مهنــا
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
بار خدایا ! تاکی میان من و تو ، منی و مائی بود.
منی از میان بردار تا منیت من تو باشد و من هیچ نباشم.
الهی ، تا با توام بیشتر از همه ام و چون با خودم ، کمتر از همه ام .
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
جمعه 96/02/08
به خدا توکل کنید. از خدای متعال توفیق بخواهید. رابطهتان را روز به روز با معنویت و خدای متعال تقویت کنید.
مبادا اشتغالات کاری، شما را از ذکر و توجه و پرداختن به معنویات باز بدارد! یعنی یکی از خطرها این است که در عملزدگی غرق بشویم و از آن ارتباط قلبی خودمان غافل بمانیم.
آن چیزی که پشتوانهی نشاط و شور و شوق و تحرک و توفیق ماست، کمک الهی است. کمک الهی را باید به معنای واقعی کلمه از خدا خواست و از خدا طلب کرد.
هم باید نعمت الهی را - نعمت این مسئولیت و این توفیق خدمتی که به شما داده - شکر کرد و هم اینکه ازدیاد و دوام و استمرار آن را از خدای متعال طلب کرد و خواست.
لذا این احتیاج دارد به توجه؛ این ایام ماه شعبان را مغتنم بشمارید. در این صلوات شریف ظهرها میخوانید: «الّذی کان رسولاللَّه - صلّی اللَّه علیه و اله - یدأب فی صیامه و قیامه فی لیالیه و ایّامه بخوعا لک فی اکرامه و اعظامه الی محلّ حمامه»؛ یعنی پیغمبر تا لحظهی مرگ هم ماه شعبان و روزها و شبهای شعبان را گرامی میداشتند و همهی شعبانها در زندگی آن بزرگوار اینطور بود؛ که بعد در همین صلوات میخوانید: «اللّهم فأعنّا علی الاستنان بسنّته فیه و نیل الشّفاعة لدیه»
سنت این بزرگوار را در این ماه انشاءاللَّه ادامه بدهید؛ توجه، دعا، ذکر و آماده شدن برای ورود در ماه مبارک رمضان
? منبع : بیانات در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت ۱۳۸۶/۰۶/۰۴
جمعه 96/02/08
✨ 15 عملی که ما را به درخت طوبی وصل میکند:
✅ پیامبر اکرم(ص) فرمود: به درستی که خداوند عزوجل چون روز اول ماه شعبان میشود امر میکند به درهای بهشت پس باز میشود و امر میکند درخت طوبی را، پس شاخههای خود را براین دنیا نزدیک میکند؛ آنگاه منادی پروردگار عزوجل صدا می زند:
? ای بندگان خدا این شاخههای درخت طوبی است پس به او در آویزید که شما را به سوی بهشت بلند کند و این شاخههای درخت زقوم است، بترسید از او که شما را به سوی جهنم هدایت نکند.
قسم به آنکه مرا به راستی به رسالت مبعوث کرده که هر که درسی از خیر و نیکی در این روز کسب کند، پس به درستی که به شاخهای از شاخههای درخت طوبی در آویخته، پس آن درخت او را به سوی بهشت میکشاند و هر که کسب کند دری از شرّ را در امروز، پس به تحقیق که در آویخته به شاخهای از شاخههای درخت زقوم؛ پس آن درخت او را به سوی آتش میکشاند.
? در این روز خود را به درخت طوبی نزدیک کرده است کسی که:
?برای خدا نماز مستحبی به جا آورد
?در این روز روزه بدارد
? میان زنی با همسرش، یا پدری با فرزندش، یا خویشاوندان یا زن و شوهری صلح دهد
? پریشانی را از بدهکاری که طلبی از او دارد بزداید
?یا از طلبش که بر عهده بدهکار است بکاهد
?در حساب خود نظر کند و قرض کهنهای را بر عهده خود ببیند که طلبکارش از به دست آوردنش مأیوس شده، پس آن را به صاحبش برگرداند.
طوبی سهم کسی خواهد بود که:
?یتیمی را سرپرستی کند
? سفیهی را از ضربه زدن به آبرو و عِرض مؤمنی باز دارد
?قرآن یا قسمتی از آن را بخواند
?خدا را یاد کند، نعمتهایش را برشمارد و آنگاه شکر خدا کند.
?از بیماری عیادت کند
? به پدر و مادر یا یکی از آنها نیکی کند
?پیش از رسیدن روز اول شعبان اگر پدر و مادر خویش را به خشم آورده بود و در این روز خشنودشان کند
?جنازهای را تشییع کند
?در این روز مصیبت زدهای را تسلی بخشد
✨هر کس در این روز چیزی از ابواب خیر را به جا آورد در زمره کسانی است که در اول شعبان خود را به درخت طوبی بهشتی نزدیک و از زقوم جهنمی دور داشته است.
? مستدرک وسایل الشیعه، ج7، ص543
جمعه 96/02/08
?رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: شعبان ماه شریفى است و آن ماه من است و فرشتگانى که حامل عرشند آن را بزرگ مىدارند و حقش را مىشناسند.
?و آن ماهى است که در آن روزیهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان زیاد و بهشت، زینت و آراسته مىشود و به این جهت نامش را شعبان گذاشتند که روزیهاى مؤمنان در آن تقسیم مىشود.
? و آن، ماه عمل است (هُوَ شَهْرُ الْعَمَلِ) و در آن هر حسنهاى هفتاد برابر مىشود، و سیئه (از نامه اعمال) پاک و گناهان آمرزیده مىشود و عمل نیک، مورد قبول قرار مىگیرد.
?پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مىکند و از عرش خویش به روزهداران و عبادتکنندگان خود نظر و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مىکند.
? ثواب الأعمال شیخ صدوق، ص 62
پنجشنبه 96/02/07
به دوستى آدم افسرده تكيه مكن… در زمانى كه كاملاً به او اعتماد دارى، تنهايت مى گذارد و در اوج ارتباطت با او، از تو مى بُرد.
˝امام صادق علیه السلام˝
?ميزان الحكمه ج۶ ص۹۰
پنجشنبه 96/02/07
دلم از همه که میگیره…
✨"مُجیر” را باز میکنم
✨"سُبحانَکَ یا اللهُ، تَعالَیتَ یا رَحمنُ، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر”
کم کم گناهام از ذهنم عبور میکنه اشک، اشک…
دونه دونه مروارید اشک هامو به نخ میکشم
وقتی به صد و یکی رسید نخ رو گره میزنم
شروع میکنم استغفرالله ربی و اتوب علیه اما …
تو نگاهم کردی، گناه کردم گفتی توبه کن، نکردم…
گفته بودی :
شما را نیافریدم مگر برای عبادت
اما من تمام برنامه ریزیاتو بهم زدم
اما تو باز هم روزی ام را نبریدی
خندیدم و شکر نگفتم…سالم بودم و سجده نکردم…
اما بعد از هر قطره اشک شکایت کردم…
باز نگاهم کردی و خندیدی
ناشکرتر از من نیافریدی، نه
✨یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لهُ یا حَبیبَ مَن لا حبیبَ لَهُ
جز خودت چه کسی رفیقم خواهد شد
من که جز تو کسیو ندارم
اگه تو هم نبخشی به کی پناه ببرم….
گناهان مانع ظهورند…
پنجشنبه 96/02/07
امام باقر علیه السلام خطاب به میسّر فرمودند:
یا مُیَسِّرُ أَلاَ اُخْبِرُکَ بِشِیعَتِنَا؟ قُلْتُ: بَلی جُعِلْتُ فِداکَ قَالَ: إِنَّهُمْ حُصُونٌ حَصِینَةٌ و صُدُورٌ أمِیْنَةٌ وَ أَحْلاَمٌ وَزِیْنَةٌ لَیْسُوا بالمَذِیعِ البَذِرِ وَلاَ بِالجُفَاتِ المُرَاعِیْنَ رُهْبَانٌ بِالْلَیلِ اُسُدٌ بِالْنَهارِ؛
ای میسّر، آیا شیعیان مان را به تو معرّفی کنم؟
میسّر گفت: فدایت شوم بفرمایید.
حضرت فرمودند:
✅آنها دژی محکم
✅ و سینههای امانتدار
✅ و صاحبان عقلی وزین و متین هستند
✅ شایعه پراکنی نمیکنند
✅ و اَسرار را فاش نمیکنند
✅ و آدمی خشک و خشن و ریاکار هم نیستند
✅ راهبان شب و شبزندهداران و شیران روزند.
? بحارالأنوار، ج 75،ص 173
پنجشنبه 96/02/07
آیَتُ الله مُجْتَهِدےٖ تِهْرَانےٖ(ره):
۱-اولين عملي که باعث خوب شدن کار و بار انسان مي شود «راضي نگه داشتن پدر و مادر » است.
۲-دومين عمل «نماز اول وقت» است.
نماز اول وقت در اين که کارتان خوب شود مؤثّر است. کساني که به هر دري مي زنند ، ولي کارشان درست نمي شود براي اين است که نماز اول وقت نمي خوانند.
✅ جوانها به شما توصيه مي کنم اگر مي خواهيد هم دنيا داشته باشيد و هم آخرت ، نماز اول وقت بخوانيد.
پنجشنبه 96/02/07
پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:
▪️اِذا غَضَبَ الله عُلي اُمّةٍ وَلم يَنْزلْ بِها العذابَ… .
✨هرگاه خدا بر امتي غضب كند و عذاب بر آنها نفرستد، آنها را به چند بلا مبتلا مي كند:
❶ «ارزاني را از آنها گرفته»
❷ «و عمرهايشان را كوتاه»
❸ «و بازارگانانشان را بي سود»
❹ «درختهايشان را بۍثمر»
❺ «نهرها را بي آب»
❻ «بارانها را بي موقع»
❼ «و انساني بداخلاق را بر آنها حاکم مي كند.»
? خصال صدوق، ج ۲، ص ۴۱۵