مهنــا

^{✨پروردگارا
در انتظار رحمتت نشسته ایم
بدهی،،،، کریمی
ندهی،،،،حکیمی
بخوانی،،،،شاکرم
برانی،،،،صابرم}

^{✨پروردگارا
احوالم چنانست که می دانی
و اعمالم چنین است که می بینی
نه پای گریز دارم ونه زبان ستیز.}

^{✨پرودگارا
بحق کبریایی ات ،بحق راستی
بحق خوبی ، بحق بزرگی
بحق انصاف ، بحق حقانیت
بحق مهربانی و بحق عشق}

^{★بهترینها را برای همه مقدر بفرما★}

       ^{★آمین یا رب العالمین★}

‍ رﻭﯼ ﺩﯾــﻮﺍﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﻨــﻮﯾﺴﯿﺪ：

خـــﺪﺍ ﻫﺴـــﺖ ….

ﻧﻪ ﯾـــک ﺑــﺎﺭ ﻭ ﻧـﻪ ﺩﻩ ﺑـاﺭ … 
که ﺻـــﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﯾـــﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﻮﺍﺿــﻊ ﺑﻨــﻮﯾﺴﯿــﺪ
” ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ “
ســـﺮ ﺁﻥ ﺳــﻔﺮﻩ ی ﺧــﺎﻟﯽ ﮐــﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺷــﮏ ﯾﺘﯿﻢ ﺍﺳﺖ
ﺧــﺪﺍ ﻫﺴﺖ “
پشــﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮔــﻠﯽ ﭘﯿـﺮﺯﻧﯽ ﮔﻔــﺖ :
” ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ “
ﺁﻥ ﺟـــﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻫﻤــﻪی ﺧﺴﺘــﮕﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﻬــﺎ ، 
ﺳﺮ ﺗﻌــﻈﯿﻢ ﻓﺮﻭ ﺑــﺮﺩ ﻭ ﭼﻨــﯿﻦ ﮔﻔﺖ:
“ﺧـــﺪﺍ ﻫﺴﺖ “
ﮐﻮﺩﮐـــﯽ ﺭﻓــﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺗــﺨﺘﻪ …..!
گوﺷﻪ ﺗﯿﺮﻩ آن ﺗﺨﺘﻪ ﻧﻮﺷﺖ : 
ﺩﺭ ﺩﻝ ﮐــﻮﭼﮏ ﻣﻦ ﺩﺭﺩ ﺯﯾـﺎﺩ ﺍﺳــﺖ
ﻭﻟـﯽ ﯾﺎﺩ ﺧـــﺪﺍ هست.

وقتی چیزی در حال تمام شدن باشد ،
عزیز میشود !
يک لحظه آفتاب در هوای سرد ،
غنيمت میشود !
خدا در مواقع سختی ها ،
تنها پناه میشود !
يک قطره نور در دريای تاريکی ،
همه‌ی دنيا میشود …
يک عزيز وقتی که از دست رفت ،
همه کس میشود …
زمستان وقتی که تمام شد ٬
به نظر قشنگ و قشنگتر میشود !
و ما همیشه دیر متوجه میشویم !!!
” قدر داشته‌هایمان را بدانیم …
چرا که ، خیلی زود ، دیر میشود ! “
قدر لحظات باقی مانده را بدانیم.

خداوندا (❤️)

اگر در کار تو چون و چرا کردم

خطا کردم!

وگر در ناامیدی تکیه

جز بر کبریا کردم،

خطا کردم!

حلالم کن، خطا کردم .

اگر اسمی به جز اسم تو آمد بر زبانم
من پشیمانم،

وگر در نیک روزی غفلت از شکر و دعا کردم،
خطا کردم!

اگر لغزیده گاهی ذره‌ای پایم،
ببخشایم،

وگر از فرش زیرم اندکی پا را فرا کردم،
خطا کردم!

نفهمیدم که عشق اول و آخر تویی،
عشق آفرینا ،
من خطا کردم! …

اگر انسانی خواهان وصول به مقام توکل است، نخست باید وکالت خدای سبحان را دریابد و اسم وکیل را که پرورنده فضیلت توکل است نیک بفهمد.

زیرا «توکل به میزان شناخت وکیل است؛ پس هر که وکیل را بیشتر بشناسد، توکلش کامل تر می شود.

توکل بر خدای سبحان، درجاتی دارد که یکی از آنها این است که در تمامی امور به آنچه خدای سبحان برایت فراهم ساخته، اعتماد کنی؛

پس به آنچه برای تو انجام داده، خشنود باشی و بدانی که او در خیر و عنایت به تو، کوتاهی و درنگ نکرد و بدانی که در امر، حکم از آن اوست.

پس با واگذاری آن امر به خدا بر او توکل کن.

در این عمری که میدانی
فقط چندی تو مهمانی !

به جان ودل
توعاشق باش

رفیقان را
مراقب باش

مراقب باش تو به آنی
دل موری نرنجانی

که در آخر تو میمانی و
مشتی خاک که از آنی

راز آرامش …
در رها کردن ذهن
از نگرانی هاست …
قدرت بالاتری از تو
وجود دارد
که حواسش به همه چیز هست
به او بسپار و آرام باش …