مهنــا

معجزه ای از کریم بن الکریم امام مجتبی علیه السلام

محمد بن حجاره نقل می کند که امام حسن مجتبی علیه السلام را دیدم در حالی که عده ای آهو از کنار او می گذشتند امام حسن علیه السلام آنها را صدا زد و همگی جواب دادند و در مقابل او حاضر شدند.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! اینها حیوانات وحشی هستند معجزه ای آسمانی به ما نشان بده.

امام حسن علیه السلام به آسمان نگاه کرد گویا درهای آسمان باز شد و نوری فرود آمد و همه خانه های مدینه را احاطه کرد آنگاه خانه ها شروع به لرزیدن کرد که نزدیک بود خراب شود.

عرض کردیم: ای فرزند رسول خدا! آن را برگردان.

امام حسن علیه السلام فرمودند: ما اول هستیم که آفرینش با ما آغاز شده و ما آخر هستیم که هستی با ما پایان می پذیرد و ما فرمانروایی هستیم که امر ما را همه موجودات تکوینٱ اطاعت می کنند.

ما نوری هستیم که فرشتگان را روشنی می بخشیم به نور خداوند آنها را منوّر و به بشارت الهی آنها را مسرور می گردانیم جایگاه نور خداوندی در ما و معدن آن به سوی ما است، اول ما مانند آخر ما و آخر ما همانند اول ما است.

? منابع
نوادر المعجزات،ص ۱۰۳، ح ۸
دلائل الامامة،ص ۱۶۸، ح ۱۳
مدینة المعاجز،ج ۴، ص ۲۳۶، ح ۱۹
القطره، ج ۱، ح ۷/۲۹۲

?????????????????

روزى امام حسن مجتبى عليه السلام پس از شستشو، لباسهاى نو و پاكيزه اى پوشيد و عطر زد. در كمال عظمت و وقار از منزل خارج شد. به طورى كه سيماى جذابش هر بيننده را به خود متوجه مى ساخت، در حالى كه گروهى از ياران و غلامان آن حضرت در اطرافش بودند.
 از كوچه هاى مدينه مى گذشت ، ناگاه با پيرمرد يهودى كه فقر او را از پاى در آورده و پوست به استخوانش چسبيده، تابش خورشيد چهره اش را سوزانده بود. مشك آبى به دوش داشت و ناتوانى اجازه راه رفتن به او نمى داد، فقر و نيازمندى شربت مرگ را در گامش گوارا نموده بود، حالش هر بيننده را دگرگون مى ساخت، حضرت را در آن جلال و جمال كه ديد گفت:

خواهش مى كنم لحظه اى بايست و سخنم را بشنو!
امام عليه السلام ايستاد.
يهودى: يابن رسول الله ! انصاف بده !
امام: در چه چيز؟
يهودی: جدت رسول خدا مى فرمايد:
دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.
اكنون مى بينم كه دنيا براى شما كه در ناز و نعمت به سر مى برى، بهشت است و براى من كه در عذاب و شكنجه زندگى مى كنم، جهنم است .
و حال آن كه تو مؤمن و من كافر هستم.

امام فرمود:
اى پيرمرد! اگر پرده از مقابل چشمانت برداشته شود و ببينى خداوند در بهشت چه نعمتهايى براى من و براى همه مؤمنان آفريده، مى فهمى كه دنيا با اين همه خوشى و آسايش براى من زندان است، و نيز اگر ببينى خداوند چه عذاب و شكنجه هايى براى تو و براى تمام كافران مهيّا كرده، تصديق مى كنى كه دنيا با اين همه فقر و پريشانى برايت بهشت وسيع است.
پس اين است معناى سخن پيامبر صلى الله عليه و آله كه فرمود:
دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.

? منبع : بحارالانوار ج ۴۳ ص ۳۴۶ به نقل از کتاب داستان های بحارالانوار

صفحات: 1· 2

امام علی علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام فرمودند: از مردم توقعی نداشته باش زیرا مردمی هستند که:

❖ اگر عالِم باشی به تو ایراد می‌گیرند
و اگر جاهل باشی راهنمایی ات نمی کنند،

❖ اگر در طلب علم برآیی، می‌گویند:
خود را به زحمت انداخته است
و اگر از طلب علم دست بکشی، می‌گویند: ناتوان و کودن است.

❖ اگر در عبادت پروردگارت استوار باشی، می‌گویند: خود نما و ریاکار است.
و اگر عبادتت کم باشد می گویند: کافر است.

❖ اگر سکوت اختیار کنی، می‌گویند:
از سخن گفتن عاجز است و اگر سخن بگویی، می‌گویند: پر حرف است.

اگر انفاق کنی، می‌گویند: اسرافکار است
و اگر صرفه جویی کنی، می‌گویند: خسیس است.

❖ اگر به آنچه آنها دارند نیازمند شوی، از تو می‌بُرند و به بد گویی ات می‌پردازند
و اگر به آنان اعتنایی نکنی، تکفیرت می‌کنند!

آری پسرم!
این است خصوصیت مردم زمانه ی تو.

?بحار الأنوار ، جلد ۷۷ ، صفحه ۲۳۴

 امام علی علیه السلام خداوند چهار چیز را در چهار چیز مخفی نموده؛

1-رضای خود را در طاعت ها

پس هیچ عبادتی را کم نشمارید شاید همان مورد رضای خدا باشد.

۲-غضبش را در گناهان

پس هیچ گناهی را کوچک نشمارید شاید همان مورد غضب او باشد.

3-استجاب خود را در دعاها

پس هیچ دعایی را اندک مپندارید شاید همان مستجاب باشد.

4-ولی و دوست خود را در میان بندگانش

پس به هیچ بنده ای بی اعتنایی نکنید شاید او ولی خدا باشد و شما نشناسید.

? منبع : تحف العقول صفحۀ ۱۸۲

امام على عليه السلام :

در ماه رمضان، بسيار استغفار و دعا كنيد؛ زيرا با دعا از شما دفعِ بلا مى شود و با استغفار، گناهانتان پاك مى گردد.

کافی، جلد4،صفحه۸۸

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَکَّلَ مَلَائِکَتَهُ بِالدُّعَاءِ لِلصَّائِمِین)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

? خداوند به فرشته‌ها گفته برای اینها که روزه می‌گیرند دعا کنید.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
? الکافی ج4ص64

★حاج اسماعیل دولابی میفرماید: ظاهرا میگوییم آقا می آید ولی در حقیقت ما به خدمت حضرت میرویم. ما به پشت دیوار دنیا رفتیم و گم شدیم، باید از پشت دیوار بیرون بیاییم تا ببینیم که حضرت از همان ابتدا حاضر بودند. امام زمان گم و غائب نشده است. ما گم و غائب شده ایم.

★ مصباح الهُدی ص ۳۱۹

★از حضرت فاطمه روایت شده که پیامبر اکرم فرمودند: امام همچون کعبه است که (مردم) باید به سویش روند، نه آن که (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید.

★ بحار الانوار، ج ۳۶، ص ۳۵۳

? تا ما نخواهیم، او نمی آید…
? کافیست از خودمان شروع کنیم…

امیر المومنین (علیه السلام) :

نه بہ بی نیازی و رفاه دل شاد باش، و نه ناراحتے از فقر و گرفتارے داشته باش، زیرا طلا را با آتش آزمایش مےکنند و مومن را با بلا و گرفتارے.

میزان الحکمه ج۱ ص۳۰۲

یڪ حدیث از نهج البلاغه:

حضرت امیـر مؤمنان امام علے علیہ السلام بہ عیادت یکے از اصحابشان که مریض بود رفتند، یہ خـرده اون مریض نالہ کرد، حضرت او را موعظہ کردند و فـرمودند:

«جـَعَلَ اللهُ ما کانَ مِن شَکْواکَ حَطّاً لِسَیِّئاتِڪَ»

خـداوند بیمارے تو را وسیلہ ۍ کاستنِ گناهانت قـرار داده است.

بعد حضرت او را دلدارے دادند و فرمودند:

«فَاِنَّ الْمَرَضٌ لا اَجْرَ فیہِ وَ لٰکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئاتِ، وَ یَحُطُّهَا حَتَّ الْاَوْرَاقِ»

مریضے و بیمارۍ پاداشے ندارد، اما از بین برنده ی گناهان است. برای مریضی به انسان پاداش نمےدهند، اما فایده اش این است کہ گناهان را از بین مےبرد. همانطور باد پاییزے برگ درختان را مےریزاند، مریضے هم باعث ریختن گناهان مےشود.

بہ همین دلیل وقتے انسان از بستر بیمارے بر مےخیزد، یڪ نورانیتی دارد، چون گناهش آمرزیده شده، نورانے شده و باید از این بہ بعد حواسش را جمع کند کہ دیگر گناه نڪند.

پس تب و لزرۍ که انسان مےکند، کفاره ے گناهانش است. البته ریزش گناهان در حالت مریضی براۍ انسان های خوب است، والا کسانے کہ نماز نمےخوانند و روزه نمےگیرند و تقوا ندارند، مرض براے آنها فایده ای ندارد، بیمارے برای آنها عذاب است.

اما براے اولیای خـدا بیمارۍ خوب است، اگر انسان بیمـار نشود یڪ حالت غرور در او پیدا مےشود. بنابراین مریضے و بیماری براے رفع غـرور آدم خوب است. بد نیست آدم گاهے مریض شود. پس اگر یڪ وقت مریض شدید، شِکوه نڪنید.

˝آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)˝

پیامبر اکرم صلے الله علیه وآله :

سه چيز است كه در هر كس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره كند و بگويد من مسلمانم،

❶ كسى كه هنگام سخن گفتن دروغ بگويد

❷ و وقتى كه وعده دهد تخلف نمايد

❸ و چون امانت بگيرد، خيانت نمايد.

نهج الفصاحه ، ص۴۲۲ ،ح ۱۲۸۰

۱-پرهيز از جزيي نگري
امير المومنين علي (عليه السلام) مي فرمايند :

ان رايک لا يتسع لکل شيء ففرغه للمهم راي

و فکر تو گنجايش همه چيز را ندارد، پس او را براي پرداختن به امور مهم آزاد گذار

۲- استفاده از فرصت ها
امام علي (عليه السلام) مي فرمايند:

 و لا کل فرصه تصاب

هر فرصتي باز نمي گردد.

در همين مورد امام حسن (عليه السلام) مي فرمايند :

الفرصه سريعه الفوت بطيئه العود

فرصت با سرعت از بين مي رود و به کندي باز مي گردد. امام صادق (عليه السلام) از امير المومنين علي (عليه السلام) نقل مي کند

اياکم و التسويف في العمل بادروا به اذا امکنکم

بر حذر باشيد از عقب انداختن کارها، هنگامي که امکان کاري برايتان به وجود آمد، اقدام کنيد.

۳-پرهيز از لجاجت
حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند :
اللجاج يفسد الراي لجاجت 

 فکر و انديشه انسان را فاسد مي کند. و باز مي فرمايند: ليس للجوج تدبير

افراد لجوج عاقبت انديشي ندارند.

۴- کنترل و نظارت
اميرالمومنين (عليه السلام) در نامه ي خود به مالک اشتر مي فرمايند : سپس با فرستادن ماموران مخفي، راستگو و با وفا، کارهاي آنان ا زير نظر بگير، زيرا بازرسي مداوم پنهاني سبب مي شود که آنها به امانت داري و مدارا کردن با زير دستان ترغيب شوند در اين مورد امام رضا (عليه السلام) فرموده اند پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) همواره هنگامي که لشگريان را براي جنگ اعزام مي نمودند و به اميران اطمينان نداشتند، فردي مورد اعتماد به همراه او مي فرستادند که از او به آن حضرت خبر برساند.

۵-ارزيابي نيروها
حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند:

افه الاعمال عجز العمال

آفت و بلاي کارها ناتواني کارگزاران است.

۶-تشويق نيکوکاران
از اميرالمومنين علي (عليه السلام) نقل شده است : « هرگز نبايد افراد نيکوکار و بدکار در نظرت مساوي باشند، زيرا اين کار سبب مي شود که افراد نيکوکار در نيکي هايشان بي رغبت شوند و بدکاران در عمل بدشان تشويق گردند، و هر کدام از اينها را مطابق کارش پاداش ده.

۷-تنبيه خطاکاران 

اگر يکي از آنها دست به خيانت زد و ماموران سري تو متفقاً چنين گزارشي را دادند، به همين مقدار از شهادت قناعت کن و او را زير تازيانه ي کيفر بگيرد و به مقدار خيانتي که انجام داده، او را کيفر نما، سپس وي را در مقام خواري و مذلت بنشان و نشان خيانت را بر او بنه و گردن بند ننگ و تهمت را بر گردنش بيفکن و او را به جامعه معرفي کن.

۸-عفو و گذشت
قرآن مجيد مي فرمايد:

و منهم الذين يؤذون النبي و يقولون هو اذن قل اذن خيرٍ لکم از آنها کساني هستند که پيامبر را آزار مي دهند و ميگويند او خوش باور و گوشي است بگو خوش باور بودن او به نفع شماست. حضرت علي (عليه السلام) به مالک اشتر چنين مي فرمايند گاه از آنها لغزش و خطا سر مي زند، ناراحتي هايي به آنان عارض مي گردد، به دست آنان عملاً يا به طور اشتباه کارهايي انجام مي شود در اين مورد از عفو و گذشت خود آن مقدار به آنها عطا کن، که دوست داري خداوند از عفوش به تو عنايت کند، زيرا تو مافوق آنها و پيشوايت مافوق تو و خداوند ما فوق کسي است که تو را زمامدار قرار داده است .

۹-استفاده از تجربه حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند

العقل غريزه يزيد بالعلم بالتجارب عقل غريزه اي است که با علم و تجربه زياد مي شود. آن حضرت در جاي ديگري مي فرمايند : « کسي که کم تجربه بود فريب خورد و کسي که تجربه اش زياد بود لغزش هايش کم گرديد.»

۱۰-مشورت کردن
پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) در موارد بسياري با اصحاب مشورت نموده و نظر آنها را عمل مي نمايند

حق علي العاقل ان يستديم الاسترشاد و يترک الاستبداد بر عاقل حق است که همواره از ديگران راهنمايي بخواهد و استبداد را ترک کند.