مهنــا

​امام علی علیه السلام:

إِنَّمَا الدُّنْيَا مُنْتَهَى بَصَرِ الْأَعْمَى، لَا يُبْصِرُ مِمَّا وَرَاءَهَا شَيْئاً، وَ الْبَصِيرُ يَنْفُذُهَا بَصَرُهُ وَ يَعْلَمُ أَنَّ الدَّارَ وَرَاءَهَا، فَالْبَصِيرُ مِنْهَا شَاخِصٌ وَ الْأَعْمَى إِلَيْهَا شَاخِصٌ، وَ الْبَصِيرُ مِنْهَا مُتَزَوِّدٌ وَ الْأَعْمَى لَهَا مُتَزَوِّدٌ

همانا دنيا نهايت ديد كوردل است که آن سوى دنيا را نمى نگرد، امّا انسان آگاه، نگاهش از دنيا عبور كرده از پس آن سراى جاويدان آخرت را مى بيند. پس انسان آگاه به دنيا دل نمى بندد و انسان كور دل تمام توجّه اش دنياست. بينا از دنيا زاد و توشه برگيرد و نابينا براى دنيا توشه فراهم مى كند.

قسمتی‌از‌خطبه۱۳۳‌‌ نهج‌البلاغه

​

امام علی علیه السلام :

 از دست دادن فرصت، باعث اندوه می شود.

نهج البلاغه ، حکمت۱۱۸

وَ قَالَ عليه‌السلام:

 إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ اَلنِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ اَلشُّكْرِ

 چون نشانه‌هاى نعمت پروردگار آشكار شد، با ناسپاسى نعمت‌ها را از خود دور نسازيد

نهج البلاغه/حکمت۱۳.

شرح:

نعمت‌ها غالباً به‌صورت تدريجى بر انسان وارد مى‌شود و وظيفۀ انسان هوشيار اين است كه به استقبال نعمت برود و استقبال از آن راهى جز شكرگزارى ندارد. 

هر گاه با آغاز روى آوردن نعمت به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد ادامه خواهد يافت و تا پايان آن نصيب انسان مى‌شود.

نعمت‌ها مانند گروه‌هاى پرندگان است كه وقتى تعدادى از آنها بر شاخۀ درختى نشستند تدريجابقیه ی پرندگان به دنبال آنها مى‌آيند و شاخه‌ها را پر مى‌كنند؛ 

ولى اگر گروه اول پرندگان از آن محیط صداى ناهنجار و حركت ناموزونى بشنوند يا ببينند فرار مى‌كنند و بقيه هم هوا را فهمیده نیامده  به دنبال آنها مى‌روند و صحنه از وجودشان خالى مى‌شود.

 همچنين بسيارى از نعمت‌ها به صورت تدريجى زوال مى‌پذيرند؛ هر گاه انسان در آغاز زوالش هوشيار باشد و به شكر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدريجى آن مى‌شود.

امام على عليه السلام: 

قَليلٌ تَدومُ عَلَيهِ، أرجى مِن كَثيرٍ مَملولٍ مِنهُ 

عمل اندك كه بر آن مداومت ورزى، از عمل بسيار كه از آن خسته شوى اميدوار كننده تر است

نهج البلاغه حکمت278

قرآن ڪریم :

فَکُلَّاً أخَذنَا بِذَنبِهِ …. فَمِنهُم مَن أغرَقنا….

هر یک از آن امت ها را به سزای گناهش به عذابی گرفتار کردیم….

ونیز کسانی بودند که در آب غرقشان کردیم….

مبارکه عنکبوت آیه ۴۰

آقا امیرالمؤمنین علی علیه السلام :

مَا أکثَر العِبَر وَ أقَلَّ الإعتِبَار

چه بسیارند عبرت ها و چه کم اند عبرت گیرندگان.

حکمت ۲۸۹ نهج البلاغه

امام علی علیه السلام:

الغِیبَهُ الجُهدُ العاجِزِ

غیبت کردن، کارشخص ناتوان است.

نهج البلاغه، حکمت۴۶۱.

روش درمان روح 

 این دلها  همانند تن ها خسته مى شوند،

 براى نشاط آن به سخنان تازه حکیمانه روى بیاورید.

نهج البلاغه ، حکمت۱۹۷.

​

امام على علیه السلام : 

برده دیگرى مباش که خداوند ، تو را آزاد آفریده است!

نهج البلاغه از نامه ۳۱.

​امام علی علیه السلام:

هنگام تصميم بر كارهاى‌زشت، مرگ را به ياد آوريد كه نابودكننده لذتها و شكننده شهوتها و قطع كننده آرزوهاست.

نهج البلاغه،خ ۹۸.

امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام :

صدقه دادن دارويى ثمر بخش است، و كردار بندگان در دنيا، فردا در پيش روى آنان جلوه گر است!

 نهج البلاغه ، ح ۷.