مهنــا

امام حسن مجتبی عليه السلام :

تنها چيزى كه در اين دنياى فانى، باقى مى ماند قرآن است، 

پس قرآن را پيشوا و امام خود قرار دهيد، تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. 

همانا نزديك ترين مردم به قرآن كسانى هستند كه بدان عمل كند، گرچه به ظاهر (آيات) آن را حفظ نكرده باشند و دورترين افراد از قرآن كسانى هستند كه به دستورات آن عمل نكنند گرچه قارى و خواننده آن باشند!

ارشاد القلوب، ديلمى ، ص ۱۰۲

امام صادق عليه السلام : 

آنكه مالك خشم خود نباشد، مالك عقل خود نيست!

مَن لَم يَملِك غَضَبَهُ لَم يَملِك عَقلَهُ!

تحف العقول ، ص۳۷۱.

امام جواد علیه السلام فرمودند:

بدان که تو لحظه ای از نگاه خدا خارج نیستی پس ببین چگونه عمل می کنی؟ و چگونه هستی؟

 منبع.تحف العقول/ص۴۵۵.

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:

سزاوارترينِ مردم به تهمت، كسي است كه با متهمان و افراد مظنون همنشيني كند.

أمالي شيخ صدوق، ص ۲۸

امام صادق عليه السلام :

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز، بلكه با خوبىِ بهترى ادامه اش بده؛ زيرا اين كار براى اخلاق تو زيبنده تر است و پاداش آخرتت را واجبتر مى گرداند!

بحارالأنوار ، جلد ۷۸.

روایت شده از حضرت امام صادق علیه السلام که حضرت رسول خدا (ص) فرمودند :

 خدای تبارک و تعالی می فرمایند :

هیچ بنده گنهکاری را وارد بهشت نمےکنم ، مگر اینکه :  

او را به مرض و بیماری مبتلا مےکنم تا کفاره گناهانش باشد ، 

و اگر گناهانش با آن بیماری پاک نشد و زیادتر از آن بود ،  کسی را بر او مسلط مےکنم که بر او ظلم کند تا کفاره گناهانش باشد ،

 رزق و روزی اش را کم مےکنم تا کفاره گناهانش باشد ،  

و اگر این نیز برای کفاره گناهانش کافی نبود ، جان گرفتن او را سخت مےکنم ، و یا در قبر بر او سخت مےگیرم ، 

تا وقتی که بدون هیچ گناهی نزد من آید و او را وارد بهشت ڪنم ،

و اما کسی را که مےخواهم وارد جهنم کنم :

او را صحیح و سالم مےگذارم ، 

و رزق و روزی اش را زیاد مى کنم ،

و جان دادن او را آسان می گردانم ،

تا وقتیکه نزد من آید ، هیچ حسنه ای نداشته

باشد ،و در همان وقت او را وارد جهنم کنم .

 مسند الرسول ص ، ج ۱ ، 

برگرفته شده از بحار الأنوار

 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 

امام هادی(علیه السلام) فرمودند :

 إنَّ اَللَّهَ جَعَلَ اَلدُّنْيَا دَارَ بَلْوَى وَ اَلْآخِرَةَ دَارَ عُقْبَى وَ جَعَلَ بَلْوَى اَلدُّنْيَا لِثَوَابِ اَلْآخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوَابَ اَلْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى اَلدُّنْيَا عِوَضاً.

 خداوند ، دنیا را سرای بلا و آزمایش و آخرت را سرای ابدی قرار داده است و گرفتاری دنیا را سبب پاداش آخرت ساخته و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است.

 تحف العقول ،  ج۱ ، ص۴۸۳.

امام على عليه السلام :

انسان شريف ، به هر مقامى ، هر چند بزرگ ، برسد سرمست نمى شود ؛ مانند كوهى كه هيچ بادى آن را به لرزه در نمى آورد!

اما فرومايه با دست يافتن به كمترين مقام ، سرمست مى شود؛ همانند بوته علفى كه وزش نسيمى آن را مى جنباند!

غرر الحكم ، ح ۵۱۹۷

امیرالمؤمنین عليه السلام:

پيروزى، با دور انديشى و اراده پايدار به دست مى آيد.

ميزان الحكمه ، ج ۳

امام على عليه السلام :

اعتماد به هر كسى پيش از آزمودن ، نشانه كم‌خردى است.

غرر الحكم ، حدیث ۱۹۸۰