بار خدایا !
تاکی میان من و تو ،منی و مائی بود .منی از میان بردار تا منیت من تو باشد و من هیچ نباشم .
الهی، تا با توام بیشتر از همه ام و چون با خودم، کمتر از همه ام .
برای همه نعماتی که به چشم نمیآیند
ولی بدون آن نعمات زندگی ما
تهی و بی معنا و ناممکن بود
مثل هر نفسی که میکشیم
و همین خوابی که شبها
ما را به رؤیاهایمان پیوند میزند
و به آرامش و سکون میرساند