مهنــا

نابینا؛ مگر شرط نکردیم از گیلاس های این سبد،یکی یکی بخوریم؟

بینا؛آری

نابینا؛پس تو با چه عذری سه تا سه تا می خوری؟

بینا؛تو حقیقتا نابینایی؟!

نابینا؛ مادرزاد!

بینا؛چگونه دریافتی من سه تا سه تا میخورم؟

نابینا؛آن گونه که من دو تا دوتا می خوردم و تو هیچ معترض نمی شدی!

تنها کسانی در مقابل فساد و بی قانونی  می ایستن که خود فاسد نباشند!

 چرا علی علیه السلام در مقابل نیرنگ‌های معاویه به حیله و فریب متوسل نمی‌شدند؟ وضعیت انسان نیرنگ‌باز در قیامت 

 عده‌ای می‌آمدند به علی علیه السلام می‌گفتند: تو چرا همان متدی را که معاویه به کار می‌برد به کار نمی‌بری تا کارت پیش برود؟ تو به این فکر باش که کارت پیش برود، حالا هرچه شد؛ یک جا آدم باید پول قرض کند، از این بگیرد به آن بدهد؛ یک جا هم یک وعده‌ای می‌دهد، دروغ هم درآمد درآمد.

 می‌تواند وعده بدهد بعد هم عمل نکند. بگذار کارت پیش برود، آن مهم‌تر است. تا جایی که برای بعضی توهم پیدا شد که شاید علی(ع) این راه‌ها را بلد نیست، معاویه زیرک و زرنگ است، علی(ع) این زرنگی‌ها را ندارد؛ که فرمود:

چرا اشتباه می‌کنید؟! به خدا قسم که معاویه از من داهیه‌تر و زیرک‌تر نیست. شما خیال می‌کنید من که غدر به کار نمی‌برم راهش را بلد نیستم؟! او غدر و نیرنگ به کار می‌برد و فسق و فجور می‌کند. اگر نبود که خدای متعال دوست نمی‌دارد غدّاری را، آن وقت می‌دیدید که داهیه کیست، من داهیه هستم یا معاویه؟

من چگونه در سیاست نیرنگ به کار ببرم در صورتی که می‌دانم غدر و نیرنگ و فریب، فسق و فجور است، و این فسق و فجورها در حد کفر است و در قیامت هر غدّاری با پرچمی محشور می‌گردد! ابداً من غدر به کار نمی‌برم.

? استاد مطهری، سیری در سیرۀ نبوی، ص51 (با تلخیص)

مسلمانان زمان امام حسین علیه السلام سه دسته بودند:

1◀️یک دسته اقلیت بودند که ولایت را با همه وجود پذیرفتند، اما تعدادشان كم است.

2◀️دسته دیگر زندگی‌شان را به امام باطل اقتدا کردند، اینها هم عددشان خیلی زیاد نیست.

3◀️اما اکثریت مسلمان‌ها به دلیل اینکه نتوانستند از دنیا و لذت های دنیا دل بکنند نه امام حق را یاری کردند نه جبهه باطل را
اینها جبهه سوم نیستند، چون نتیجه بی‌تفاوتی‌ و دنیا طلبی آنها به نفع جبهه باطل است؛ لذا در شمار جبهه باطل محسوب مي‌شوند. پس اینها نیز شامل« اللَّهُمَ‏ الْعَنْهُمْ‏ جَمِيعا »هستند.

? منبع : زیارت عاشورا

۱-پرهيز از جزيي نگري
امير المومنين علي (عليه السلام) مي فرمايند :

ان رايک لا يتسع لکل شيء ففرغه للمهم راي

و فکر تو گنجايش همه چيز را ندارد، پس او را براي پرداختن به امور مهم آزاد گذار

۲- استفاده از فرصت ها
امام علي (عليه السلام) مي فرمايند:

 و لا کل فرصه تصاب

هر فرصتي باز نمي گردد.

در همين مورد امام حسن (عليه السلام) مي فرمايند :

الفرصه سريعه الفوت بطيئه العود

فرصت با سرعت از بين مي رود و به کندي باز مي گردد. امام صادق (عليه السلام) از امير المومنين علي (عليه السلام) نقل مي کند

اياکم و التسويف في العمل بادروا به اذا امکنکم

بر حذر باشيد از عقب انداختن کارها، هنگامي که امکان کاري برايتان به وجود آمد، اقدام کنيد.

۳-پرهيز از لجاجت
حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند :
اللجاج يفسد الراي لجاجت 

 فکر و انديشه انسان را فاسد مي کند. و باز مي فرمايند: ليس للجوج تدبير

افراد لجوج عاقبت انديشي ندارند.

۴- کنترل و نظارت
اميرالمومنين (عليه السلام) در نامه ي خود به مالک اشتر مي فرمايند : سپس با فرستادن ماموران مخفي، راستگو و با وفا، کارهاي آنان ا زير نظر بگير، زيرا بازرسي مداوم پنهاني سبب مي شود که آنها به امانت داري و مدارا کردن با زير دستان ترغيب شوند در اين مورد امام رضا (عليه السلام) فرموده اند پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) همواره هنگامي که لشگريان را براي جنگ اعزام مي نمودند و به اميران اطمينان نداشتند، فردي مورد اعتماد به همراه او مي فرستادند که از او به آن حضرت خبر برساند.

۵-ارزيابي نيروها
حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند:

افه الاعمال عجز العمال

آفت و بلاي کارها ناتواني کارگزاران است.

۶-تشويق نيکوکاران
از اميرالمومنين علي (عليه السلام) نقل شده است : « هرگز نبايد افراد نيکوکار و بدکار در نظرت مساوي باشند، زيرا اين کار سبب مي شود که افراد نيکوکار در نيکي هايشان بي رغبت شوند و بدکاران در عمل بدشان تشويق گردند، و هر کدام از اينها را مطابق کارش پاداش ده.

۷-تنبيه خطاکاران 

اگر يکي از آنها دست به خيانت زد و ماموران سري تو متفقاً چنين گزارشي را دادند، به همين مقدار از شهادت قناعت کن و او را زير تازيانه ي کيفر بگيرد و به مقدار خيانتي که انجام داده، او را کيفر نما، سپس وي را در مقام خواري و مذلت بنشان و نشان خيانت را بر او بنه و گردن بند ننگ و تهمت را بر گردنش بيفکن و او را به جامعه معرفي کن.

۸-عفو و گذشت
قرآن مجيد مي فرمايد:

و منهم الذين يؤذون النبي و يقولون هو اذن قل اذن خيرٍ لکم از آنها کساني هستند که پيامبر را آزار مي دهند و ميگويند او خوش باور و گوشي است بگو خوش باور بودن او به نفع شماست. حضرت علي (عليه السلام) به مالک اشتر چنين مي فرمايند گاه از آنها لغزش و خطا سر مي زند، ناراحتي هايي به آنان عارض مي گردد، به دست آنان عملاً يا به طور اشتباه کارهايي انجام مي شود در اين مورد از عفو و گذشت خود آن مقدار به آنها عطا کن، که دوست داري خداوند از عفوش به تو عنايت کند، زيرا تو مافوق آنها و پيشوايت مافوق تو و خداوند ما فوق کسي است که تو را زمامدار قرار داده است .

۹-استفاده از تجربه حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند

العقل غريزه يزيد بالعلم بالتجارب عقل غريزه اي است که با علم و تجربه زياد مي شود. آن حضرت در جاي ديگري مي فرمايند : « کسي که کم تجربه بود فريب خورد و کسي که تجربه اش زياد بود لغزش هايش کم گرديد.»

۱۰-مشورت کردن
پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در موارد بسياري با اصحاب مشورت نموده و نظر آنها را عمل مي نمايند

حق علي العاقل ان يستديم الاسترشاد و يترک الاستبداد بر عاقل حق است که همواره از ديگران راهنمايي بخواهد و استبداد را ترک کند.

حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) در توصیه های خود به مالک اشتر، در گزینش کارگزاران، بر اصلح بودن آنها تاکید می کنند.

«سپس از میان مردم، برترین فرد در نزد خود را براى قضاوت برگزین؛ کسانى که در شبهات از همه محتاط تر، در تمسک به حجت و دلیل از همه مصرتر، کمتر خسته شدن از مراجعه مکرر شکایت کنندگان و در کشف امور از همه شکیباترند.

به فرماندهى سپاهت کسى را بگمار که نسبت به خدا و پیامبر و امام تو خیرخواه تر از همه، و از همه پاکدل تر، از همه عاقل تر و نسبت به ضعفا، رئوف و مهربانند‌.

?نهج البلاغه نامه ۵۳

»در این کلمات همانطور که به روشنی مشاهده می شود، امیرالمومنین(علیه السلام) دائم از الفاظ «صفت عالی» یا به اصطلاح ادبیات زبان عربی از «افعل تفضیل» استفاده می کنند، که بیانگر اهمیت و ضرورت انتخاب اصلح از بین گزینه های صالح است.