✨الهی✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 بار خدایا ! تاکی میان من و تو ، منی و مائی بود.

منی از میان بردار تا منیت من تو باشد و من هیچ نباشم.

الهی ، تا با توام بیشتر از همه ام و چون با خودم ، کمتر از همه ام .

 

 ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 

 

خوشا به‌حال...


 امام حسن علیه السلام :

فطُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ أَیَّامَهُ وَ سَمِعَ کَلاَمَهُ

خوشا به حال کسی که روزگار حضرت مهدی علیه السلام را درک کند و سخن او را بشنود.

ثبات الهداة، جلد ۵، صفحه ۱۴۵.

کلام گوهربار

من أحب لله و أبغض لله و أعطي لله فهو ممن كمل إيمانه

امام جعفر صادق (ع) : هر كه براي خدا دوست دارد و براي خدا دشمن دارد و براي خدا عطاء كند ، از كساني است كه ايمانش كامل است .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 189
ان المسلمين يلتقيان ، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه

امام جعفر صادق (ع) : از دو مسلمان كه به هم برخورد مي كند آن كه ديگري را بيشتر دوست دارد بهتر است .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 193

جعل الخير كله في بيت و جعل مفتاحه الزهد في الدنيا

امام جعفر صادق (ع) : همه خير در خانه اي نهاده شده و كليدش را زهد و بي رغبتي به دنيا قرار داده اند .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 194




اذا أراد الله بعبد خيرا زهده في الدنيا و فقهه في الدين و بصره عيوبها و من أوتيهن فقد أوتي خير الدنيا و الاخرة

امام جعفر صادق (ع) : چون خدا خير بنده اي را خواهد او را نسبت به دنيا بي رغبت و نسبت به دين دانشمند كند و به دنيا بينايش سازد و به هر كه اين خصلتها داده شود خير دنيا و آخرت داده شده .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 196




خف الله كأنك تراه و إن كنت لا تراه فإنه يراك

امام جعفر صادق (ع) : چنان از خدا بترس كه گويا او را مي بيني و اگر تو او را نمي بيني او تو را مي بيند .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 110




كان أميرالمؤمنين صلوات الله عليه يقول : أفضل العبادة العفاف

امام جعفر صادق (ع) : اميرالمؤمنين عليه السلام  مي فرمود : بهترين عبادت عفت است .

اصول كافي ، ج 3 ، ص 125

صلوات خاصه امام صادق علیه السلام

صلوات خاصه امام صادق علیه السلام

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خَازِنِ الْعِلْمِ الدَّاعِی إِلَیْکَ بِالْحَقِّ النُّورِ الْمُبِینِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَ وَحْیِکَ وَ خَازِنَ عِلْمِکَ وَ لِسَانَ تَوْحِیدِکَ وَ وَلِیَّ أَمْرِکَ وَ مُسْتَحْفَظَ [مُسْتَحْفِظَ] دِینِکَ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ

دنیای اینترنت در یک روز

چه اتفاقی در یک روز در دنیای اینترنت رخ می دهد؟!

خیلی خیلی باید مواظب خودمان باشیم

خیلی خیلی باید مواظب خودمان باشیم

حق کودک

امام سجاد عليه السلام :

حَقُّ الصَّغيرِ رَحمَتُهُ في تَعليمِهِ والعَفوُ عَنهُ والسَّترُ عَلَيهِ والرِّفقُ بِهِ والمَعونَةُ لَهُ .

حقّ كودك ، مهربانى به او در آموزش و گذشت از وى و عيب پوشى و همراهى و يارى اوست.

 تحف العقول ، صفحه ۲۷۰

لطف خدا

هر گاه که یکی از بندگان گنهکارِ پریشان‌روزگار، دست اِنابت به امید اِجابت به درگاه حق جلَّ و علا بردارد، ایزد تعالی در وی نظر نکند. بازش بخواند باز اِعراض کند. بازش به تضرّع و زاری بخواند؛ حق سبحانه و تعالی فرماید:

یا ملائکتی قَد استَحْیَیتُ مِن عبدی و لَیس لَهُ غَیری فَقد غَفَرتُ لَهُ

دعوتش را اجابت کردم و حاجتش برآوردم که از بسیاریِ دعا و زاریِ بنده همی شرم دارم.

کَرَم بین و لطف خداوندگار

 گُنه بنده کرده‌ست و او شرمسار

روز سعدی

سخن


امام حسین علیه السلام :

لاتَقولَنَّ فی اَخیکَ المُؤمِنِ اِذا تَواری عَنکَ اِلّا ما تُحِبُّ اَن یَقولَ فیکَ اِذا تَوارَیتَ عَنهُ

درباره برادر مومنت، پشت سر سخنی بگو که دوست داری او پشت سر تو بگوید.

بحارالانوار جلد ۷۸ ،صفحه ۱۲۷.

سخنان حکیمانه از جناب سعدی ره

به جان زنده‌دلان سعدیا که ملک وجود/ نیرزد آن که وجودی ز خود بیازارند(غزل ۲۳)

سخنان حکیمانه از جناب سعدی ره

◇ به مناسبت روز بزرگداشت سعدی

*دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی/زنهار بدمکن که نکردست عاقلی(قصیده۵۹)

* هر که سخن نسنجد، از جوابش برنجد.(حکمت۸۴)

* هر که با بدان نشیند، اگر طبیعت ایشان را هم نگیرد، به طریقت ایشان متهم گردد.(حکمت۸۱)

* هر که با بدان نشیند، نیکی نبیند.(حکمت۳۷)

* عالم ناپرهیزکار، کور مشعله‌دار است.(حکمت۵)

* هر چه نپاید، دل بستگی را نشاید.(دیباچه گلستان)

* هر که بر زیردستان نبخشاید، به جور زبردستان گرفتار آید.(حکمت۹۸)

* ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند.(حکایت۳)

* هر که خیانت ورزد، پشتش در حساب بلرزد.(حکایت۱۶)

* خانه دوستان بروب و درِ دشمنان مکوب.(حکایت۱۴)

* ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی(غزل۶۱۳)

عمل‌کردن به علم

امام صادق عليه السلام :

إنَّ العالِمَ إذا لَم يَعمَل بِعِلمِهِ زَلَّت مَوعِظَتُهُ القُلوبِ كَما يَزِلُّ المَطَرُ عَنِ الصَّفا .

هرگاه عالم به علمش عمل نكند ، [ اثر] موعظه اش از دل ها زايل مى شود ، چنان كه باران از روى سنگ صاف مى لغزد.

الكافی جلد یک، صفحه ۴۴.