​

بیشتر ما  آدم های دقیقه نودیم! 

قدر خوبیِ کسی که عاشقمان بود 

را وقتی میفهمیم که چمدان به دست میرود. 

دقیقه نود یاد کارهایی که می‌توانستیم بکنیم و نکردیم می‌افتیم. 

دقیقه نود یاد حرف‌ها و کارهایی می‌افتیم که حالا مثلِ … بخاطر گفتن و انجام دادنشان پشیمان هستیم. 

امّا زندگی بازی فوتبال نیست 

که در وقت‌های اضافی از روی شانس گل بکاریم. زندگی در همین لحظه دوست داشتن است. 

بخشیدن و دل کندن و مرهمِ روی زخم بودن را به لحظه بعد نگذاریم. 

دل خوش نکنیم به دقیقه نود، 

دل خوش نکنیم به وقت‌های اضافه! 

دلِ شکسته، عشقِ دیده نشده یک عمر هم کم است که مثل روز اولش شود!