مهنــا

امام هادى عليه السلام :

العُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داعٍ إِلَى الغـَمْطِ والْجـَهْلِ

 خودبينى انسان را از دانش آموختن باز مى دارد و او را بـه نـادانى و پستى مى كـشاند. 

اعيان الشيعه جلد ۲، صفحه ۳۹

امام رضا عليه السلام : 

 الغَضَبُ مِفتاحُ کلِّ شَرٍّ.

خشم، کلید هر بدى است.

مشکاة الأنوار، صفحه ۳۸۳ 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

تَركُ العِبادَةِ يُقسي القَلبَ، تَركُ الذِّكرِ يُميتُ النَّفسَ 

 ترك عبادت، دل را سخت مى كند. رها كردن ياد خدا، جان را مى ميراند.

تنبيه الخواطر جلد ۲،صفحه ۱۰۲

 امام على عليه السلام : 

اَقْبَحُ الصِّدقِ ثَناءُ الرَجُلِ عَلى نَفْسِهِ؛

زشت ترين راستگويى، تعريف انسان از خودش مى باشد

غررالحكم جلد ۲، صفحه ۳۸۶

دیدار رهبر انقلاب با جمعی از زنان و بانوان سراسر کشور

فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) از شگفتی های آفرینش است.

اگر ابعاد وجودی فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) را انسان بتواند احصاء کند و ببیند یقین میکند که این یک پدیده ی شگفت انگیزی است.

اگر ما بخواهیم یک منشوری از دیدگاه اسلام درباره ی زن تنظیم بکنیم که موادی داشته باشد این منشور به گمان من اولین موضوعی که در این منشور باید بیاید مسئله ی زوجیت است.

مادری افتخار است‌…

امروز من میبینم بعضی ها به تبع سیاستهای سرمایه داران و استعمارگران و بدخواهان جوامع مستقل به خصوص جامعه ی ما مادری را بد تصویر میکنند.

خوش‌ آمدی‌ به زمین ای‌ شروع زیبایی♡

تو عطر یاسی و نرگس تویی که زهرایی♡

تو آن طلوع قشنگی که در کنارعلی♡

برای ظلمت شب‌های مکه آمده‌ای♡

اگرچه وصف کمال تو غیرممکن بود♡

برای وصف خدا شرح بهترین غزلی♡

ولادت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) و گرامیداشت مقام مادر و زن برشما مبارک 

اول فصل زمستان

خداوندا تو را سپاس که دیدگان عمرم را یکبار دیگر به زمستانی سرد گشودی

تو را سپاس به خاطر زمستان و همه فصلهایت

فصلی دیگر از عمرم را با یاد و نام تو آغاز میکنیم

یاریمان کن ای خالق بی همتا

​غربت آن نیست که ندانند کجایی 

و بگیرند سراغت،

غربت آن ست که بدانند کجایی 

و نگیرند سراغت…

پ مثل پدر

همانکه نبودنش

مرگ غرورمان را رقم زده

و جای خالی اش

اندوه بار بر سرمان هورا می کشد

کاش ما هم در این یلدا پدر داشتیم

 امام کاظم عليه السلام :

 مَنِ استَوى يَوماهُ فهُو مَغبون

هر که دو روزش باهم برابر باشد،ضرر کرده است.

بحارالانوار جلد ۷۸،صفحه ۳۲۷