيكي و نهي از بدي مي كنند.

خداوند نخست امر به معروف و نهي از منكر را به عنوان يك فريضه از سوي خودش ذكر كرده است ،

 زيرا او آگاه است كه اگر اين وظيفه اجرا شود، وظايف ديگر همه ، چه سخت و چه آسان انجام مي گيرد،

زيرا امر به معروف و نهي از منكر دعوت به اسلام مي كند و حقوق ستم ديدگان را بازمي ستاند و با ستمگران به مخالفت برمي خيزد…

تحف العقول،ص۲۳۷

​
امام حسین (علیه السلام ) :

بهاي شما چيزي جز بهشت نيست ، پس خود را به غيرآن مفروشيد، زيرا هر كس به دنيا راضي گردد ( هدفش فقط رسيدن به دنيا باشد ) به چيزي پست راضي شده است .

بلاغه الحسین ، ص۳۰۸

​

اَلسَّلاَمُ عَلَي الْحُسَيْنِ وَ عَلَي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَي أَوْلاَدِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَي أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ

سلام بر حسين و بر علي بن الحسين و فرزندان حسين، و ياران حسين.

​

شنیدن عبارت دوستت دارم : 
برای یک مرد…
او را برای مصاف با سخت ترین های زندگی زره پوش می کند، توان میگیرد، برای آنکه بیشتر بکوشد، مرد احساس می کند حتی قدش بلند تر شده است، چون به مرد بودنش افتخار میکند
 برای یک زن … 
آنچنان انرژی و توان مضاعفی برایش ایجاد می کند که آمادگی این را می یابد که لحظه ای پس از شنیدن این جمله یک خانه تکانی مفصل به راه بیاندازد،

و همه جای زندگی را با عشق از نو بیاراید
برای فرزند…
خصوصا وقتی روی دوزانو می نشینی و خودت را هم قد فرزندت می کنی و چشم در چشمش می گویی خیالت راحت من هستم،

یادت باشد آن شب فرزندت دیرتر ولی آرامتر میخوابد…
عبارت دوستت دارم را جدی بگیریم

این عبارت غوغا به پا می کند

​

​

​
تپنده باد قلب‌هایی که

درهر تپش عشق و مهربانی را

بی دریغ نثار انسانهای دیگر می کنند

کوچکترین مهربانی و‌امید دادن به کسی

شاید بزرگترین معجزه‌ها را ایجاد کند

پس مهربانی را دریغ نکنیم

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

​
مباهله پیامبر اسلام (ص) با مسیحیان نجران 

درباره زمان مباهله شیخ مفید می‌نویسد: این واقعه پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) در ذی‌الحجه به وقوع پیوست.  

 روزی که محمد (ص) با تمام خلق حسنه‌اش به مباهله آمد و با خود گنجینه پنج‌گانه طه را گواه برده بود. 
 «مُباهَلَه»درخواست لعن و نفرین الهی برای اثبات حقانیت است و بین دو طرفی رخ می‌دهد که هر کدام ادعای حقانیت دارند. 

 این واژه در تاریخ اسلام به ماجرایی اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام (ص) پس از مناظره با مسیحیانِ نجران و ایمان نیاوردن آنان، پیشنهاد مباهله داد و آنان پذیرفتند. 

 با این حال مسیحیان نجران، در روز موعود از این کار خودداری کردند چرا که حقیقت نور را دریافته بودند. 
بنابر اعتقادات شیعی، جریان مباهله پیامبر (ص)، نه تنها نشانگر حقانیت اصل دعوت پیامبر (ص) است، بلکه بر فضیلت ویژه همراهان او (فاطمه و حسنین) در این ماجرا دلالت می‌کند.  

 شیعیان معتقدند امام علی (ع) بر اساس آیه مباهله، به منزلۀ نَفْس و جان پیامبر است.  

واقعه مباهله در ۲۴ ذی الحجه سال نهم هجری روی داد و آیه ۶۱ سوره آل عمران به آن اشاره دارد. 
آیه مباهله آیه ۶۱ سوره آل عمران: (بنابراین، پس از فرارسیدن علم ( وحی ) به تو، هر کس درباره او (حضرت عیسی(ع) )، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: 

 بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند ) زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم.) 

 خداوند در آیه مباهله، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را فرزند پیامبر (ص) خطاب کرده است، و این صریح‌ ترین دلیل است بر اینکه اهل بیت، نسل و ذریه پیامبر (ص) هستند. 
واقعه مباهله با نامه پیامبر (ص) به مسیحیان نجران و دعوت آنان به اسلام شروع شد و در نهایت با عقب نشستن نجرانیان و ایمان‌آوردن عده‌ای از آنان پایان یافت. 
زهرا مرادوند