آدمهایی را دیده اید که هر روز حال خوب خیرات میکنند.

همانهایی که غصه هایشان را برای خودشان نگه میدارند و شادی هایشان را تقسیم میکنند،

ترجیح میدهند هر روز صبح انرژی های مثبتشان را زودتر از خود بیدار کنند و انرژی های منفی شان را رها کنند تا بخوابند.

از قلب مهربانشان، پرنده ها کنار پنجره شان لانه میکنند و هر روز صبح برایشان از عشق میخوانند،

همانهایی که لبخندشان را از دختر بچه ی ماشین کناری دریغ نمیکنند ازکنار پیرزن عابر بی تفاوت نمیگذرند.

حتی مورچه ها و گربه های کوچه شان هر روز از مهربانیشان سهم دارند.

 گمان کنم خدا هر شب بالای سرشان اسپند دود میکند و صبح ها با نوازش پروانه ها بیدار میشوند…