در سفر اربعین همه می خواهند بروند، کسی نمی خواهد بماند، هر کی را می بینی از جایی رسیده و می‌خواهد به جای دیگری برود. 

انگار همه در حرکتند. 

حتی غذا خوردن و استراحت شان هم فرق می کند، کوتاه و مختصر برای اینکه زودتر بروند. هر جایی پیدا کنند می‌خوابند هرچه باشد می خورند، هر جایی بشود می نشینند سخت گیری ندارند که حتما باید جای خوابم فلان باشد و غذایم بهمان باشد. چرا؟

چون می خواهند بروند قرار نیست بمانند.

 این حالت خیلی قشنگ است این همان

 حالی است که به ما گفته اند در کل زندگی

 دنیا داشته باشید. 

به فکر رفتن باشید، به مقصد بعد از دنیا 

فکر کنید و اینجا را سخت نگیرید. 

فرصت اربعین تمرین خوبی است برای 

یاد گرفتن زندگی در حال حرکت، زندگی مومنانه.