مهنــا

قد و قواره آدم‌ها با هم فرق دارد

اما آنکه تو را دوست دارد

باید قدِ دوست داشتنش بسیار بلندتر از هرکس دیگری باشد…

علی سید صالحی

​

​​
میدانی؟هیچ کس هیچ چیز را

واقعا “فراموش” نمی کند؛

فقط آدم ها یک وقت هایی

از “به یادآوردن” خسته می شوند…

​
من و دنیا همدیگر را رنگ میکنیـم 

من با مداد سیاه ، دنیا با مداد سفید

من روزهای او  را  او موهای من را

​
​

چه قطور شده کتاب تاریخ نیامدنت

هزار و چند فصل دارد دلتنگی زمین

فصل آخر هنوز هم ناتمام….

قصه نیامدنت به سر نمیرسد؟!

عالم پر است از تو، غایب منم ز غفلت

تو حاضری ولیکن من آن نظر ندارم

​

​

ای واقـف اسـرار ضمیـر همه کس

در حالـت عجـز دستگیر همه کس

یا رب تو مرا توبه ده و عذر پذیر

 ای تـوبه ده و عـذر پذیرِ همه کس

​

برخی آدمها به زندگیتان می آیند

تا برایتان نعمت باشند

و برخی نیز عبرت

​

​

راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست

آنجا جز آن که جان بسپارند چاره نیست

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

ما را ز منع عقل مترسان و می بیار

کان شحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست

از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد

جانا گناه طالع و جرم ستاره نیست

او را به چشم پاک توان دید چون هلال

هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست

فرصت شمر طریقه رندی که این نشان

چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست

نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو

حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست

​

سکوت میکنم

اما دلم بی وقفه فریاد میزند

چقدر جای تو اینجا خالیست 

مانی دانته