مهنــا
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
چهارشنبه 97/06/21
حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در یادداشتی به سوالی مبنی بر اینکه چرا عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام از ابتدای ماه محرم آغاز می شود، پاسخ دادند که مشروح آن در ادامه آمده است.
اینکه چرا مراسم عزاداری برای اباعبدالله(ع) از اول دهۀ محرم آغاز میشود، دلائل مختلفی میتواند داشته باشد:
شاید به اعتبار فرمایش امام رضا(ع) است که میفرماید از اول دهه محرم حزن و اندوه در چهرۀ پدرم دیده میشد و حالت عزادار به خود میگرفتند. در روایت آمده است که امام رضا(ع) فرمودند: هنگامی که ماه محرم شروع میشد، دیگر کسی پدرم را خندان نمیدید و هر روز ناراحتی او بیشتر میشد تا روز دهم محرم. پس وقتی روز دهم میرسید، آن روز روز مصیبت و اندوه و گریۀ او بود.
(کَانَ أَبِی ع إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ… امالی صدوق/128) در روایت مشهور دیگری وقتی پسر شبیب در اول محرم بر امام رضا(ع) وارد شد، حضرت برای او ذکر مصیبت شهادت و اسارت اهل بیت(ع) را کردند. (دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا ع فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ.. امالی صدوق/130)
شاید به این دلیل باشد که عزاداران قبل از عاشورا با ده شب عزاداری بتوانند خود را برای حضور در غم بزرگ عاشورا آماده کنند. چرا که پس از یک هفته عزاداری، حضور در ذکر مصیبت هولناک عاشورا قابل تحملتر خواهد بود. تمام عزاداران میدانند که اگر عزاداری از روز عاشورا شروع میشد چقدر ذکر مصیبتها در عاشورا دردناکتر و غیرقابل تحملتر میشد. اینکه پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»(مستدرک الوسائل/10/318) این حرارت را هر کسی حس کرده باشد، میداند بیمقدمه وارد روز عاشورا شدن بسیار دشوار است.
از طرف دیگر ممکن است یک دهه عزاداری قبل از عاشورا برای بعضیها کسب توجه و آمادگی برای ایجاد سوز در روز دهم باشد. کسانی که دل غافلی دارند یا در اثر توجه به تعلقات دنیا احساس محبتشان به امام حسین(ع) کم شده باشد ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداری با شنیدن مواعظ و معارف دینی آمادگی لازم را کسب نمایند تا مبادا در روز مصیبت بزرگ اباعبدالله الحسین(ع) بیاحساس و بیتوجه حضور پیدا کنند.
و شاید حکمت آن این باشد که در واقع این عزاداری دهۀ اول محرم یک نوع اعلام آمادگی برای نصرت است تا صرف سوگواری، و گویی عزاداران به قصد یاری اباعبدالله الحسین(ع) از همان ابتدای محرم به خیمۀ اباعبدالله الحسین(ع) میروند که مولایشان را غریب نگذارند. به همین دلیل عزاداری دهۀ عاشورا رنگ و بوی حماسی دارد و دستههای عزا با علائم دستههای رزمی در میادین دیده میشوند. در حالی که عزاداری از عصر عاشورا و شام غریبان به بعد تنها رنگ و بوی غم به خود میگیرد و حتی رسم شده است از ظهر عاشورا به بعد بیرقها را به علامت شهادت اباعبدالله الحسین(ع) میخوابانند و دیگر برافراشته نگه نمیدارند.
منبع: بیان معنوی
چهارشنبه 97/06/14
في تَفسيرِ آيَةِ المُباهَلَةِ:«وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ»: رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وعَلِيٌّ، «أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ»: الحَسَنُ وَالحُسَينُ، «وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ»: فاطِمَةُ ، رَضِيَ اللّهُ عَنهُم أجمَعينَ.
به نقل از جابر، در تفسير آيه مباهله:
«و خودمان و خودتان را»، يعنى: پيامبر خدا صلىالله عليه وآله و على.
«پسرانمان و پسرانتان را»، يعنى: حسن و حسين.
«و زنانمان و زنانتان را»، يعنى: فاطمه.
خداوند از همه ايشان خشنود باد!
دلائل النبوّة لأبي نعيم: ص 354، ح 244
سه شنبه 97/06/06
۱- عدم دغدغه خاطر مسلمانان بعداز انجام کامل مناسک حج و رسیدن به آرامش خاطر کافی برای طرح مسئله ولایت و جانشینی علی علیه السلام.
۲- پیشگیری از مخالفت احتمال بعضی منافقان و کجفهمان و جلوگیری از حرمتشکنی مسجدالحرام و کعبه توسط افراد هتاک و بیدین
۳- عدم گنجایش مسجدالحرام (با توجه به عدم توسعه در آن زمان) برای همه جمعیت حجگزاران.
۴- نفوذ کلام مطلوب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در هنگام وداع و خداحافظی و جدایی بین مولا و بنده و مرید و مراد و منطقه غدیر خم هنگامه وداع و به تعبیری شاهراه تعیین مسیر کاروانهای حجاج و زمان و مکان آخرین وداع هزاران مسلمان شیفته و مرید پیامبر با مراد خودشان بود، از اینرو لحظهای حساس و حیاتی برای تکرار و بیان این نکته مهم و سرنوشتساز یعنی خلافت و جانشینی امیرمؤمنان علی علیه السلام بود.
۵- حکمت و تدبیر اقتضا میکند گاهی برای بیان مطالب مهم و سرنوشتساز، شرایط و فضایی متفاوت با شرایط و فضای عادی و تکراری را برگزید و انتخاب غدیر خم با شرایط خاص و منحصربه فرد خود برای ثبت آن بهعنوان حادثهای جدید و فراموشناشدنی و برای همیشه تاریخ در اذهان مردم بود.
این واقعه توسط عده زیادی (110 نفر) از صحابه(21) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و همچنین از 84 نفر از تابعین و 36 نفر از دانشمندان و تاریخنگاران، نقل شده است. علامه امینی با مدارک و دلایل محکم از منابع معروف اسلامی (اهلسنت و شیعه)، در کتاب شریف الغدیر تمامی این نقلها را آورده است…