مهنــا

امام صادق (علیه السلام) میفرمایند :

 اگر شخصی در پشت سر برادر مؤمنش برای او دعا کند ، از عرش ندا می شود ؛ برای تو صد هزار برابر مثل او است.

 این در حالی است كه اگر برای خودش دعا می كرد، فقط به اندازه همان یك دعایش به او داده می شد.

 پس دعای تضمین شده ای که صد هزار برابر آن داده می شود ، بهتر است از دعایی(دعای شخص دعا کننده برای خود) که معلوم نیست مستجاب بشود یا نشود.

 من‌لایحضره‌الفقیه ، ج۲ ، ص۲۱۲

حال اگر کسی برای بهترین مخلوق زنده خدا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دعا کند چه می شود ؟

 اللّهُمَّ عَجّل لِوَلیّکَ الفَرَج وَ العافیَه وَ النّصر

پیرمردی بود زاهد که در دل کوه،توی دخمه‌ای عبادت می‌کرد و از علف‌هاو میوه‌های جنگلی کوه هم می‌خورد.روزی از کوه به زیر آمد و به طرف ده راه افتاد رفت و رفت تا به نزدیک ده رسید، 

مزرعه گندمی دید. خیلی خوشش آمد، پیش رفت و دو تا سنبله از گندم‌ها چید و کف دستش خرد کرد و آن چند دانه گندم تازه را خورد،

بعد از آنکه چند قدمی به طرف ده پیش رفت، به خودش گفت:

ای مرد! این گندم از مال که بود خوردی؟…

حرام بود؟… 

حلال بود؟…

زاهد سرگردان و پریشان شد و گفت: 

خدایا! من طاقت و توش عذاب آن دنیا را ندارم.

هرچه می‌خواهی بکنی و به هر شکلی که جایز می‌دانی مجازاتم کن و تقاص این چند دانه گندم را در همین دنیا از من بگیر!

خدا دعا و درخواست او را قبول کرد و او را به شکل گاوی درآورد و به چرا مشغول شد.

صاحب مزرعه که آمد و یک گاوی در گندم‌زارش دید هرچه در حول و حوش نگاه کرد کسی را ندیدـ

ناچار طرف غروب، گاو را به خانه آورد و مدت هشت سال از او بهره گرفت، آخر که از گوشت و پوست او هم استفاده کرد، 

کله خشک او را برای مزرعه‌اش «داهول» کرد یعنی مترسک کرد و توی زمین سر چوب کرد.

روزی که صاحب زمین مزرعه‌اش را چید

و کوبید و گندم را خرمن کرد، شب دزدها آمدند و جوال‌هاشان را از گندم پر کردند.

ناگهان صدای غش‌غش خنده از کله خشک گاو بلند شد، دزدها مات و حیران شدند و خشکشان زد!

هرچه به این طرف و آن طرف نگاه کردند دیدند هیچکس نیست اول خیلی ترسیدند و گندم جوال کردن را ول کردند.

بعد آمدند پیش کله و ایستادند و گفتند:

«ای کله! ترا خدا بگو ببینم چرا می‌خندی؟ تو که هستی؟ چرا اینطور می‌خندی و ما را مسخره می‌کنی؟»

کله به زبان آمد و شرح احوالش را گفت و آخر هم گفت: «من به تقاص دو تا سنبله گندم دارم چنین مکافاتی می‌بینم.

وای به حال شما که جوال جوال می برید.

​داستان همسایه‌ی حسود

اتاق پیرزن یک اتاق ساده بود با یک پنجره ی کوچک رو به آسمان. و یک گل شمعدانی در یک گلدان گلی کنار پنجره.

اتاق پیرزن با همه ی سادگی اش چیزی کم نداشت اما وقتی تابستان از راه رسید، پیرزن باید برای اتاقش پرده ای می دوخت تا از تیزی آفتاب جلوگیری کند.

پیرزن، با ذوق و سلیقه، یک پرده ی زیبا دوخت و آن را به پنجره ی اتاقش آویزان کرد. پرده، اتاق پیرزن را زیباتر کرد. و صفای آن را دو چندان.

پیرزن، همسایه ای داشت با اتاقی پر از تجملات، اما دلی داشت که مثل اتاقش زیبا نبود. همسایه ی پیرزن بسیار حسود بود. او بزرگترین نعمتهای خودش را نمی دید و به کوچکترین نعمتهای پیرزن حسرت می خورد و حسادت می کرد.

او هر روز به بهانه ای به خانه ی پیرزن سرک می کشید تا همیشه از وضع او آگاه باشد. آن روز هم همسایه به بهانه ای وارد اتاق پیرزن شد و متوجه شد که پیرزن پرده ی جدیدی دوخته است و به اتاقش آویزان کرده است. آتش حسادت همسایه با دیدن پرده دوباره گر گرفت. آرزو می کرد هرطوری شده آن پرده را از بین ببرد.

همسایه از پرده ی پیرزن خیلی تعریف کرد و سپس از پیرزن خواست که آن پرده را به او بدهد تا یکی مثل آن برای خودش بدوزد. پیرزن پرده را به همسایه داد.

همسایه پرده را با خود برد و قسمتی از آن را با ریختن چای، لکه دار کرد و قسمت دیگری را هم سوراخ و پاره کرد. سپس پرده را تا کرد و بدون اینکه چیزی بگوید وقتی که پیرزن خواب بود آن را در خانه ی پیرزن گذاشت و به خانه برگشت .

فردای آن روز، همسایه دوباره به خانه ی پیرزن رفت تا ازدیدن پرده ی لک شده و پاره ی پیرزن لذت ببرد و او را سرزنش کند. اما برعکس انتظار او، پرده ای کاملا سالم و زیبا جلوی پنجره آویزان بود. مثل اینکه هیچ اتفاقی برایش نیفتاده بود.

همسایه متعجب و عصبانی شد اما نمی دانست چه بگوید و چگونه از پیرزن راز پرده را سوال کند. دائم حرص می خورد و زیر لب غر می زد تا اینکه بالاخره پیرزن جلو آمد  و پرده ی تا کرده ی دیروزی را به همسایه تعارف کرد و گفت:

بیا دخترم دیروز که پرده را بردی من یکی مثل همان برای خودم دوختم و تصمیم گرفتم این پرده را از تو پس نگیرم. ولی مثل اینکه غروب وقتی خواب بودم خودت آن را آورده بودی و در اتاق من گذاشتی . من دیگر تای آن را باز نکردم و آن را برایت نگهداشتم.

همسایه ی حسود حرفی برای گفتن نداشت ناچار پرده را گرفت و تشکر کرد و رفت.

پرده ی لکه دار، بر دیوار اتاق همسایه آویزان شد تا همه بدانند او چه زن شلخته و حسودی است.

​ از مضرات موسیقی حرام(غنا،مطرب،) چه میدانید؟!

 1- مرگ ناگهانی و قبول نشدن دعا

امام صادق (علیه السلام) فرمودند：خانه ای که در آن غنا و موسیقی باشد از مرگ و مصیبت دردناک در امان نیست 

2- سبب نفاق

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: نواختن موسیقی نفاق را در دل می رویاند همانطور که آب سبزه را می رویاند.

3- سبب رفتن برکت از زندگی

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: 

فرشتگان به خانه ای که قمار، شراب و وسایل موسیقی در آن باشد وارد نمی شود دعای اهل خانه مستجاب نمی گردد. خیر و برکت هم از آنجا می رود

4- عامل زنا( خودارضایی ,زنا با دیگران، لواط،)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند : غنا و موسیقی کاری است که انسان را به زنا می کشاند.

در حدیثی دیگرآمده است که : از غنا و موسیقی دوری کنید زیرا موسیقی حیا را از بین می برد و سبب زیاد شدن غریزه جنسی می شود .

مردانگی(غیرت) مرد را نابود می سازد و هر کاری که شراب می کند موسیقی هم انجام میدهد.  

و اگر مبتلا به موسیقی شدید از زنان بپرهیزید برای آنکه موسیقی و زنان انسان را به زنا می کشاند.

 5- عذاب اخروی

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: کسی که به لهو گوش دهد در روز قیامت در گوشش سرب داغ ریخته می شود.

6- سوء عاقبت

مردی به امام صادق(علیه السلام) عرض کرد: 

همسایگان من کنیزانی دارند که آواز می خوانند و با عود (یکی از آلات موسیقی) می نوازند. چه بسا به هنگام قضای حاجت نشستنم را طول می دهم، تا صدای آنها را بیشتر بشنوم.

✔️ امام فرمودند: « این کار را نکن. در روز قیامت در برابر خداوند هیچ عذری نداری 

مگر سخن حق را نخواندی که می فرماید : گوش، چشم، دل، مسئولند و در برابر کارهایی که کرده اند، مورد سؤال واقع می شوند.» مرد عرض کرد : به خدا سوگند گویا این آیه را تاکنون نخوانده و نشنیده بودم. دیگر به خدا این کارها را انجام نمی دهم و از اوآمرزش می طلبم . 

امام سپس فرمودند: «برخیز و غسل کن و آن چه می توانی نماز بخوان، چون تا کنون به گناه بزرگی مشغول بودی و چه بد حال وتیره بخت بودی اگر بدون توبه و بر این حال از دنیا می رفتی.

7- قساوت قلب

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) فرمودند:« یا على؛ سه كار دل را سخت میكند: گوش دادن به آواز و موسیقى و شكار و به دربار سلاطین رفتن.

8- بی حیایی و بی تفاوت شدن

امام صادق علیه السلام فرمودند: كسی كه در خانه اش چهل روز بربط (نوعی تار) نواخته شود خداوند متعال شیطانی را به نام قفندر بر او مسلّط می كند كه عضوی از اعضای وی باقی نمی ماند مگر اینكه او را در برمی گیرد.

و هنگامی كه این گونه شد حیا از او گرفته می شود به گونه ای كه نسبت به آنچه به او گفته می شود بی تفاوت می گردد»

 منابع:

 کافی جلد 6 ص 433

وسائل الشیعه ج12 ص 235

الدر المنثور ج5 ص 305

 الدر المنثور ج5 ص 305

مستدرک الرسائل ج 13 ص 222

 کافی،ج6،،ص1655،ح10.

 کافی،ج6،،ص1655،ح17.

با چاقی موضعی شکم چه کنیم؟

چاقی موضعی شکم معمولا ناشی از پرخوری نیست و کم خوری هم درمان آن نیست. 

علت آن معمولا سردی گوارش است.

درمان آن اجتناب از: 

غذاهای خوب نپخته مثل نان ساندویچی، بیسکویت، کیک، چیپس صنعتی، ماکارونی، لازانیا، سالاد الویه و …

غذاهای غلیظ و سرد مزاج، مثل پنیر، ماست، ماهی، قارچ و…

میوه های سرد مثل خیار، هلو، آلو، پرتقال و… (آب این میوه ها بین وعده های غذایی بلامانع است)

نوشیدن آب یا دوغ، دلستر و … با غذا 

و مصرف برنج در وعده نهار

معمولا پوشیدن دائم شکمبند پشمی یا حوله ای مهمترین روش درمانی است. (در صورت احساس گرمی لباسهای دیگر را کم و کولر را زیاد کنید!)

داروهایی مثل زیره، زنیان و رازیانه بصورت نکوبیده یا نیمکوب با کمی نبات کوبیده بسیار موثر است.

 دکتر شعرا (متخصص طب سنتی ایران)

492 - قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله وسلم: يا أَنَسُ سَلِّمْ عَلى مَنْ لَقِيتَ، يَزِيدُ اللَّهُ فِى حَسَناتِكَ، وَ سَلِّمْ فِى بَيْتِكَ يَزِيدُ اللَّهُ فِى بَرَكَتِكَ.   

 اى اَنَس: سلام  كن بر كسى كه او را مى بينى تا خداوند حسنات تو را زياد گرداند، و در موقع ورود به منزل  سلام كن (گرچه کسی در خانه نباشد ) تا خداوند بركت تو را زياد كند.

کتاب احادیث الطلاب ص 175

​بخش كرمى درون بينى قاضی!!!

از امام باقر(ع) نقل شده که:در بين بنى اسرائيل قاضى اى بود كه ميان مردم عادلانه قضاوت مى كرد. وقتى كه در بستر مرگ افتاد، به همسرش گفت :

- هنگامى كه مُردم ، مرا غسل بده و كفن كن و چهره ام را بپوشان و مرا بر روى تخت (تابوت ) بگذار، كه به خواست خدا، چيز بد و ناگوار نخواهى ديد.

وقتى كه مُرد، همسرش طبق وصيت او رفتار كرد. پس از چند دقيقه كه روپوش را از روى صورتش كنار زد، ناگهان ! كرمى را ديد كه بينى او را قطعه قطعه مى كند. از اين منظره وحشت زده شد! روپوش را به صورتش ‍ افكند، و مردم آمدند و جنازه او را بردند و دفن كردند.

همان شب در عالم خواب ، شوهرش را ديد. شوهرش به او گفت :

- آيا از ديدن كرم وحشت كردى ؟

زن گفت :

- آرى !

قاضى گفت :

- سوگند به خدا! آن منظره وحشتناك به خاطر جانب دارى من در قضاوت راجع به برادرت بود!

روزى برادرت با كسى نزاع داشت و نزد من آمد. وقتى براى قضاوت نزد من نشستند، من پيش خود گفتم : خدايا حق را با برادر زنم قرار بده !

وقتى كه به نزاع آنان رسيدگى نمودم ، اتفاقا حق با برادر تو بود، و من خوشحال شدم . آنچه از كرم ديدى ، مكافات انديشه من بود كه چرا مايل بودم حق با برادر زنم باشد و بى طرفى را حتى در خواهش ‍ قلبى ام به خاطر هواى نفس - حفظ نكردم .

بحار، ج ۱۴، ص ۴۸۹

سعی کنید فرزندانتان را ببوسید

478 - وَ قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: قَبِّلُوا أَوْلادَ كُمْ، فَإِنَّ لَكُمْ بِكُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً فِى الْجَنَّةِ، ما بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ خَمْسُمِائَةِ عامٍ

 فرزندانتان را ببوسيد، كه در برابر هر بوسه اى درجه اى در بهشت خواهيد داشت، و فاصله ميان دو درجه پانصد سال راه است.

کتاب احادیث الطلاب ص 171

​ زیبایی ایمان در صداقت آن است، نه در افراط ظاهرش…

گاهی در میانمان کسانی هستند که تلاش می‌کنند خود را آن چنان که نیستند نشان دهند. وقتی ظاهر از باطن فاصله می‌گیرد، ایمان به‌جای آرامش، به رقابت و اضطراب بدل می‌شود.

 افراط در ظاهرسازی از هر لحاظ می‌تواند دلایلی داشته باشد:

- نیاز به تأیید اجتماعی یا جلب احترام

- تلاش برای پوشاندن ضعف‌های درونی یا احساس گناه

- فشارهای محیطی یا خانوادگی برای دیده شدن

- رقابت پنهان در «……تر بودن»

اما ایمان واقعی، در سکوت دل می‌روید؛ در مهربانی، صداقت، و رفتارهایی که از عمق باور سرچشمه می‌گیرند. رفتار همراه با اخلاص، اگر از دل برخیزد، نور است؛ و اگر تنها نقاب باشد، شاید مانع دیدن حقیقت شود.

 بیایید به جای قضاوت، با مهربانی دعوت‌گر باشیم؛ و به جای افراط، به تعادل برسیم. دین، راهی برای رشد است، نه ابزاری برای نمایش. که بگویند « فلانی چون مذهبی تر است پس برتر از دیگری هست»

​دل شکسته خریدن دارد

امام جعفرصادق علیه‌السلام میفرمایند:

هرگاه دلتان شکست، دعا کنید، زیرا دل نمی شکند، مگر اینکه خالص گردد.

کافی، ج ۲، ص ۴۷۷.