​
حوریان آسمان گرداگرد مدینه بال گشوده اند و کودکی نورانی در دامان “شهربانو” چشم به جهان میگشاید، فرزند حسین(ع)، وارث سرمایه آسمانی پدر و میراث نامیرای کربلاتو آمده ای تا امام ماندگارترین دعاهای جاودانگی باشی، آمده ای تا همیشه با دعاهای تو به خداوند نزدیک شویم، امروز آمده ای تا راز شگفت کلمات را به کائنات بیاموزی، کلماتی که واژه به واژه، بوی صبر و عشق و مهربانی میدهند، کلماتی از جنس رستگاری، کلماتی زیباتر از پرواز، خدا را سپاس که تو را به دنیا هدیه داد تا زبان عاشقانه ترین شکرها را در کام تو بگذارد و بی بدیل ترین نیایش ها را از زبان تو به گوش عالمیان برساند. 

ای همه عمر و روز و شبت عرفانی

وی که از بیم خدا سجده تو طولانی

عرب از دوده تو فخر به عالم دارد

عجم از تیره تو شد نسبش رحمانی 

خاک امروز لبریز خوشبختی است، چرا که قدمهای تو بی دریغ بر پیشانی خاک فرود خواهد آمد، همچون بارانی که مهربانی اش را از هیچکس دریغ نمی کند، تو آمدی تا بوسه های ما، پیشانی گرامی تو را برای آرام گرفتن داشته باشد.