مهنــا

پیامبر اکرم صلے الله علیه وآله :

سه چيز است كه در هر كس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره كند و بگويد من مسلمانم،

❶ كسى كه هنگام سخن گفتن دروغ بگويد

❷ و وقتى كه وعده دهد تخلف نمايد

❸ و چون امانت بگيرد، خيانت نمايد.

نهج الفصاحه ، ص۴۲۲ ،ح ۱۲۸۰

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

سه چيز از حقيقت هاى ايمان است:

»انفاق كردن در حال تنگدستى،

»انصاف به خرج دادن با مردم 

»و دانش بخشى به طالب دانش

ميزان الحكمه ج12 ص386

از پیامد های غیبت جدا شدن گمراهان از صف مؤمنین و توهم جاهلان در بی نیازی به معصوم علیه السلام در اداره ی امور

امام صادق به نقل از پدرانشان از امیرالمؤمنین - علیهم السلام - فرمود:

به خدا سوگند، من و اين دو فرزندانم حسنین علیهما السلام یقینا کشته خواهيم شد و بی ترديد خداوند مردى از فرزندانم را در آخر الزمان بر می انگیزد كه برای ما خونخواهى خواهد كرد.

و بی شک از مردم پنهان خواهد شد براى مشخص شدن و جدا شدن گمراهان، تا جايى كه نادان می گويد: برای خدا در آل محمّد (ص) نيازى نيست.

شاید منظور از جمله ی آخر این باشد که جاهلان چنان در گمراهی فرو می روند و به بدعت ها خو می گیرند که دیگر برای اداره ی امور، به وجود امام معصوم (ع) و مراجعه به آموزه های اهل بیت (ع) نیازی نمی بینند.

? منبع : الغيبة للنعماني ص ۱۴۰

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

روزی مردی نصرانی وارد مسجد النبی شد. مسلمانان به او گفتند بیرون برو که تو مردی نصرانی هستی، ولی او گفت: دیشب در عالم خواب پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) را دیدم و به دست ایشان مسلمان شدم. اکنون آمده‌ام اسلام خود را بر یکی از نزدیکان پیامبر عرضه دارم و بیعت خود را تجدید کنم.

مردم او را به امام حسین(علیه السلام) راهنمایی کردند. وقتی خدمت امام رسید، خود را به پای ایشان اندخت تا قدم‌های مبارکش را ببوسد.

سپس جلسه‌ای در محضر امام حسین تشکیل شد و آن مرد خواب خود را برای ایشان بازگفت.

آن‌گاه حضرت، فرزند خود علی‌اکبر را که نقابی بر صورت مبارک داشت، فراخواند و سپس نقاب را از روی فرزند برداشت. وقتی چشم آن مرد به جمال علی‌اکبر افتاد، بی‌هوش گردید.

امام حسین(علیه السلام) دستور داد آب به صورتش پاشیدند تا به هوش آمد. آن‌گاه امام رو به او کرد و فرمود:

آیا پسرم علی‌اکبر شبیه به جدم رسول الله است؟

آن مرد گفت: آری، به خدا قسم شبیه به پیامبر است.

سپس امام فرمود: اگر تو نیز فرزندی مانند فرزند من داشته باشی و خاری به بدن او اصابت کند و خراشی بردارد، چه می‌کنی؟

آن مرد گفت: ‌ای آقا و مولایم! فوراً می‌میرم.

در این زمان امام حسین(علیه السلام) فرمود: به تو خبر می‌دهم که این فرزندم را می‌بینم که در برابر چشمم، با شمشیرها قطعه قطعه می‌شود و پاره پاره می‌گردد.

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

? منبع : جوانان بنی‌هاشم به نقل از شفاء الصدور، ج ۲، ص ۳۵۰

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

 هشدار امیرالمومنین علیه السلام در بزرگترین خطبه نهج البلاغه : مبادا شیطان، شما را به درد خودش مبتلا سازد.

? فاعْتَبِرُوا بِمَا كَانَ مِنْ فِعْلِ اللَّهِ بِإِبْلِيسَ إِذْ أَحْبَطَ عَمَلَهُ‏ الطَّوِيلَ‏ وَ جَهْدَهُ الْجَهِيدَ

? وَ كَانَ قَدْ عَبَدَ اللَّهَ سِتَّةَ آلَافِ سَنَةٍ لَا يُدْرَى أَ مِنْ سِنِي الدُّنْيَا أَمْ مِنْ سِنِي الآْخِرَةِ عَنْ كِبْرِ سَاعَةٍ وَاحِدَة…

? فاحْذَرُوا - عِبَادَ اللَّهِ - عَدُوَّ اللَّهِ أَنْ‏ يُعْدِيَكُمْ‏ بِدَائِه‏.

? از آنچه خداوند نسبت به ابليس انجام داد عبرت بگيريد، زيرا اعمال فراوان و كوشش‏ هاى مداوم او را با تكبّر از بين برد.

? او شش هزار سال عبادت كرد كه مشخّص نمى ‏باشد از سال‏هاى دنيا يا آخرت است، امّا با لحظه ای تكبّر همه را نابود كرد…

? اى بندگان خدا از دشمن خدا (ابلیس) پرهيز كنيد، مبادا شما را به بيمارى خود (استکبار) مبتلا سازد.

? منبع : نهج البلاغه خطبه ۱۹۲

✅حضرت امام صادق (عليه السلام) در روايتى زيبا مى فرمايد: 
پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) در سفرى از مركب خود پياده شد و پنج سجده به جاى آورد ، چون بر مركب نشست يكى از ياران گفت يا رسول اللّه كارى از شما مشاهده كرديم كه اول بار بود رخ مى داد .

حضرت فرمود : آرى ، جبرئيل نزد من آمد و بشارت داد كه : على ، اهل بهشت است و من به شكرانه آن در پيشگاه خداى متعال سجده كردم ، چون سر برداشتم

گفت : فاطمه نيز اهل بهشت است و من به شكرانه آن خداى بزرگ را سجده كردم و چون سر برداشتم

گفت : حسن و حسين ، آقاى جوانان اهل بهشت اند و من به شكرانه آن خداى بزرگ را سجده كردم و چون سر برداشتم

گفت : دوستداران و محبان ايشان نيز اهل بهشت اند و من براى خداى متعال سجده شكر به جاى آوردم ; چون سر برداشتم

گفت : دوستداران دوستداران ايشان نيز اهل بهشت اند و من باز به شكرانه آن در پيشگاه حق سجده بردم.

? منبع : برگرفته از کتاب اهل بیت(ع) عرشیان فرش نشین /آیت‌الله انصاریان

شرح ولادت حضرت امام سجاد (علیه السلام) 

امام چهارم شيعيان حضرت امام سجاد (علیه السلام) در پنجم شعبان سال سي و هشت هجري در مدينه به دنيا آمد.

در سال و ماه ولادت حضرت، اختلاف است ولي اين تاريخ معتبرتر مي باشد.

ابومحمد و ابوالحسن از كنيه هاي ايشان و مشهورترين القابش، زين العابدين، سيدالعابدين و سجاد است.

مادر وي شهربانو (شاه زنان) دختر يزدگرد سوم مي باشد. آن حضرت در بقيه ي حكومت يزيد و حكومت معاويه بن يزيد، مروان بن حكم، عبدالملك مروان و وليد بن عبدالملك زندگي مي كرده است. براي آن حضرت يازده پسر و چهار دختر ذكر كرده اند.

آيات و احاديث متناسب

امام باقرعليه السلام: إنَّ عَلِيَّ بنَ الحُسَينِ عليه السلام قاسَمَ اللَّهَ مالَهُ مَرَّتَينِ
امام علي بن حسين عليه السلام دارايي خود را دوبار در راه خدا تقسيم كرد

? منبع : مناقب آل أبي طالب، ج ۳ ص ۲۹۴

امام صادق عليه السلام: كانَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام إذا قامَ فِي الصَّلوةِ كَأَنَّهُ ساقُ شَجَرَةٍ لايَتَحرَّكُ مِنهُ شَي ءٌ إلّا ما حَرَّكَهُ الرِّيحُ مِنهُ

امام سجّادعليه السلام هرگاه به نماز مي ايستاد چنان تنه درختي بود كه چيزي از آن نمي جنبيد مگر آنچه را كه باد مي جنباند.

? منبع : الكافي، ج ۳ ص ۳۰۰

امام سجّادعليه السلام: مَن رَمَي النّاسَ بِما فيهِم رَمَوهُ بِمالَيسَ فيهِ

هر كس مردم را به دليل چيزي كه در آنان هست، وانهد، او را به دليل چيزي كه در او نيست، وا مي نهند.

? منبع : بحار الأنوار ج ۷۵ ص ۲۶۱

امام سجّادعليه السلام: نَظَرُ المُؤمِنِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ لِلمَوَّدَةِ و المَحَبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ

نگاه مؤمن به چهره برادر مؤمن خود از روي دوستي ومحبّت به او عبادت است

? منبع : تحف العقول، ص ۲۸۲

امام سجّادعليه السلام: كانَ آخِرُ ما أوصي بِهِ الخِضرُ مُوسي بنَ عِمران عليهما السلام أن قالَ لاتُعَيِّرَ نَّ أحَداً بِذَنبٍ

آخرين سفارش حضرت خضر به حضرت موسي اين بود كه: هرگز كسي را به سبب گناهش خوار نكن.

? منبع : الخصال ص ۱۱۱

امام سجّادعليه السلام: كَفي بِنَصرِاللَّهِ لَكَ أن تَري عَدُوَّكَ يَعمَلُ بِمَعاصِي اللَّهِ فِيكَ
تو را ياري خدا همين بس كه مي بيني دشمنت به قصد تو خدا را نافرماني مي كند.

? منبع : بحار الأنوار ج ۷۸ ص ۱۳۶

امام سجّادعليه السلام: رأيتُ الخَيرَ كُلَّهُ قَدِ اجتَمَعَ في قَطعِ الطَّمَعِ عَمّا في أيدي النّاسِ

همه خوبي ها را در بريدن طمع از آنچه در دست مردم است، ديدم.

? منبع : بحار الأنوار، ج ۷۳ ص ۱۷۱

امام سجّادعليه السلام: وَيلٌ لِمَن غَلَبَت آحادُهُ أعشارَهُ واي به حال كسي كه يكانش (گناهان) بر ده گانش (نيكي ها) چيره شود.

? منبع : بحار الأنوار ج ۷۱ ص ۲۴۳

امام سجّادعليه السلام مُجالَسَةُ الصّالِحينَ داعِيَةٌ إلَي الصَّلاحِ

همنشيني با صالحان، به سوي صلاح رهنمون ميشود.

? منبع : بحار الأنوار ج ۷۸ ص ۳۰۴

امام سجّادعليه السلام: أمّا حَقُّ ذِي المَعروفِ عَلَيكَ فَأن تَشكُرَهُ و تَذكُرَ مَعروفَهُ و تُكسِبَهُ المَقالَة الحَسَنَةَ و تُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فيما بَينَكَ و بَينَ اللَّهِ

حق كسي كه بر تو نيكي مي كند، اين است كه او را سپاس بگويي و نيكي اش را به زبان آوري و از وي به خوبي ياد كني و ميان خود و خداوند برايش خالصانه دعا كني.

? منبع :الخصال ص ۵۶۸

روی عن الباقر علیه السلام قال

مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ «علیه السلام» فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ يُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ

 از امام باقر «علیه السلام» روایت شده است که حضرت فرمودند:
به شیعیان ما سفارش کنید به زیارت قبر حسین بن علی «علیهما السلام» بروند! «مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ «علیه السلام»». «مُرُوا شِيعَتَنَا»، یعنی به آن‌ها تذکّر بدهید، به آن‌ها امر کنید که به زیارت بروند.

حضرت در این روایت سه اثر برای زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» بيان می‌فرماید:

?اوّل؛ اگر کسی به زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» برود، بر روزی او افزوده می‌شود. زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» وسعت رزق می‌آورد، «فَإِنَّ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ».

?دوم؛ زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» طول عمر می‏آورد، «وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ».

?سوم؛ انسان را از پیشامدهای ناگوار حفظ می‏کند، «وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ.

این‌ها آثار مادّی زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» است که زائر قبر حضرت، در این عالم به آن‏ها نائل می‏شود.

این آثار غیر از آثار معنوی مطرح شده در روایات دیگر است؛ به طور مثال در برخی روایات ثواب هر گام در راه زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» برابر حجّ و عمره عنوان شده است. آثار معنوی زیارت قبر امام حسین «علیه السلام» را فقط خدا می‏داند، ما نمی‌توانیم آن را اندازه‌گیری کنیم.

? منابع : بحارالانوار ج ۹۸ ص ۳ ، وسائل الشیعه ج ۱۴ ص ۴۱۳

مشهور نزد علمای شیعه این است که ولادت حضرت امام حسین علیه السلام در مدینه روز سوم شعبان سال چهارم هجری بوده است.

در توقیع حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به قاسم بن علاء همدانی وکیل حضرت امام حسن عسکری علیه السلام آمده که؛ مولای ما حضرت حسین علیه السلام روز پنج شنبه سوم شعبان متولد شدند پس آن روز را روزه دار و این دعا را بخوان:

«اللهم انی اسئلک بحق المولود فی هذا الیوم…»

ولی بعضی چون شیخ طوسی رحمة الله (با استناد به روایتی از امام صادق علیه السلام) و شیخ مفید رحمه الله ، ولادت آن حضرت را در شب پنجم شعبان و ابن نما رحمه الله روز پنجم نقل کرده اند.

به سند معتبر از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی بن الحسین علیهم السلام روایت شده که چون حضرت حسین علیه السلام متولد شد حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم به اسماء بنت عمیس فرمود: «فرزندم را بیاور» من آن بزرگوار را در جامه ای سفید پیچیده خدمت ان حضرت بردم، آن جناب در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت، و او را در دامن خود نهاد و گریست.

اسماء عرض کرد: پدر و مادرم فدایت، گریه شما از چیست؟ فرمود: برای این فرزندم می گریم. عرض کرد: این کودک که الان به دنیا آمده فرمود: بعد از من گروهی از ستمکاران او را خواهند کشت. خداوند شفاعت مرا به آنها نرساند.

آنگاه فرمود: دخترم فاطمه را از این جریان باخبر نکن چون تازه این فرزند برایش متولد شده است.

سپس به حضرت علی علیه السلام فرمود: او را چه نام می گذاری؟ گفت در نامگذاری بر شما سبقت نمی گیرم؛ پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: من هم بر پروردگارم سبقت نگیرم، جبرئیل نازل شد و فرمود:

ای محمد! خدای بزرگ تو را سلام می رساند و می فرماید:

«عَلیٌّ مِنْکَ کَهارونَ مِنْ موسی؛ علی مسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی است»

او را به اسم پسر هارون نام گذار که شبیر است.

پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم فرمود: زبان من عربی است، جبرئیل عرض کرد نام او را «حسین» بگذار.

چون روز هفتم شد دو گوسفند سیاه و سفید برای او عقیقه کردند و یک رانش را به قابله دادند و سرش را تراشیده به وزن موی سرش نقره تصدق نمودند و خلوق (که چیز خوشبویی است) بر سرش مالیدند و فرمودند: ای اسماء

«الدَّمُ فِعْلُ الجاهلیّةِ؛ خون (بر سر نوزاد مالیدن) از آداب دوران جاهلیت است».

حضرت صادق علیه السلام می فرمایند: چون حضرت حسین علیه السلام به دنیا امد خداوند به جبرییل دستور داد که با هزار ملک فرود آید تا از جانب خداوند و خودش به حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم تهنیت بگوید.

چون جبرئیل نازل می شد در جزیره ای به ملکی از حاملان عرش عبور نمود که نامش فُطرُس بود که خداوند به او دستوری داده که در اجرای آن سستی ورزیده پس بالش را در هم شکسته و در ان جزیره انداخته بود و فطرس هفتصد سال در آنجا به عبادت خداوند مشغول بود تا روزی که امام حسین علیه السلام متولد شد.

چون دید که جبرئیل با ملائکه فرود می آیند از جبرئیل پرسید به کجا می روید؟ فرمود: خداوند نعمتی به حضرت محمد عطا فرموده مرا برای تهنیت و مبارک باد فرستاده است. فطرس گفت: مرا نیز با خود ببر شاید پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم برایم دعا کنند. جبرئیل او را به همراه خود برد.

چون خدمت پیامبر صلوات الله علیه رسید و از جانب خداوند و خود تهنیت گفت شرح حال فطرس را به عرض رسانید حضرت فرمود: به او بگو خود را به این مولود بمالد و به جایگاه خود برگردد.

فطرس خود را به حضرت حسین علیه السلام مالید و بالا رفت و در آن حال می گفت ای رسول خدا به زودی امت تو این مولود را شهید می کنند.

چون ان بزرگوار بر من حق دارد

هر کس او را زیارت کند من زیارت او را به حضرتش می رسانم و هیچ مسلمانی به او سلام ندهد یا بر او صلوات نفرستد مگر آنکه به حضرتش می رسانم.

به روایت مناقب؛ چون فطرس به آسمان بالا رفت می گفت: کیست مثل من و حال آنکه من آزاد شده حسین –فرزند علی و فاطمه که علیهما السلام- هستم.

? منبع:سحاب رحمت، تألیف عباس اسماعیلی یزدی

قال اباعبدالله الحسين عليه السلام

یاهذا کفّ عن الغیبة فإنها أدام کلاب النّار

شخصي نزد امام حسين از کسي غيبت کرد، امام فرمود

اي فلاني دست از غيبت بردار زيرا غيبت نان و خورش سگهاي دوزخ است

? منبع : تحف العقول، صفحه ۱۷۷

يكي از انواع غيبت غيبت با دعا كردن است

 به عنوان مثال 

از ما مي پرسند فلان دوستت چطور است ؟
مي گوييم خدا به همه ي ما اخلاق خوبي عنايت كند يعني دوستمان اخلاقش خوب نيست.
يا مي گوييم: خدا بچه هاي ما را از دام اعتياد نجات دهد يعني بچه ي او معتاد است.
يا مي گوييم : خدا همسر سازگاري به همه عنايت كند يعني همسر او سازگار نيست.