​حتی وسوسه کردن شیطان هم به انتخاب ماست

می دانم جمله عجیبی نوشتم اما بیا کمی تامل کنیم. فکر کنیم. اگر من بنده، از یاد خدا رویگردان نشم، اگر فرامین خدا رو سَبُک نشمرده باشم – سَبُک ها. نه اینکه عمل نکرده باشم. اون که هیچ!- و اگر من بنده، یادم نرفته باشه که خدا از نهان و آشکار من آگاه هست، آنوقت شیطان می توانست مرا وسوسه بکند؟

حتی وسوسه کردن شیطان هم به انتخاب خودمان است. زمانی که از یاد خدا اعراض کرده و روی گردان شده باشم. زمانی که دستورات خدا رو سبک بشمارم. زمانی که یادم بره که خدا از همه چیزهای پنهانی و درون من آگاه هست، جایی است که خدا را انتخاب نکرده ام. یاد خدا را. و خدا که نباشد، فرد دیگری برای تصاحب آن جایگاه، قدم جلو می گذارد. 

خدایا، انتخاب های ما را جز خودت، قرار مده. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

مصباح الشريعة ـ فيما نَسَبَهُ إلَى الإِمامِ الصّادِقِ عليه السلام ـ : لا يَتَمَكَّنُ الشَّيطانُ بِالوَسوَسَةِ مِنَ العَبدِ إلّا وقَد أعرَضَ عَن ذِكرِ اللّهِ ، وَاستَهانَ بِأَمرِهِ ، وأسكَنَ إلى نَهيِهِ ، ونَسِيَ اطِّلاعَهُ عَلى سِرِّهِ .

مصباح الشريعة ـ در حديثى كه به امام صادق عليه السلام نسبت داده شده است ـ : شيطان نمى تواند بنده را وسوسه كند ، مگر آن كه او از ياد خدا روى گردانيده و فرمان او را سبُك شمرده باشد و نهى او را مرتكب شود و آگاه بودن خداوند از نهان و درون وى را فراموش كرده باشد .

مصباح الشريعةدع : ص 225 ، بحار الأنوار : ج 72 ص 124 ح 2.