مهنــا

بنا به نقل، امام حسين عليه السّلام فرمودند: 

آگاه باشید که یکی از نعمت‌های الهی بر شما حاجات و نیازهای مردم به شما است، پس از این نعمت‌ها بیزار نشوید که برمی‌گردند و به جای دیگر می‌روند. 

 واعلموا أن حوائج الناس إلیکم من نعم الله علیکم فلا تملوا النعم فتحور نقما.

بحارالانوار، ج ٧٨، ص ١٢١

وقایع مهم روز تاسوعا

ورود شمر به کربلا:

شمر بن ذی الجوشن با چهار هزار نفر سپاهی وارد کربلا شد و نامه عبیدالله زیاد را برای عمر سعد آورد. 

تهدید و تطمیع:

شمر، عمر سعد را بین جنگ با امام حسین (علیه‌السلام) و بیعت گرفتن از ایشان مخیر کرد. 

امان‌نامه برای فرزندان ام البنین:

شمر برای فرزندان ام البنین امان‌نامه آورد تا آنها را از سپاه امام حسین (علیه‌السلام) جدا کند. 

درخواست مهلت برای عبادت:

امام حسین (علیه‌السلام) از دشمن مهلت خواستند تا شب عاشورا را به عبادت بپردازند. 

آماده شدن برای جنگ:

سپاه عمر سعد خود را برای جنگ با امام حسین (علیه‌السلام) آماده کردند. 

یقین به پیروزی:

سپاهیان دشمن با دیدن لشکر انبوه خود، یقین کردند که پیروزی از آن آنهاست. 

شرح سرگذشت شهیدسه‌ساله حصرت رقیه سلام‌الله‌علیها

عصر روز سه شنبه در خرابه در کنار حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) نشسته بود. جمعی از کودکان شامی را دید که در رفت و آمد هستند.

پرسید: عمه جان! اینان کجا می روند؟ حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها)فرمود: عزیزم این ها به خانه هایشان می روند. پرسید: عمه! مگر ما خانه نداریم؟ فرمودند: چرا عزیزم، خانه ما در مدینه است. تا نام مدینه را شنید، خاطرات زیبای همراهی با پدر در ذهن او آمد.

بلافاصله پرسید: عمه! پدرم کجاست؟ فرمود: به سفر رفته. طفل دیگر سخن نگفت، به گوشه خرابه رفته زانوی غم بغل گرفت و با غم و اندوه به خواب رفت. پاسی از شب گذشت. ظاهراً در عالم رؤیا پدر را دید. سراسیمه از خواب بیدار شد، مجدداً سراغ پدر را از عمه گرفت و بهانه جویی نمود، به گونه ای که با صدای ناله و گریه او تمام اهل خرابه به شیون و ناله پرداختند.

خبر را به یزید رساندند، دستور داد سر بریده پدرش را برایش ببرند. رأس مطهر سید الشهدا را در میان طَبَق جای داده، وارد خرابه کردند و مقابل این دختر قرار دادند. سرپوش طبق را کنار زد، سر مطهر سید الشهدا را دید، سر را برداشت و درآغوش کشید.

بر پیشانی و لبهای پدر بوسه زد و آه و ناله اش بلند تر شد، گفت: پدر جان چه کسی صورت شما را به خونت رنگین کرد؟ پدر جان چه کسی رگهای گردنت را بریده؟ پدر جان «مَن ذَالَّذی أَیتَمَنی علی صِغَرِ سِنِّیِ» چه کسی مرا در کودکی یتیم کرد؟ پدر جان یتیم به چه کسی پناه ببرد تا بزرگ بشود؟ پدر جان کاش خاک را بالش زیر سرم قرار می دادم، ولی محاسنت را خضاب شده به خونت نمی دیدم.

دختر خردسال حسین(علیه‌السلام) آن قدر شیرین زبانی کرد و با سر پدر ناله نمود تا خاموش شد. همه خیال کردند به خواب رفته. وقتی به سراغ او آمدند، از دنیا رفته بود. شبانه غساله آوردند، او را غسل دادند و در همان خرابه مدفون نمودند.

شرح شمع: صفحه 310 - نفس المهموم456 -الدمع الساکه141

​زیارت حضرت رقیه سلام الله علیها 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْری اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّی اللهُ عَلَیْکِ وَعَلی رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِی الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدّارِ، وَعَلَی الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ، وَصَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

التماس دعا 

​مرثیه زیبا

ویژه دوم محرم 

پرسید از قبیله كه این سرزمین كجاست

این سرزمین غم‌زده، در چشمم آشناست

این سرزمین كه بوی نی و نیزه می‌دهد

این سرزمین تشنه كه آبستن بلاست

گفتند: «طفّ» و «ماریه» و «شاطِیءُ الفُرات»

گفتند: «غاضریّه» و گفتند: «نینوا»ست

دستی كشید بر سر و بر یال ذوالجناح

آهسته زیر لب به خودش گفت: «كربلا»ست

طوفان وزید از وسط دشت، ناگهان

افتاد پرده، دید سرش روی نیزه‌هاست

زخمی‌تر از مسیح، در آن روشنای خون

روی صلیب دید، سر از پیكرش جداست

طوفان وزید، قافله را بُرد با خودش

شمشیر بود و حنجره و دید در مناست

باران تیر بود كه می‌آمد از كمان

بر دوش باد دید كه پیراهنش رهاست

افتاد پرده، دید به تاراج آمده ا‌ست

مردی كه فكرِ غارتِ انگشتر و عباست

برگشت اسب، از لب گودال قتلگاه

افتاد پرده، دید كه در آسمان، عزاست

شاعر؛ مریم سقلاطونی

فرامین حضرت علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام در روز اوّل محرّم 

ريّان بن شبيب گفت: روز اوّل محرّم نزد حضرت رضا (علیه‌السلام) رفتم. حضرت به من فرمود: 

۱) اى ابن شبيب! 

اگر مي خواهى برای چیزی گريه كنى، بر حسين (علیه‌السلام) گريه كن،

 زيرا او را ذبح كردند و هجده نفر از بستگانش را که روى زمين نظير نداشتند، شهید کردند.

اگر بر حسين (علیه‌السلام) گريه كنى به گونه‏ اى كه اشك هايت بر گونه ‏هايت جارى شود، خداوند هر گناهى را كه مرتكب شده باشى، چه گناه صغیره و چه گناه کبیره، چه گناه كم و چه گناه زياد، خواهد بخشيد. 

۲) اى ابن شبيب! 

اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، حسين (علیه‌السلام) را زیارت کن.

۳) اى ابن شبيب! 

اگر دوست دارى با پيامبر اكرم و آل او صلوات الله علیهم در غرفه‏ هاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسين (علیه‌السلام) را لعنت كن.

۴) اى ابن شبيب! 

اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسين (علیه‌السلام) شهيد شدند داشته باشى، هر گاه به ياد او افتادى بگو: 

«يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» 

(اى كاش با آنان ‏بودم و به فوز عظيم مي رسيدم).

۵) اى ابن شبيب! 

اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگين و در خوشحالى ما، خوشحال باش، 

و بر تو باد به ولايت ما، زيرا اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قيامت او را با آن سنگ محشور خواهد كرد.

 امالی صدوق، ص۱۲۹،۱۳۰

​حي على العزاء | محرم الحرام ١٤٤٧ هــ

حلول ماه محرم، ماه عزای سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایش بر عموم مسلمین و محبین اهل‌بیت علیهم‌السلام تسلیت باد.

​توصیه‌های حضرت آیت‌الله حق شناس رضوان الله علیه درباره عزاداری دهه اول محرم:

●داداش جون!مبادا در دهه اوّل محرم به فکر تفریح و رفتن به جاهای خوش و آب و هوا باشی!

حسین، عزیز الله است. [اگر بروید] به شما خوش نخواهد گذشت، خوش گذشتن موقت هم اگر باشد، وبال گردنتان می‌شود. 

● در دهه‌ی اول محرم باید تجملات را رها کنی. به این فکر نباش که مثلاً صبحانه امروز من کره و مربا باشد. باید فکر شما این باشد که در مجالس عزاداری ابا عبد الله الحسین علیه السلام شرکت کنید.

● بعضی می خواهند در ایام محرم هم درس بخوانند و هم عزاداری کنند؛ اما این غلط است، این بی برنامگی است.

امام حسین، عزیز الله است و باید در دهه اول محرم فقط به عزای ایشان پرداخت.

باید در این دهه وضعیت و برنامه ما عوض شود.

● هر گاه در مجالس روضه حاضر می‌شوی‌، بیشتر از دو جلسه روضه پشت سر هم ننشین، کدورت می‌آورد!

● برویم جایی که خلوت باشد؛ جایی که در آن افاده ای نباشد و همه برای خدا، آن جا باشند. هر چه بخواهی در این مجالس شکسته به شما می‌دهند؛ چون در این مجلس فقط به خاطر امام حسین آمدی؛ ولی در مجالس دیگر ممکن است چیز دیگری را هم با آن قاطی کنی!

بنده خدای کریم صفحه ۳۱۳

آداب ورود به ماه محرم 

۱. توبه و طهارت

ارتباط با اهل بیت(ع) توبه صادقانه میخواهد

از گناهانی که ما را از اهل بیت(ع) دور میکند ،هر کس یه گناهی دارد که احساس میکند که آن را از اهل بیت دور میکند.

۲. کسب حلالیت از کسانی که خواسته یا ناخواسته حقی از آن ها را ضایع کرده ایم.

۳. سجده شکر کنیم برای اینکه در دهه محرم نفس میکشیم که امام صادق علیه‌السلام فرموده اند که《نَفَسُ المَهمُوم لِظُلمِنَا تَسبِیح》

۴. عرض ارادت و تسلیت محضر صاحب عزای حقیقی این مجالس؛ این چند روز رابطه مان با حضرت صاحب الزمان علیه‌السلام را محکم تر کنیم و حداقل قبل از آمدن به مجالس دعای فرج (عظم البلاء) را بخوانیم.

۵. قرائت روزانه زیارت عاشورا و سوره مبارکه فجر

۶. حضور و خدمت خالصانه در مجالس؛ برای دوست و سخنران و … به مجلس عزا نیاییم فقط و فقط برای اباعبدالله الحسین و برای خدا بیاییم.

۷. سعی کنیم آن چیزهایی که بین ما و اهل بیت را فاصله انداخته برطرف کنیم ،قبل آمدن به مجالس به سجده بیفتیم و این کلام را -که ترجمه یکی از ادعیه عربی هست- بگوئیم: (خدایا هر آنچه در وجود من که مانع از کسب فیض اباعبدالله و مجالس اباعبدالله علیه‌السلام میشود را برطرف کن)

۸. دوری از گناهان مخصوصا عاق والدین؛ اگر رابطه‌مان با پدر و مادر مقداری به هم خورده سعی کنیم در این دهه محرم مقداری نرم شویم بلکه همیشه منتهی در این دهه نسبت به پدر و مادر یک مقدار بیشتر عنایت داشته باشیم.

۹. عمل به مستحبات هم در این دهه و ماه خیلی مهم است از جمله شرکت در نماز های جماعت که یکی از ثمرات آن این است که اگر کسی از آن جمع دعایش مستجاب شود این استجابت به تمام آن جمع اثر میگذارد.

و گفته اند که نماز جماعت اول وقت در مسجد در این ماه تاثیرش در کسب فیض دهه محرم زیاد است.

حاج آقا برزگری | شب اول محرم ۱۴۰۲

تفسیر زیارت عاشورا

قسمت۸

بعضی اختلافاتی که در متن زیارت عاشورا در کتاب مصباح و کتاب کامل الزیارات هست فرق اساسی با همدیگر ندارند مثلا آن قسمت «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ» این سلام در کتاب مصباح شیخ طوسی نیست اما در کتاب کامل الزیارات شیخ صدوق هست.

 اینطور اختلافاتی دارند و آنچنان اختلافات اساسی با همدیگر ندارند.

ابتدای زیارت عاشورا با سلام شروع می شود که وقتی به امامی سلام می دهیم، سلام فقط به معنای سلام گفتن و درود گفتن و خوش آمد نیست. سلام به معنای دعای سلامتی کردن برای طرف مقابل هم هست

 یعنی امام حسین (علیه السلام) من دعای سلامتی برای شما می کنم و این اطمینان را می دهم که از طرف من امن و سالم هستید و هیچ خطری شما را تهدید نمی کند.

نکته ی مهم: 

اینکه می گوییم امام حسین از جانب من هیچ آسیبی به شما نمی رسد، ما دو نوع آسیب داریم آسیب جسمی و آسیب روحی. بله آسیب جسمی ما هیچ گاه به اهل بیت نخواهد رسید. ما هیچ گاه به روی آنها شمشیر نمی کشیم و آسیب نمی رسانیم. اما در بحث آسیب روحی متأسفانه خیلی از ماها درگیرش هستیم. این گناهانی که انجام می دهیم باعث رنجش روح امام می شود.

خود امام زمان (عجل الله) در نامه ای که به شیخ مفید می نویسد می فرماید؛ هیچ چیزی ما را از شما شیعیان دور نمی کند مگر آنچه از بدی های شما به دست ما می رسد. بعد به شیخ مفید می فرمایند؛ گویی آنانی که با ما عهد بستند و عهد خود را شکستند از شکستن عهد خود خبر ندارند، ما بر همه ی اینها آگاهیم و همه ی اینها را می دانیم.

 ممکن است خیلی از ما در طول زندگی عهد و پیمانی با امام زمان بسته باشیم ولی به هر دلیل و بهانه ای این عهد را شکسته باشیم. امام زمان می فرمایند ما از همه اینها خبر داریم.

پس وقتی می گوییم «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللَّهِ…» باید واقعا حواسمان جمع باشد این سلام از ته دل هست؟!

 یعنی واقعا هیچ آسیبی از طرف ما به امام حسین (ع) نمی رسد؟!

 یا نه با گناهان و کارهایی که می کنیم به امام حسین ظلم می کنیم و اهل بیت را ناراحت می کنیم‼️

 ادامه دارد …

استاد احسان عبادی