مهنــا

 پاسخ صبح امروز رهبر انقلاب به یک پرسش: علت اصلی دشمنی آمریکا با ملت ایران چیست؟ /این آقایی که امروز سر کار است در آمریکا، مسئله را لو داد و هدف حقیقی را روشن کرد؛ گفت «ما مقابله‌مان با ایران، با ملت ایران، برای این است که ایران گوش‌به‌فرمان آمریکا باشد.»

رهبر معظم انقلاب صبح امروز در مراسم عزاداری شهادت امام رضا علیه‌السلام در جمع اقشار مختلف مردم:

یک سوالی در اینجا مطرح است که دشمنی آمریکا با ایران به خاطر چیست؛ این سوال، سوال آسانی به نظر می‌رسد لکن سوال پیچیده‌ای است.

جواب این سوال، جواب مهمی است. جواب پیچیده‌ای است. مال امروز هم نیست این دشمنی، ۴۵ سال است که دولت‌های آمریکا از انواع و اقسام افراد و اشخاص و احزاب گوناگون آمریکا که سر کار آمدند، همین دشمنی را، همین تحریم را، همین تهدید را نسبت به جمهوری اسلامی و ملت عزیز ایران داشته‌اند. علت چیست؟

در گذشته این علت را کتمان می‌کردند، تحت عناوین گوناگونی به عنوان تروریسم، به عنوان حقوق بشر، به عنوان مسئله زن، به عنوان دموکراسی، تحت این عنوان، یا اگر هم می‌گفتند، به شکل آبرومندانه، می‌گفتند رفتار ایران می‌خواهیم عوض بشود؛ گذشته‌ها این‌جور حرف می‌زدند.

این آقایی که امروز سر کار است در آمریکا، مسئله را لو داد؛ آن هدف حقیقی را روشن کرد؛ گفت «ما مقابله‌مان با ایران، با ملت ایران، برای این است که ایران گوش‌به‌فرمان آمریکا باشد.»؛ ما ملت ایران باید این را درست بفهمیم؛ این مسئله مهمی‌ است. البته تعبیر او ممکن است یک مقداری با اینی که من گفتم متفاوت باشد؛ مثلاً: «حرف‌گوش‌کن باشد»، «ایران، حرف‌گوش‌کن [باشد]»؛ به این تعبیر گفته باشد.

یعنی یک دولتی، یک قدرتی پیدا شده در دنیا که نسبت به ایران- ایران با این تاریخ، ایران با این عزت ایران، ایران با این ملت- این توقع را دارد که این کشور، این تاریخ، این ملت بزرگ، با همه افتخاراتش، گوش‌به‌فرمان او باشد؛ این دشمنی‌ها به‌خاطر این است.

۱۴۰۴/۰۵/۰۲

اَلْلَّٰھُمـَّـ ؏َـجِّڸْ لِوَلیِّٖــღــڪَ اَلْفَــــࢪَج

امام رضا علیه‌السلام:

شما را توصیه می‌کنم به صبوری و در طلب روزی حلال بودن و صله ارحام و پیوند با اقوام و پرهیز کنید از دشمنی با مردم.

همانا ما اهلبيت به هركسی که با ما قطع رابطه کند، مى‌پيونديم و به كسى كه به ما بدى كند، نيكى مى‌كنيم. به خدا سوگند، فرجام نيک را، در اين مى‌بينيم. 

•الكافي|ج۲|ص۴۸۸•

“یا امام رضـا” اگر بناست که لطف کسی به ما برسد …

خدا کند فقط از جانب شما برسد…

نخواه منت بیگانه بر سرم باشد…

خوش است خیر همیشه از آشنا برسد…

​در مورد پیشگویی ها

بازار پیشگویی ها داغ است

یارو رفته اون دنیا [و به قول بعضیا تجربه گر مرگ بوده ]

رفته از اون دنیا خبر آورده که شهریور جنگ میشه و بعدشم چنین و چنان

بخدا وقتی کسی می میره نه خدا میشه نه همسایه خدا میشه نه واقف به اسرار الهی میشه 

جان من ساده نباشید

سادگی ها باعث میشه دکان این جماعت دروغگو رونق بگیره

​أَلسَّلٰامُ عَلَیکَ یٰا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضٰآ أَلمُرتَضٰی

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ‏ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ

شهادت امام رضا علیه السلام تسلیت باد

ماجرای تلخ تشییع پیکر مطهر امام مجتبی علیه السلام و بی حرمتی بنی امیه و عایشه

در كتاب خرائج از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت مي‌كند كه فرمود:

موقعى كه اجل امام حسن عليه السّلام رسيد شديدا گريان شد و فرمود: من با يك هول و خوف به طرف يك امر بزرگى ميروم كه تاكنون نرفته‌‏ام،  سپس فرمود: اى حسينم! جسد مرا بالاى تابوت بگذار و بطرف قبر جدم رسول خدا ببر تا با آن حضرت تجديد عهد نمايم، سپس جنازه‌‏ام را نزد قبر جده‌‏ام فاطمه بنت اسد بازگردان و در آنجا دفن كن.

اى پسر مادرم! اين گروه مخالف گمان مي‌كنند شما در نظر داريد مرا نزد جدم پيغمبر خدا دفن كنيد، لذا از شما جلوگيرى مي‌نمايند، من تو را بخدا قسم مي‌دهم كه مبادا در باره دفن من بقدر يك خون حجامت خونريزى كنى! 

موقعى كه امام حسين جنازه مبارك امام حسن را غسل داد و كفن كرد و بر فراز تابوت نهاد و متوجه قبر پيغمبر معظم اسلام   شد تا تجديد عهد نمايد مروان بن حكم با تابعين خود كه گروهى از بنى اميه بودند آمدند. مروان گفت: آيا جا دارد عثمان در دورترين نقطه مدينه دفن شود و حسن در جوار پيامبر خدا!؟ هرگز اين موضوع عملى نخواهد شد.

 سپس عايشه كه بر استرى سوار بود آمد و گفت: 

مرا با شما چه كار!؟ شما در نظر داريد شخصى را در خانه من داخل كنيد كه من او را دوست ندارم؟

ابن عباس به مروان گفت:

منظور ما اين نيست كه امام حسن را دفن كنيم …ما امام حسن را طبق وصيتى كه كرده در بقيع دفن خواهيم كرد

سپس ابن عباس متوجه عايشه شد و به وى گفت: 

تَجَمَّلتِ تَبَغَّلتِ، وَ اِن عِشتِ تَفَيَّلت‏ِ   

لَكَ التّسع من الثُّمن، و بِالكُلِّ تَمَلَّكت‏ِ 

شتر سوار شدى! استر سوار هم شدى و اگر زنده بمانى فيل سوار نيز خواهى شد(برای تخریب کعبه)

تو يك نهم از يك هشتم (اموال پيغمبر خدا را ميبرى) در صورتى كه ميخواهى مالك همه ی آن شوى!

منبع: زندگانى حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام ( ترجمه بحار الأنوار)،ص  165 

​جبرییل بعد رحلت از پیامبر

➖پیامبر اکرم(ص) از جناب جبرئیل پرسید: آیا بعد از من به زمین خواهی آمد؟ 

➖جبرئیل گفت: بله! ای رسول خدا، ده بار به زمین خواهم آمد و ده گوهر گرانبها را خواهم برد.

➖ پیامبر فرمود: این گوهرهای گرانبها کدام‌اند؟ 

➖جبرئیل گفت: اول: برکت؛ دوم: رحمت؛ سوم: حیاء از چشم زنان؛ چهارم: غیرت مردان؛ پنجم: عدل از دل سلاطین؛ ششم: راستی و درستی از دل دوستان؛ هفتم: سخاوت از دل ثروتمندان؛ هشتم: صبر از فقرا؛ نهم: حکمت از حکیمان؛ دهم: ایمان از دل‌های مؤمنان.

اثنی عشریة فی المواعظ العددیه،ص۵۴۴

🖋توضیح 

یعنی جامعه ی بشری به مثابه یک پیکر ، با فاصله گرفتن از معنویت اصیل ، لیاقت داشتن جواهرات زیبا و معنوی را از دست می دهد پس جبرییل آثار ملکوتی آنها را از جامعه بر می گیرد.

استاد حسینی لیلابی

​نگویید وفات پیامبر، شهادت درست است

 در منابع معتبر شیعه، تصریح شده است که پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) در روز دوشنبه ۲۸ صفر سال دهم هجری در مدینه به‌علت مسمومیت به شهادت رسیدند.

علمای برجسته شیعه این موضوع را چنین بیان کرده‌اند:

شیخ مفید(ره): رسول خدا(ص) در ۲۸ صفر به‌دلیل مسمومیت از دنیا رفته‌اند.

شیخ طوسی(ره) نیز ضمن ذکر تاریخ ۲۸ صفر، بر مسموم‌شدن ایشان تأکید دارد.

شیخ طبرسی(ره) نیز تصریح کرده پیامبر(ص) به شهادت رسیدند.

ابن فتال نیشابوری(ره) هم با ذکر تاریخ ۲۸ صفر و ۶۳ ساله بودن پیامبر، مسمومیت پیامبر (ص) را یادآور شده است.

علامه حلی(ره) نیز علت از دنیا رفتن پیامبر(ص) را مسمومیت دانسته و تاریخ شهادت را همان ۲۸ صفر ذکر می‌کند.

همچنین عالمانی چون محمد بن علی اردبیلی و علامه مجلسی(ره) نیز همین دیدگاه را تأیید کرده‌اند.

محمدرضا حدادپور جهرمی

​ یا أَبَا الْقاسِمِ، یَا رَسُولَ‌اللّٰهِ، یَا‌إِمامَ الرَّحْمَةِ، یَا سَیِّدَنا وَ مَوْلَانَا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا‌ وَ‌ تَوَسَّلْنا بِکَ‌ إِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حَاجاتِنا، یَا وَ جِیهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛

 یا أَبا مُحَمَّدٍ، یَا حَسَنَ‌بْنَ‌عَلِیٍّ، أَیُّهَا‌ الْمُجْتَبیٰ، یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، یَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ، یَا سَیِّدَنا وَ مَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا‌ بِکَ‌إِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یَا‌وَجِیهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛

◾️رحلت جانسوز پیامبر اکرم صلی اللّه‌ علیه و آله و شهادت‌ کریم اهل‌ بیت امام حسن‌ مجتبی علیه السلام تسلیت باد

​چهل سالگی و عصا به دست گرفتن

در روایتی در رساله سیر و سلوک (منصوب به بحرالعلوم) ص ۳۳ وارد شده است «هر کس به چهل‌سالگی برسد و عصا به دست نگیرد عصیان کرده است». چون تا چهل‌سالگی قوای طبیعی سفرش تمام شود و تکمیل جسمیت تا این سن است و عقل و نفس هم آنچه می‌خواست کسب کند از سعادت و بدبختی یافته است و بعد از این ارکان رو به ضعف می‌رود و از طرف پروردگار هم امر می‌شود از این به بعد اعمال بنده را محکم یادداشت کنند. شیطان هم تا این زمان دام‌هایش را آزموده است، پس بنده باید عصای احتیاط در سفر به‌سوی آخرت را بردارد. اگر غافل شد و تقوا نورزید و از ملکات سیئه دست برنداشت، جز عصیان و رو سیاهی چیزی نخواهد یافت. عصای چوبی در این سنین برداشتن، نشانه توجه به سرازیری و رحلت و کوچ کردن به‌سوی آخرت می‌باشد.

چنانچه در روایتی از امام صادق«سلام‌الله‌علیه» نقل شده است: «إِنَّ الْعَبْدَ لَفِی فُسْحَةٍ مِنْ أَمْرِهِ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ أَرْبَعِینَ سَنَةً فَإِذَا بَلَغَ‏ أَرْبَعِینَ‏ سَنَةً أَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی مَلَکَیْهِ قَدْ عَمَّرْتُ عَبْدِی هَذَا عُمُراً فَغَلِّظَا وَ شَدِّدَا وَ تَحَفَّظَا وَ اکْتُبَا عَلَیْهِ قَلِیلَ عَمَلِهِ وَ کَثِیرَهُ وَ صَغِیرَهُ وَ کَبِیرَهُ»[الکافی، ج ‏8، ص 108.]

بر اساس این روایت، بعد از چهل سالگی، انتظار خداوند متعال نیز از انسان بیشتر می‌شود. ممکن است بنده تا رسیدن به چهل سال، در امور زندگی احتیاط و مراقبت دقیق نداشته باشد، امّا باید بداند که پس از آن، فرشتگان الهی تمام جزئیات اعمالش را با دقت و سخت‌گیری می‌نویسند و هیچ حرکت کم یا زیاد یا کوچک یا بزرگی را از قلم نمی‌اندازند.

​بعدازماه محرم وصفر مرحوم علامه امینی خطاب به عزاداران سید الشهدا(ع) میفرمودند:

کبوتر بازها وقتی یه کبوتر از بازار میخرند، چند روزی بال و پرش رو میبندند، روی پشت بام خونه بهش آب و دونه میدن، بعد چند روز بال و پرش رو باز می کنند، و پروازش میدن،

اگه اون کبوتر رفت و مجددأ برگشت روی همون پشت بام نشست، میگن هنر داره و رگه داره،اما اگه برنگشت و رفت روی پشت بام کس دیگه‌ای نشست،میگن بی هنر و بی رگ بود !

آهای مردم محرم و صفر گذشت و توی این دو ماه امام حسین(علیه السلام) ماها رو خرید ، بال وپرمون رو بست پیش خودش نگه داشت

در این دو ماه میهمان امام حسین(علیه السلام) بودیم

و هر جا دعوتمون کردند به احترام امام حسین(علیه السلام) بود و در واقع از آب و نان امام حسین(علیه السلام) خوردیم، حالا بعد دو ماه بال و پرمون رو باز کرده که پرواز کنیم، نکنه که بی‌هنر و بی‌رگ باشیم، بریم روی بام کسی دیگه بشینیم، نکنه نان و نمک بخوریم و نمکدون بشکنیم، بیایید به امام حسین(علیه السلام) یه قول بدیم،

قول بدیم که تا ماه محرم سال دیگه فقط کبوتر امام حسین(علیه السلام) باشیم

وفقط واسه او پرواز کنیم،

وفقط روی پشت بام او بشینیم…

استاد ولیزاده مدرس حوزه و دانشگاه