مهنــا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:

اَلکادُّ لِعِیالِهِ کَالْمُجاهدِ فی سَبیلِ الله؛ 

آن که خانواده خویش را از حلال روزی می دهد، مانند مجاهد در راه خداست.

عله الداعی،صفحه ۷۲

امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف:

 إنّا یحیطُ عِلمُنا بأنبائِکم و لایعَزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن أخبارِکم 

ما از همه خبرهای شما آگاهیم و چیزی از خبرهای شما از ما پنهان نیست.

بحارالانوار جلد ۵۳، صفحه ۱۷۵

امام رضا علیه السلام :

السَّخِيُّ يَأكُلُ مِن طَعامِ الناسِ لِيَأكُلُوا مِن طَعامِهِ ، و البَخيلُ لا يَأكُلُ مِن طَعامِ الناسِ لِئَلاّ يَأكُلُوا مِن طَعامِهِ 

سخاوتمند از غذای مردم می خورد تا مردم از غذای او بخورند، اما بخیل از غذای مردم نمی خورد.

تا آنها نیز از غذای او نخورند.

عیون اخبارالرضا جلد ۱،صفحه ۱۵

امام حسن مجتبی عليه السلام :

أسلَمُ القُلوبِ ما طَهُرَ مِن الشُّبُهاتِ 

سالمترين دلها، دلى است كه از شبهات پاك باشد.

تحف العقول،صفحه ۲۳۵

امام حسن عسکری علیه‌السلام:

بِئسَ العَبدُ عَبدٌ يَكونُ ذا وَجهَينِ و ذا لِسانَينِ

چه بد بنده‌‏اى است بنده‏‌اى كه دو رو و دو زبان باشد.

 گزیده تحف العقول، ح ۲۷۹

پیامبر اکرم صل الله علیه و آله:

کَفَى بِالْمَرْءِ کَذِباً أَنْ یُحَدِّثَ بِکُلِّ مَا سَمِعَ

برای دروغگویی فرد همین کافی است که آنچه را می‌شنود (بدون تحقیق) برای دیگران بیان کند.

معانی الاخبار ، صفحه ۱۵۹

فاطمه، نامی که از آتش می‌رهاند

پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم:

إِنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَى فَطَمَ مَنْ أَحَبِّهَا مِنَ اَلنَّارِ

فاطمه (عليها‌السّلام) را به خاطر اين فاطمه ناميده‌اند كه حقّ‌ تعالى محبّ‌ آن حضرت را از آتش جدا مى‌كند.

بحارالأنوار، ج ۴۳، ص ۱۳

ای تاج سر عالم و آدم زهرا /از کودکی ام دل به تو دادم زهرا

آنروز که من هستم و تاریکی قبر/جان حسنت برس به دادم زهرا

عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه

امام صادق علیه‌السلام:

منْ صَدَقَ لِسَانُهُ زَكَى عَمَلُهُ وَ مَنْ حَسُنَتْ نِيَّتُهُ زِيدَ فِي رِزْقِهِ وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَيْتِهِ مُدَّ لَهُ فِي عُمُرِهِ

هركس راستگو باشد، كردارش پاک مى‌گردد و هركس نيّتش نيكو گردد، روزى‌اش افزون شود و هركس با خانواده‌اش به نيكى رفتار كند، بر عمرش افزوده گردد.

وسائل الشیعه، جلد ١، صفحه ٥٦

امام رضا عليه السلام :

 بصُنْعِ اللّه ِ يُسْتَدلُّ علَيهِ ، و بالعُقولِ يُعتَقَدُ مَعرِفَتُهُ ، و بالفِطْرَةِ تَثْبُتُ حُجَّتُهُ 

از آفرينش خدا، به وجود او پى برده مى شود و با خردها شناخته مى شود و با فطرت ، برهان بر وجود او ثابت مى شود.

التوحید، صفحه ۳۵

​امام على علیه السّلام فرمودند: 

مهمان خود را اکرام کن، هر چند «حقیر» باشد، 

و در مقابل پدر و معلم خود به ادب برخیز، هر چند «امیر»باشى! 

أَکْرِمْ ضَیْفَکَ وَإِنْ کانَ حَقیرًا 

وَقُمْ مِنْ مَجْلِسِکَ ِلأَبیکَ و مُعَلِّمِکَ وَ إِنْ کُنْتَ أَمیرا؛ 
(غررالحکم ج2 ص191)