آب زنید راه را 

هین که نگار می‌رسد

               مژده دهید باغ را 

              بوی بهار می‌رسد

راه دهید یار را 

آن مه ده چهار را

                کز رخ نوربخش او 

                نور نثار می‌رسد

چاک شدست آسمان

 غلغله‌ای‌ست در جهان 

                   عنبر و مشک می‌دمد

                   سنجق یار می‌رسد

رونق باغ می‌رسد 

چشم و چراغ می‌رسد

                  غم به کناره می‌رود 

                  مه به کنار می‌رسد

خوش آمدی بی بی جان به شهر قم