مهنــا

چشم هایت را بر ظلم نبند 

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ

شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعفی [ که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟

سوره نسا آیه ۷۵

 بحر این ضیافت ظرف بزرگ خالی بیاورید یا روح بزرگ و خالی از گناه بیاورید.

تهیه و تولید: مرسلون

روز چهارم ماه مبارک رمضان

در مسیر درست یار هم باشیم 

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا🌱

 و همگى به ريسمان خدا [ قرآن، و هرگونه وسيلۀ وحدت الهى]، چنگ زنيد، وپراكنده نشويد.

آیه ۱۰۳ سوره مبارکه آل عمران

 فیلم ۲۳نفر - مهدی جعفری

از دوست داشتنی هایت ببخش

 🌱لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ 🌱

 فقط وقتی به مقام خوبان می رسید که از چیز های دوست داشتنی تان در راه خدا هزینه کنید.

آیه ۹۲ سوره مبارکه آل عمران

امام رضا علیه السلام :

المُستَتِرُ بالسَّیئَةِ مَغفورٌ لَهُ.

پوشاننده گناه آمرزیده می گردد.

الکافی جلد ۲ ،صفحه ۴۲۸.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ثَلاثَةٌ مِن حَقائقِ الإيمانِ: الإنفاقُ مِن الإقتارِ ، و إنصافُكَ النّاسَ مِن نَفسِكَ ، و بَذلُ العِلمِ لِلمُتَعلِّمِ

سه چيز از حقيقت هاى ايمان است :

 انفاق كردن در حال تنگدستى، انصاف به خرج دادن با مردم و دانش بخشى به طالب دانش 

ميزان الحكمه جلد ۱۲،صفحه ۳۸۶.

امام صادق عليه السلام :

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز.

إن كانَت لكَ يَدٌ عندَ إنسانٍ فلا تُفسِدْها بكَثرَةِ المِنَنِ و الذِّكرِ لها

بحارالأنوار جلد ۷۸، صفحه ۲۸۳.

استوری/ ذکر مهمی که ثوابش رو فرشتگان هم نمی‌تونن بنویسن!

امام محمد باقر عليه السلام : 

تَوَقّي الصَّرْعةِ خَيرٌ من سؤالِ الرَّجْعةِ 

پرهيز از به زمين خوردن بهتر است از اين كه زمين بخورى و خواهش كنى كه بلندت كنند.

 ميزان الحكمه جلد ۲،صفحه ۱۳۶.

امام صادق عليه السلام :

مَن وَثِقَ بثلاثَةٍ كانَ مَغرورا : مَن صَدَّقَ بما لا يكونُ ، و رَكَنَ إلى مَن لا يَثِقُ بهِ ، و طَمِعَ فيما لا يَملِكُ

هر كه به سه چيز اعتماد كند، گول خورده است : 

كسى كه آنچه را شدنى نيست، باور كند 

و به كسى كه بدو اعتماد ندارد، تكيه كند 

و در آنچه مالك آن نيست، چشم طمع بندد.

ميزان الحكمه جلد ۸، صفحه ۳۷۰.