مهنــا

دلم تنگ است ……بابا کجایی؟

روزگارم سخت است …..بابا کجایی؟

گلویم از بغض سنگ است… بابا کجایی؟

دور تا دور خانه خاطراتت پر رنگ است….بابا کجایی؟

دل، روزگار، خاطرات، خانه…همه تو را می خواهند…بابا کجایی؟

زندگی بی تو سراسر رنج است… بابا کجایی؟

شب قدر، شب احیای خویش، با دم مسیحایی دعاست

شبی است که باید قدر خویش را بشناسی،

تقدیر خویش را رقم بزنی

و خویشتنِ جدید را با قلم توبه و جوهر اشک ترسیم کنی . . .

امشب رحمت دوست جاریست
مانند رود
نه
مانند باران
اگر دلتان لرزید
بغضتان ترکید
کسی اینجا
محتاج دعاست…

​

ترجیح می‌دهم هوای رابطه‌ام با بعضی آدم‌ها همیشه ابری و بارانی بماند آفتاب که میزند؛ سردرگم می‌شوم از رنگین کمانِ این آدم‌ها وقتی نمی‌دانم خودم را با کدام رنگشان هماهنگ کنم

به دست دادنِ خود روح دهید وقتی با کسی دست می‌دهید با همه‌ی وجودِ خود دست بدهید. سعی کنید با فشار دستتان بگویید: “از آشنایی با شما خوشحالم”

یک دست دادن زورکی و بی‌رمق از دست ندادن بدتر است.

به خنده‌هایتان روح دهید با چشم‌هایتان بخندید هیچ‌کس خنده‌های تصنعی، خشک و مصلحتی را دوست ندارد وقتی می‌خندید به راستی بخندید.

به متشکرم‌های خود روح دهید. یک متشکرم ماشینی و از سر عادت، تقریباً فقط یک صدا است، هیچ مفهومی ندارد و بی‌ثمر است.

هر وقت به حرف‌های خود شور و حال می‌دهید، خودتان هم به‌طور ناخودآگاه از این شور و شوق بهره‌مند می‌شوید.

اسفند رو به پایان است وقت کوچ کردن به فروردین است وقت بخشیدن و صاف کردن دل پس مراببخش: 

اگر با نگاهی یا صداییا زبانی بر دلت ترکی انداخته ام

​


خدایا دانشی ده ؛ غم نگیرم .بده آرامشی ؛ ماتم نگیرم .

خدایا ازشهامت بی نصیبم،

شهامت ده که آرامش بگیرم.

خدایا ؛ این تفاوت بر من آموز.

که در گمراهی مطلق نمیرم.

ابرها به آسمان تكيه ميكنند

درختان به زمين و انسانها به مهرباني يكديگر

گاهي دلگرمي يك دوست چنان

معجزه ميكند كه انگار خدا در زمين كنار توست.

جاودان باد سايه دوستانيكه

شادي را علتند نه شريك، و غم را شريكند نه دليل…

شعری که استاد کاظمی در دوره بیان نماز بعنوان یادگاری گفتن داشته باشیم عالی بود.

دیوانه و دلبسته ی اقبال خودت باش!

سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش!

یک لحظه نخور حسرت آن را که نداری

راضی به همین چند قلم مال خودت باش!

دنبال کسی باش که دنبال تو باشد!  

اینگونه اگر نیست به دنبال خودت باش!

پرواز قشنگ است ولی بی غم ومنّت

منّت نکش از غیر و پر و بال خودت باش!

صدسال اگر زنده بمانی گذرانی

پس شاکر هر لحظه و هر سال خودت باش! …..

شاعر اقبال لاهوری

​

همین الان از پنجره ی خونه یه نگاه به بیرون بنداز رحمت و لطف خدا رو که همه جا پهن شده ببین زیر لب بگو الحمدلله رب العالمین…