مهنــا

بچه که بودم وقتی کار اشتباهی میکردم مادرم میگفت “اشکال نداره حالا چیکار کنیم تا درست بشه”
اما مادر دوستم بهش میگفت “خاک برسرت یه کار درست نمیتونی انجام بدی”

➖ امروز هر دو بزرگسال و بالغیم، وقتی اتفاق بدی می‌افته اولین فکری که به ذهنم میاد “خب چیکار کنم؟” و با حداقل اضطراب و عصبانیت مشکل رو حل میکنم.
➖ اما دوستم با مواجه شدن با اتفاقات بد عصبانی میشه و میگه “خاک بر سر من که نمی تونم یه کار درست انجام بدم، چرا من اینقدر بدبختم؟”

✔️ حرفای امروز ما و احساسی که به فرزندمان می دهیم تبدیل به صدای درونی فرزندمان خواهد شد. مراقب باشیم چه پیامی برای همه عمر به فرزندانمان می دهیم .

والد از کودک می‌خواهد کاری را در همان لحظه انجام دهد!!

و کودک یا آنرا به تعویق می‌اندازد یا اصلا انجام نمی‌دهد!

و والد این‌بار با صدایی بلندتر آنرا تکرار می‌کند و ممکن است عصبانی شده و تند و پرخاشگرانه باشد!

_ در مرحله اول خواسته‌های والدین رد می‌شود.
_ تا والدین دادنزنند، حرفشان عملی نمی‌شود.
_ محیط خانه متشنج می‌شود.

✳️ راه حل:

✅ درخواست‌هایتان را با شیوه‌های منطقی بخواهید.
✅ به کودک زمان بدهید، مثلا بگویید تا ده دقیقه دیگه تلویزیون را خاموش کن، یا تا یک ربع دیگه، که عقربه بزرگ به عدد شش رسید بیا غذات را بخور.
✅ برای درخواست از کودک کنار او بروید، نه اینکه از آشپزخانه فریاد بزنید.

 بـَخْـشـِـشْ 

یک وقت جلوی شما یک سبد سیب می آورند ، شما اول برای کناریتان بر میدارید ، دوباره بعدی را به نفر بعدی میدهید

دقت کنید !!!

تا زمانی که برای دیگران بر میدارید سبد مقابل شما می ماند
ولی حالا تصور کنید همان اول برای خود بردارید ، میزبان سبد را به طرف نفر بعد می برد…
نعمتهای خدا نیز اینطور است
با بخشش ، سبد را مقابل خود نگه دارید…
زیستن با استانداردهای خدا بسیار زیبا خواهد بود .

 امام رضا عليه السلافرمودند:

«افراد سخاوتمند از خوراك دیگران استفاده مى كنند تا دیگران هم از امكانات ایشان بهره گیرند و استفاده كنند; ولیكن افراد بخیل از غذاى دیگران نمى خورند تا آن ها هم از غذاى ایشان نخورند.»

مستدرک الوسائل ج۱۵ ص۳۸۵ ح۸

 مراقب چیزهایی که کودکتان می بیند و می شنودباشید!

تشبیه جالبی درباره کودکان وجود دارد.

 کودک مثل “اسفنج” است!هرچه پیرامونش باشد، جذب می‌کند.

فیلم، کتاب، موسیقی، اسباب بازی و هر رسانه دیگری که در اختیار کودک است را با دقت زیر نظر داشته باشید!

هرگز فراموش نكنيد: پدر، مادر شدن راحت است، ولي پدر و مادر خوب ماندن، سخت است!

برگرفته از سایت فرزند صالح

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

داود نبى(ع) و كسب روزى

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان درباره وسایل هدایت می‌گوید به داود(ع) خطاب رسید: خیلى دوستت دارم، ولى در زندگى تو یك نقطه هست كه آن را دوست ندارم. عرض كرد: مولاى من! آن نقطه چیست؟

خطاب رسید: زندگى‌‏ات از پول بیت‌المال اداره مى‏‌شود، بر تو كه پیغمبرم هستى نمى‌‏پسندم. دولت و حكومت و ارتش باید باشد، اما تو یك كلاس دیگرى دارى. گریه كرد، گفت: محبوب من! من از فردا دیگر از بیت‌المال مصرف نمى‏‌كنم، اما به این مردم خدمت مى‏‌كنم.

قرآن مجید مى‏‌گوید: از همان وقت به آهن گفتم وقتى در دست داود مى‏‌روى، نرم شو.

آهن در دست او عین خمیر نرم بود، هر شكلى كه مى‏‌خواست به آن مى‏‌داد.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

زنبیل‏‌بافى سلیمان(ع) براى امرار معاش

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

حضرت سلیمان(ع) هم همین طور، این مسأله را از پدرش دیده بود. خدا یك سلطنتى به او داد كه به هیچ كس آن سلطنت را به آن شكل و كیفیت نداده است، جن و پرنده‌‏ها و انسان‏ها و باد برایش كار مى‏‌كردند.

خودش چطورى زندگى‌‏اش را اداره مى‌‏كرد؟ خودش براى خرج خود و زن و بچه‏‌اش ساعتى را گذاشته بود، زنبیل بافى مى‌‏كرد، مى‌‏فروخت و با همان زندگى خودش را اداره مى‏‌كرد. براى نمازش هم در مسجدهاى بیت‌المقدس مى‌‏رفت و جاهایى كه مردم او را نشناسند، در آن صف‏هایى مى‌‏نشست كه آستین پاره‏‌ها مى‌‏نشستند. آن وقت وقتى حالش را مى‏‌دیدند، در دل مى‏‌گفتند: این عجب موجودى است، بپرسیم كیست؟ خانه‌‏اش كجا است؟ با او ارتباطى برقرار كنیم؟ چراغ هم كه در مسجدها نبود. آقا جان! اسم خود را ممكن است بفرمایید؟ اشك سلیمان مى‌‏ریخت و مى‏‌گفت: « مسكینٌ مع المساكین » یعنی كسى نیستم، من هم افتاده‌اى از طایفه افتادگان هستم.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

هر چه گرفتارى قلب ما در این دنیا بیشتر باشد، مرگ و دل كندن ما از این دنیا سخت‏‌تر خواهد بود. راحت زندگى كنیم كه بتوانیم راحت به خدا برسیم، و با ملكوت پیوند بخوریم.

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال شد: « کسی که فقیر است اما بر فقر خود صبر می کند، جزای این شخص چیست؟ یعنی درباره فقر خود به کسی چیزی نمی گوید و با نان خالی خود را سیر می کند، جزای این شخص چیست؟ »

حضرت فرمودند: « در بهشت ساختمانی است از یاقوت سرخ که اهل بهشت همه آن را نگاه می کنند، همانطور که ما ستاره های درخشان را نگاه می کنیم. در این ساختمان کسی داخل نمی شود مگر پیغمبر فقیر یا شهید فقیر یا مؤمن فقیر. »

کسانی که وضع مالی خوبی ندارند، خوشحال باشند و ناراحت نباشند و صبر و تحمل کنند که صبر کردن بر فقر سبب آمرزش است.

دو دسته، فرداي قيامت هيزم جهنم خواهند بود:

❶〖 آدم بخيلي که وجوهات و حق فقرا را از مال خود نپردازد〗

❷〖 و ديگر عالِمي که دين خود را به دنياي خود بفروشد.〗

?‍ فهرست غرر، ص ۲۷۲

★يك:ختم‌هاي بي‌مدرك! مثلاً ختم فلان سوره را مي‌گيرند. بياييم و جمع شويم، ختم مثلاً فلان سوره را بگيريم.
مدركش كجاست؟ يك حاج خانم يك علم‌شنگه راه مي‌اندازد، زن‌ها را هم دنبال خودش مي‌كشد، مي‌گوييم حاج خانم دليل تو آخر چيست؟!!

★دو:نذرهاي غلط و بی اساس! فكر مي‌كند نذر كرده است اما نذرش غلط است.

★سه:نشستن پاي سخنراني افراد بي‌سواد يا بي‌تقوا

به خيال خودش مي‌رود جلسه ولي كسي كه صحبت مي‌كند، چقدر سواد دارد، پاي حرف چه كسي مي‌نشينيم؟

 امام كاظم(علیه السلام) فرمود، گوش به حرف هر كسي بدهيد، برده‌ي او هستيد. اگر حق گفت، برده‌ي حق هستيد، باطل گفت، برده‌ي باطل هستيد.

★چهار:بي‌توجهي به اهم و مهم

فاميل خودش فقير است، پولش را جاي ديگر خیرات مي‌كند.

★پنج:عبادت‌هايي كه آدم به خودش تحميل مي‌كند!

حديث داريم گاهي دل آمادگي دارد، گاهي دل آمادگي ندارد، وقتي دل آمادگي ندارد بيخود عبادت‌هاي مستحبي را به خودت تحميل نكن! حال نداري دعا بخواني نخوان

★شش:عبادت‌هايي كه همراه با زايل كردن حق ديگران است

شما مي‌خواهي قرآن بخواني يا روضه بخواني، چرا صدايت همسايه‌ها را اذيت مي‌كند؟ حق مردم است من ميخواهم بخوابم، تو چرا بالاي سر من بلندگو مي‌گذاري؟

★هفت: همراه با غرور و عجب!

عبادت‌هايي كه همراه با بدعت و سليقه است! يك خورده حق است و يك خورده هم سليقه قاطي‌اش مي‌كند. يعني اصل قصه را مثلاً قرآن و حديث گفته است، اما اين هم يك چيزهايي از خودش قاطي‌اش مي‌كند.

★هشت:عبادت بدون برائت!

 خدا را قبول دارد، از كفّار منزجر نيست.
مي‌گويد: خوب حالا ما با آمريكا رفيق باشيم، نماز هم مي‌خوانيم. با همه رفيق است، نماز هم مي‌خواند. اين نماز خاصيتي ندارد. عبادت مي‌كند اما از مخالفين و آدم‌هاي فاسد دوري نمیکند!

★ نه:عبادت با كسالت!

عبادت با رودربايستي! مي‌رود روضه مي‌گويد: ده بار زنگم زده است كه بيا روضه. حالا اگر نروم به او برخواهد خورد.
مي‌رود روضه ولي چون از بس كه تلفنش كرده‌اند. براي خدا روضه نمي‌رود. زوركي مي‌رود و در رودربايستي مي‌رود.

★ده: عبادت در فصل خاص!

هر وقت گير كرد مي‌گويد: «يَا اللَّهُ» يك تسبيح دست مي‌گيرد، دو متر و پشت در دانشگاه «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»
همينكه كنكور قبول شد، روسري‌اش را هم برمي‌دارد. يعني وقتي گير كرد مي‌گويد: «يَا اللَّهُ» اين‌ها عبادت‌هايي است كه قبول نيست.

? منبع : از بیانات حجت الاسلام قرائتی

✸ در بنی اسرائیل عابدی بود. شب خواب دید، در خواب به او گفتند: تو هشتاد،سال عمر می کنی، چهل سال در رفاهی و چهل سال در فشاری. کدام یک را اول می خواهی چهل سال زندگی خوب را یا چهل سال در فشار؟

✸ او گفت : من عیال صالحه ای دارم، از او مشورت می کنم. ببینم او چه می گوید؟ از خواب بیدار شد. رفت پیش عیالش و گفت: «من چنین خوابی دیده ام، تو چه مےگویی؟»

✸ زن گفت: بگو من چهل سال اول را در رفاه می خواهم. شب بعد خواب دید و گفت: «من چهل سال اول را در رفاه می خواهم». از آن شب به بعد از در و دیوار برایش مےآمد. به هر چه دست مےزد طلا می شد.

زنش هم میگفت: «فلانی خانه ندارد، برایش خانه بخر، فلان جا بیمارستان ندارد، فلان جا مسجد ندارد، فلان پسر مےخواهد عروسی کند، فلان دختر مےخواهد شوهر کند ندارد.»

✸ همسرش به او دستور می داد و او هم تا می توانست کمک می کرد. سَرِ چهل سال خواب دید به او گفتند: «خدا مےخواهد از تو تشکر کند. چهل سال اول به تو داد، تو هم به دیگران دادی، مےخواهد چهل سال دوم را هم در رفاه باشی»

✸ ما این را تجربه کرده ایم . کسانی که اول عمر کمک مالی به دیگران مےکنند. در آخر عمر هم خوبند. ولی کسانی که اول عمر دارا بودند و کمکی نکردند، آخر عمر ورشکست مےشوند و به گدایی مےافتند. ما این را تجربه کرده ایم.

? منبع: ڪتاب بدیع_الحکمة حکمت ۳۵ از مواعظ آیت الله مجتهدے تهرانۍ(ره)

نحوه ی خلق کردن مؤمن توسط خداوند

امـام صـادق(علیه السلام) فـرمـود:

 در بـهـشـت درخـتـى اسـت كـه مـزن نام دارد چون خدا خواهد مؤمنى بـيـافـريـند قطره اى از آن بچكاند.

 آن قطره به هر سبزى و ميوه اى كه رسد و مؤمن يا كافرى از آن بخورد،خداى عزوجل از صلب او مؤمنى خارج كند.

نـطـفه مؤمن در صلب مشرك قرار ميگيرد، ولى هيچگونه بدى و آلودگـى بـاو نـميرسد، تا زمانيكه در زهدان زن مشركه قرار گيرد.

در آنجا هم هيچگونه بـدى بـه او نـرسد تا او را بزايد چون او را زائيد، باز هم هيچگونه بدى به او نرسد،تا آنكه قلم تكليف بر او جارى شود:

 نظیر فرزندان عاقبت بخیری مثل “معاویه دوم” فرزند یزید و “منتصر” فرزند متوکل عباسی که عاقبت بخیر شدند..

توضيح :

گـاهـى نطفه مؤمن در پدريكه كافر است و رحم مادرى كه كافر است قرار ميگيرد و در دامـن آنـهـا تـربـيـت ميشود.

ولى از كفر و شرك پدر و مادر هيچگونه آلودگى و پليدى بـه آن فرزند مؤمن نميرسد تا زمانيكه خودش بحد بلوغ و رشد رسد و مكلف شود و طبق اعـمـال و رفـتـار خـويـش پـاداش يـا كـيـفـر بـيـنـد.

حکم ولدالزنا هم از همینجا مشخص میشود،کفر پدر و مادر به طور طبیعی روی بچه تاثیری ندارد اگر ذات خود بچه مومن وخوب باشد وگرنه ادامه دهنده راه پدر و مادر است.

? اصول كافى ج ۳  ص ۲۱  رواية ۱

?اصول كافى ج ۳ ص ۲۲  رواية ۲