مهنــا

جنگ نرم یعنی مدیریت حب و بغض یک ملت.

ببینید که حب و بغض کودک ایرانی چگونه مدیریت شده است.

چگونه رختخواب و اتاق فرزندم را جدا كنم:☸️ اگر كودكان به هر دليلي تا بعد از يكسالگي در رختخواب شما مانده، حتما بايد براي جدايي او اقدام كنيد.

- مدتي را در اتاق او، كنار تخت او و بدون تماس پوستي تا صبح بخوابيد.

- كوتاه نياييد. كودك ممكن است دست به هر مانوري بزند تا شما را راضي كند او مي‌گويد: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «مي‌شه امشب پيشت بخوابم؟

- اگر از تاريكي ميترسد، چراغ خواب و چراغ راهرو را روشن بگذاريد. اگر شبي ده بار به اتاقتان ميايد، هر ده بار او را به تخت خودش باز گردانيد. اگر واقعا مي ترسد مدتي كنار تختش بدون تماس پوستي بخوابيد.

- از جدول ستاره يا برچسب يا جايزه براي تشويق استقاده كنيد. هر روزي كه در تخت خودش بيدار شد يك جايزه دريافت كند.

- عادت‌هاي خواب جالب بسازيد. مثلا ممکن است خواندن يک کتاب مورد علاقه در محل خاصي از اتاق خواب براي کودکتان بسيار جالب باشد يا دوش گرفتن، گوش کردن به يک موزيک و بخشي از عادات خواب کودک شما باشند.

- براي شروع يک هديه در نظر بگيريد. مثلا برايش يک مسواک جديد بخريد. اگر او توانست يک شب را تنها در اتاقش بخوابد صبح روز بعد يک جايزه کوچک به او بدهيد.

✅ اگر کودکتان چغلی می‌کند…

«مامان! بابا تمام دسر را خورد!»، «مامان! مریم رایانه را بدون اجازه روشن کرد!»

کودکی که در سنین 3 تا 4 سالگی غر زدن و چغلی کردن را شروع می‌کند، با این رفتار آزاردهنده به شما می‌گوید که قواعد را خوب می‌داند و قوانین خانه را به عنوان یک باید مطلق تلقی می‌کند اما این سکه روی دیگری هم دارد.

فرزندتان به مرحله حسادت با رقیبانش در خانه وارد شده و می‌خواهد برای بهتر به نظر رسیدن، نظر شما به عنوان یک مرجع قدرت را جلب کند.

❓با او چه کنم؟

✅ رام کردن بچه خبرچین کار ساده‌ای نیست.

به او بفهمانید از اینکه قانون‌ها و درست و غلط‌ها را می‌شناسد، خوشحالید اما زیاد با ذره‌بین انداختن روی رفتارهای دیگران میانه‌ای ندارید.

البته در این مرحله توضیحات شما چندان برای کودک قابل درک نخواهد بود و چاره‌ای جز انتظار تا رسیدن او به رشد اخلاقی و شناختی ندارید. فرزند شما در مراحل بعدی رشد از خودمحوری و خشکی اندیشه فاصله می‌گیرد اما تا آن زمان می‌توانید به جای توضیح مستقیم، از داستان‌گویی برای نشان دادن رفتار درست کمک بگیرید.

✅ اگر او به خاطر محرومیتی که بچه‌های دیگر برایش ایجاد کرده‌اند چغلی را شروع کرده، به جای اینکه خودتان مستقیماً وارد عمل شوید، از او بخواهید به شیوه خودش مشکل را حل کند. (به جای غر زدن و گفتن علی توپ مرا گرفت سراغ علی برود و بگوید توپم را پس بده من در حال بازی با آن بودم!) اما اگر به خاطر حسادت یا تخریب دیگران به شما گزارش کارشان را ارائه می‌دهد، بهترین اقدام اهمیت ندادن به حرف‌هایی است که جنبه چغلی دارد. شما می‌توانید بعد از گذشت یک روز با او صحبت کنید و به او برای حل شدن مسئله‌اش با دیگران کمک کنید تا راه خبرچینی بسته شود.

در زندگی به بن بست رسیده بود. میخواست خودکشی کند…

اما جرأتش را نداشت.

پیش یک مشاور رفته بود؛ از آن مشاورها!!!

به او گفته بود باید دوستی از جنس مخالف برای خودت پیدا کنی.
مشاور گفته بود اگر حال نماز خواندن نداری، نخوانید و احساس گناه هم نکن.

از دفتر مشاور که بیرون آمد، به دنبال دوستی از جنس مخالف رفت. پیدا کردنش کاری نداشت؛اما این دوست راه چاره مشکلش که نشد هیچ، او را به چاه عمیق تری انداخت.

حالا آمده بود پیش من. مرا ایستگاه آخر می دانست. به من می گفت:اگر نتوانی راه پیش پایم بگذاری، کاری را که تا بحال جرأتش را نداشتم انجام می دهم.

دستوراتی به او دادم. یکی از آنها این بود:هر هفته برای کمک به فقرا کاری انجام بده؛ البته با دست خودت. مهم نیست چه چیزی کمک می کنی، مهم آن است که با دست خودت باشد.

سه سال بعد او را دیدم. جلو آمد. شناختمش. از او پرسیدم :چه خبر از خودکشی؟

خندید و گفت :همه چیز تمام شد. به زندگی برگشتم. نماز را هم می خوانم.

خیلی خوشحال شدم.

او ادامه داد:من آمده ام به شما بگویم آنچه مرا نجات داد، همان کمکی بود که باید با دست خودم به فقرا میکردم. هنوز هم این کار را ترک نکرده ام. من با این کار به زندگی برگشتم…..

من_دیگرما
استادعباسی

✔️مواظب حرف زدنتان باشید..

درابتدا واقعا بامزه است وقتی که پشت پایتان به جایی میخورد و ناسزامیگویید،کوچولوی عزیز دوساله شمابطوراتفاقی میشنود ،بعدبالحنی کودکانه تکرار میکند .
اما……
وقتی که همین کودک سه یاچهارساله شد آن کلمه را درمقابل دوستان به زبان آورد دیگر این کار او بامزه نخواهدبود و خیلی زود باعث شرمساری شما خواهدشد..

یادتون باشد که..

شما الگویی هستید برای کودکانتان

✅ قرار نيست همه خواسته‌هاي كودك‌تان را اجابت كنيد.

وقتي به شما پاستيل تعارف مي‌كند و ميل نداريد، به جاي اينكه از سر ترحم خودتان را مجبور به پاستيل خوردن بكنيد، با خنده بگوييد «نه، متشكرم».

با درست ادا كردن اين جمله به كودك‌تان ياد دهيد كه گفتن «نه» به معناي زير سوال بردن شخصيت او و تصميم‌هايش نيست، بلكه تنها به معناي داشتن نظري متفاوت است و برايش با رفتارتان روشن كنيد اين «نه» گفتن و «نه» شنيدن قرار نيست هيچ آسيبي به رابطه شما بزند.

كودكي كه در جريان اين معادلات ساده روزمره، مهارت نه گفتن را ياد مي‌گيرد، در سال‌هاي جواني مي‌تواند به خواسته دوستي كه به او سيگار تعارف مي‌كند، بدون ترس از قطع شدن رابطه‌اش، نه بگويد و به توقع‌هاي نا‌‌بجای همسرش در سال‌ها بعد بدون ترس از به خطر افتادن زندگي مشتركش جواب منفي بدهد.

اگر درباره نوجوانمان این را بدانیم شاید کمتر با او درگیر شویم…

پدر و مادر در حالی که به نوجوان خود استقلال و شخصیت می دهند، نباید بدون چون و چرا تسلیم خواشته های او شوند، بلکه باید با رفتاری هوشمندانه و و به آرامی با او برخورد کنند.

کودک با استفاده از رهبری های پدر در راه و رسم درست گام می‌نهد

و به تکمیل و تکامل خود می‌پردازد، احساس امنیت می‌کند و به زندگی دلگرم می‌شود.

سوال:

من نمی دانم که فرزند 4 ساله ام لوس شده است یا نه. آیا کودک لوس، نشانه های ویژه ای دارد؟

جواب:

کودک لوس، چنین نشانه هایی دارد:

1. توقع توجه بیش از حد: کودک لوس انتظار دارد ( به ویژه در حضور دیگران) بیش از حد به او توجه شود. بکوشید زمانی که در این اندیشه نیست، بیشتر به او توجه کنید تا نیاز عاطفی اش برآورده شود؛ اما زمانی که انتظار توجه دارد، به او بی توجهی کنید.

2. درخواست های غیرمنطقی و افراطی: او دائم درخواست دارد و توجه نمی کند که امکان پاسخگویی برای شما وجود دارد یا نه؛ بدین جهت، گاهی هنگام آشپزی یا زمان فعالیت های دیگر شما، خواسته ای را مطرح می کند و بر آن اصرار می ورزد. در چنین موقعیتی از روش « سوزن گرامافون گیر کرده» استفاده کنید؛ یعنی یک جمله( وقتی کارم تموم شد) را بعد از هر بار تقاضای او تکرار کنید. توجه داشته باشید که تسلیم گریه یا قشقرق او نشوید.

3. بدخلقی و ناله برای هر چیزی: کودک لوس برای رسیدن به خواسته هایش بدخلقی و ناله می کند. در چنین موقعیتی، برای سنین پایین( زیر 6 سال) از روش حواس پرت کردن استفاده کنید و برای سنین بالاتر استدلال بیاورید و اگر نپذیرفت، از اصل خاموشی استفاده کنید.

4. حرکات بدنی خاص: کودک لوس، انگشتانش را به هم می بافد؛ لب هایش را غنچه می کند و صدایش را می کشد. همین که نشانه های آغاز این گونه حرکات بدنی را مشاهده کردید، فعالیت مثبتی مانند خواندن شعر، سرود یا آیه و روایتی را که آموخته است، جایگزین کنید.

استاددهنوی

سوال:

پسری 8 ساله دارم که بسیار سر به هوا و به سخنان من بی ‏توجه است. آیا این حالت، به او لطمه می‏زند؟

جواب:

بی ‏توجهی و سر به هوایی کودک در حد معمول، طبیعی است و اگر از حد معمول بگذرد، ممکن است به او لطمه ‏هایی وارد سازد و این لطمه‏ ها، اعتماد به نفس او را بگیرد.

برای تخفیف این رفتار، ریشه‏ ها را بیابید و آن‏ها را از بین ببرید:

1. مشکلات روحی ـ روانی: یکی از علل سر به هوایی کودک شما، مشکلات روحی ـ روانی است. مشکلات او ممکن است مربوط به خانه یا مدرسه باشد که می ‏توانید با گفت و گو یا ایجاد ارتباط با مدرسه، منشأ آن‏ها را بیابید و از بین ببرید.

2. مشغولیت فکری: اموری از قبیل اردو، مسابقه، امتحان، قرار با دوستان و… فکر او را مشغول می‏ کند و سر به هوا می ‏شود.
بی‏ توجهی و سر به هوایی کودک در این حالت طبیعی است و باید با آن مدارا کنید. این مشکل در بزرگسالان هم فراوان دیده می‏ شود.

3. گریز از کار: امر و نهی فراوان والدین، کودک را خسته می‏ کند و این خستگی سبب می ‏شود به سخنان شما توجه نکند؛ پس امر و نهی ‏ها را متعادل کنید.

4. غرق شدن در کار: گاهی کودک، چنان در فعالیتی (تماشای تلویزیون، بازی با رایانه، بازی با همسالان و…) غرق می‏ شود که به واقع، صدای شما را نمی ‏شنود. در این موارد، از بی ‏توجهی او چشم بپوشید.

چـنـد توصیـه

أ. روشن بودن پرسش و دستور: وقتی از او چیزی می ‏پرسید یا به او دستوری می‏ دهید، پرسش و دستورتان روشن باشد و فرمان‏ های خود را تغییر ندهید.

ب. نگاه مستقیم کودک به شما: هنگام سخن گفتن با او یا درخواست چیزی، برقراری تماس چشمی لازم است.

ج. آموزش تسلط بر خود: به او بیاموزید که با گفتار شفاهی، رفتار خود را کنترل کند. بگوید: باید حواسم را به کارم جمع کنم. نباید اجازه دهم حواسم پرت شود

د. پرهیز از به کارگیری القاب ناپسند: برخی والدین به کودکان سر به هوای خود، القاب ناپسندی چون چلفتی، چل من، کور، گیج و منگ و… می ‏دهند که درست نیست. از تأثیر تلقینی این القاب غافل نشوید.