مهنــا

فراز دهم الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی طُولِ أَنَاتِهِ فِی غَضَبِهِ وَ هُوَ الْقَادِرُ عَلَی مَا یُرِیدُ خدا را بر بردباری اش ستایش؛ که در عین آگاهی از… بیشتر »

فراز هفتم اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَک عَنْ ذَنْبِی وَ تَجَاوُزَک عَنْ خَطِیئَتِی وَ صَفْحَک عَنْ ظُلْمِی وَ سَتْرَک عَلَی قَبِیحِ عَمَلِی وَ حِلْمَک عَنْ کثِیرِ جُرْمِی عِنْدَ مَا کانَ مِنْ خَطَإی وَ عَمْدِی، أَطْمَعَنِی فِی أَنْ أَسْأَلَک مَا لَا… بیشتر »

و تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی و آنچه را در دل من مي‏گذرد مي‏دانی خدای خوبم چقدر خوبه که می دونی، حرف دل های مارو، به ما درک و معرفت ماه مهمانی خودتو نصیب کن.. سلام خدمت شما مهدی یاوران گرامی ان شالله با اشتراک این فایل و همچنین تفکر و تٱمل در رابطه با… بیشتر »

امام سجاد علیه السلام: هرگز کسی را به سبب گناهش خوار نکن. الخصال ص ۱۱۱. بیشتر »

 حضرت آیت‌ الله جوادی آملی :  از پرنده که کمتر نیستیم ، پرنده ی مهاجری که مقصدش کوچ است ، اصلاً به ویرانی لانه اش فکر نمی کند ، دست و پایمان را بدجور بسته ایم.   گاهی فراموش می کنیم که پیشوایان مان فرموده اند :  حُبّ الدنیا رأسُ… بیشتر »

ما دو نوع نماز داریم: 1- یکی نماز ملفوظ است. یعنی نمازی که انسان فقط الفاظ را می خواند و نمازش در محدوده الفاظ است. 2- دوم؛نماز مقبول است یعنی نمازی که انسان را از گناه دور نگه می دارد ،چون قرآن فرمود : “ان الصلاه تنهی عن الفحشاء والمنکر”… بیشتر »

امام علی(علیه السلام): آنکه در گناهی بسیار اندیشه کند، این کار او را به گناه می‌کشاند. غررالحکم/ ح۸۵۶۱ بیشتر »

استاد فاطمی نیا : خدمت آیت الله بهاءالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الآن مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را. ببینید خدا چند گناه را نمی بخشد: 1- عمدا نماز نخواندن. 2- به ناحق… بیشتر »

​ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :  مومن گناه خود را چنان تخته سنگ بزرگی بر بالای سرش می بیند که می ترسد به روی او بیفتد  و کافر، گناه خویش را مانند مگسی می بیند که از جلوی بینی اش رد میشود .  بحارالأنوار، ج77، ص77 بیشتر »

​ رسول اکرم صلی الله علیه و آله: هرکه قصد گناهی کند، سپس آن را واگذارد، برای او پاداشی است. مسندالشهاب،ج۱،ص۲۳۵. بیشتر »