فِی بُیوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یذْکرَ فِیهَا اسْمُهُ یسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ

 (این نور هدایت) در خانه هایی است که خدا اذن داده رفعت یابند و نام او در آنها ذکر شود. در آنها بامدادان و شامگاهان او را تسبیح گویند.

پیام ها

1- راهیابی به نور هدایت خداوند، با رفت و آمد به مساجد به دست می آید.

2- مکان ها یکسان نیستند و بعضی از آنها، بر بعضی دیگر برتری دارند.

3- مساجد باید از خانه های دیگر بهتر و برتر باشند.

4- بزرگی و عظمت، مخصوص خدا و مواردی است که او اجازه می دهد.

5- اصل در استفاده از مساجد، نماز و ذکر خداست، نه مراسم دیگر.

6- درهای مسجد باید در اوقات نماز باز باشد و کسی حقّ ندارد آن را ببندد.

7- تسبیح خداوند، باید هر صبح و شام تکرار شود.

سوره نور، آیه 36

منبع:تفسیر نور؛ ج 6؛ ص186