» بزرگترین اکتشاف برای من این بود که فهمیدم فرزندم یک مهمان است در خانه ام و روزی از خانه ام می رود.

روزها با سرعت عجیبی میگذرد و او به زودی از من جدا میشود…

به خودم گفتم: کدام مهمتر است؟ نظم خانه یا اینکه فرزندم به خوبی از من یاد کند؟

کدام مهمتر است.خانه یا اخلاق و روحیه و حسن تربیت فرزندم؟

چون دانستم که او مهمان خانه من است، این باعث شد اولویتم را تغییر دهم،
بعد از این مهمترین چیز نزد من آرامش خاطر من و اوست….

 شروع کردم به پیاده کردن نقشه ام
و طبعا مجموعه کمی از قوانین مهم را انتخاب کردم و خود را ملزم به اجرای آنها دانستم و مابقی چیزها را بدون هیچ قید و شرطی رها کردم.

»»از عصبی شدن و داد و فریاد زدن کم کردم و به آرامش رسیدم..

»»از وسواس هایم گذشتم و به خانه ای راضي شدم که مقداری

بهم ریخته و نامنظم است و کمی شلختگی در آن به چشم می خورد …..

اما………
 فرزندی را تحویل گرفتم که آرامش دارد و از من وخشم هایم نمی

نالد و رابطه ای قوی و زیبا بین ما حاکم گشته است…..

چون می دانم……

او مهمان زودگذر خانه من است.

کودک عزیزم امیدوارم مهمانی خانه من زیباترین مهمانی زندگیت باشد.