مهنــا

​

سی و یکم شهریور ماه شنیده شدن صدای طبل جنگی تمام عیار علیه ایران و ایرانی نبود بلکه طنین پر ابهت حقانیت ملتی بود در برابر ظلم و فشار صدام زمان. دفاع مقدس برگ زرین حماسه آفرینی ها و سلحشوری های بهترین، دلاورترین و مصمم ‌ترین مردان و زنان این امت است که در جای جای خاکش با خون خود، به دفاع از حریم کشور پرداختند. 

هفته دفاع مقدس فصلی از تاریخی است که در آن بهای مردانگی و عیار زنانگی اش به ایستادگی بود و استقامتی از جنس دلدادگی به میهن… 

روزهایی که مرگ در آن به سایه خزید، شهادت افتخار یافته و قامت راست کرده بود. 

حماسه ای بزرگ که در آن خط مقدم ‌ها از پرچین نگاه ملتش ترسیم می ‌شد و شهادت، شاه راهی به وسعت افق قلب رزمندگانش بود. 

دفاع مقدس خاکریز منیت ‌ها بود و محل اوج گرفتن انسانیت و از خود گذشتگی و سنگر هایش  بوی بهشتِ مردانی را گرفته بود که سر به سر، شهادت را به آغوش می‌کشیدند تا مبادا وجبی از کیان دین و وطن، به دست کفتاران حریص و متجاوز بیفتد. 

نباید از نظر دور داشت که دفاع مقدس، به تنهایی کتابی بود از سرفصل های بی‌ مانند غیور مردان و شیر زنانی که جان بر کف، نه روزها و نه ماه‌ ها، که سال ها حماسه‌ ساختند و افسانه ‌ها را به حقیقت پیوند دادند. 

حال که جای جای این خاک نشانی است از پلاک‌ هایی که برات بهشت را با قطره های خون خود گرفتند و لحظه‌ای از دفاع از حریم کشور و ناموس غفلت نکردند؛ برماست که یاد و خاطره شهیدانش را همواره زنده نگه داریم.  

یاد و خاطره همه شهدا،جانبازان و اسرای هشت سال جنگ تحمیلی گرامی باد. 

به قلم زهرا مرادوند 

​

گذشته‌ که‌ گذشت‌ و نیست، 

آینده‌ هم‌ که‌ نیامده‌ و نیست…

غصه‌ ها مالِ‌ گذشته‌ و آینده‌ ست؛

 حالا که‌ گذشته‌ و آینده‌ نیست، 

پس‌ چه‌ غصه‌ای؟!!

تنها حال‌ موجود است‌ که‌ آن‌ هم

‌نه‌ غصه‌ دارد و نه‌ قِصه…(:

حاج‌اسماعیلِ‌دولابی

وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ

ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ، [ ﺑﮕﻮ : ] ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻢ ،

ﺩﻋﺎﻱ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ 

 ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻋﻮﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪ ، ﺗﺎ [ ﺑﻪ ﺣﻖّ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ] ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ [ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﻋﻠﻲ ﺑﺮﺳﻨﺪ ] 

بقره.(١٨٦)

 قشنگ ترین عشق، نگاه خدا به بنده هاشه

​

سفارشات مخصوص بمناسبت ورود به ماه صفرالمظفر:

ماه صفر ماه حزن اهل بیت علیهم السلام و ماه مهم و شریفی هست،

لذا در مفاتیح الجنان اعمالی برای کل این ماه و اعمال مخصوص بعضی روزها آمده است:

1- خواندن نماز اول ماه

دو رکعت

در رکعت اول بعد از حمد سی مرتبه سوره قل‌هوالله احد

در رکعت دوم بعد از حمد سی مرتبه سوره قدر

بعد از نماز صدقه دهد.

2- خوانده دعای؛

” یَا شَدِیدَ الْقُوَى وَ یَا شَدِیدَ الْمِحَالِ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ 

ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمِیعُ خَلْقِکَ 

فَاکْفِنِی شَرَّ خَلْقِکَ 

یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ 

وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ. “ 

روزی 10مرتبه که در مفاتیح الجنان آمده.

3- روز سوم نمازی دارد به این نحو: 

دو رکعت 

در رکعت اول سوره حمد سوره فتح 

و در رکعت دوم حمد و توحید. 

بعد از نماز 

صد مرتبه صلوات،

صد مرتبه بگوید: اللهم العن آل ابی سفیان و صد مرتبه استغفار کند.

4- صدقه دادن هم در طول ماه مطلوب است.

​

​
​
گناه، مانع رزق است.

 در فرازی از دعای کمیل میگوییم

 ٱللّٰهُمَّ اغْفِر لِیَ الذُّنوبَ الَّتی تُغَیِّرُ النِّعَم ؛

 گناه رزق را قیچی می کند.

در تحصیل رزق، عزت خودتان را از دست ندهید.

 در رزق، با وقار باشید، گیج نشوید. 

نماز شب ، رزق آدم را گوارا می کند، نماز شب در رزق اثر دارد. 

استغفار و عذرخواهی از گناه در رزق اثر دارد.

منبع：درس هایی از قرآن ، استاد قرائتی

رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:

ضالة المؤمن العلم كلّما قيّد حديثا طلب إليه آخر.

گم شده مؤمن علم است هر دم حديثى فرا گيرد حديثى ديگر مطلوب او شود.

نهج الفصاحه/۱۸۸۹/۳

بعد میگن چرا این همه درس میخونید 

امام حسین ( علیه السلام ) :

كسي كه بخواهد از راه گناه به مقصدي برسد ، ديرتر به آروزيش مي رسد و زودتر به آنچه مي ترسد گرفتار مي شود .

بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۲۰. 

​

گناه نکردن بهتر از انجام کارهای نیک

 امیرالمومنین امام علی علیه السلام می فرمایند :

دوری کردن از بدیها برتر از انجام خوبیهاست.

میزان الحکمه ،ح ۶۷۵۵

​
بوی پاییز را می شنوی؟

انتهای همین شهریور

تابستان عزم رفتن دارد

تو را من چشم در راهم …!