مهنــا

شش ﮐﻠﯿﺪ ﻃﻼﯾﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ :

ﯾﮏ : ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺗﺎﺛﯿﺮﯼ ﺑﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺭﺩ .
ﺩﻭ : ﻣﺮﺩﻡ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ من را ﺩﺭﮎ ﮐﻨﻨﺪ.
سه :ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻟﻄﻔﯽ ﮐﻪ می کنم از کسی ﺗﻮﻗﻌﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻭﮔﺮﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﻟﻄﻒ ﺭا ﺩﺭ ﺣﻖ ﺍﻭ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ.
چهار :آنهایی ﮐﻪ به من بدی کردند توسط خدا به جزای اعمالشان می رسند ﻫﺮﭼﻨﺪ شاید ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ نشوم.
پنج : ﺩﻧﯿﺎ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮ ﺍﺯ آن است ﮐﻪ برای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﻩ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ من را ﺗﻨﮓ کند.
شش : ﻣﻼﮎ ﻣﻦ، ﺭﻓﺘﺎﺭ خوب با همه آدمهاست نه مقابله به مثل کردن با آنها.

امام موسی کاظم علیه‌السلام:

 لیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِبْ نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ فَإنْ عَمِلَ حَسَناً استَزادَ اللهَ و إنْ عَمِلَ سیّئاً اسْتَغفَرَ اللهَ مِنهُ و تابَ اِلَیهِ

از مانیست کسی که هر روز حساب خود رانکند،

پس اگر کار نیکی کرده است از خدا زیادی آن را بخواهد،

واگر بدی کرده، از خدا آمرزش طلب نموده و به سوی او توبه نماید.

 اصول کافی، ج ۴، ص ۱۹۱

محتاط باشیم در «سرزنش»

و «قضاوت کردن دیگران»

وقتی نه از «دیروز او» خبر داریم

نه از «فردای خودمان»

امام على عليه السلام فرمودند:

بر شهوت خود، پيش از آنكه وَلَع آن قدرت گيرد، چيره شو؛

زيرا اگر قدرت گيرد، بر تو مسلّط شود و تو را به دنبال خود كشد

و تو توان ايستادگى در برابرش را ندارى.

ميزان الحكمه، جلد۱۳، صفحه۷۱

چشم و دل دانی
چه خواهند این حوالی
بودنت را ، دیدنت را ، قانعم حتی کمی

سیدعلی صالحی

امیرالمؤمنین عليه السلام:

قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ، أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ

کار اندکی که ادامه اش میدهی از کار بسیاری که از آن خسته شوی امیوارکننده تر است

حکمت 278 نهج البلاغه

در قیامت ، عابدی را دوزخش انداختند
هر چه فریادش، جوابش را نمی پرداختند

داد میزد خوانده ام هفتاد سال، هرشب نماز
پس چه شد اینک ثواب ِآن همه رازونیاز

یک ندا آمد چرا تهمت زدی همسایه ات
تا شود اینگونه حالت، این جهنم خانه ات

گفت من در طول عمرم گر زدم یک تهمتی.
ظلم باشد زان بسوزم، ای خدا کن رحمتی

آن ندا گفتا همانکس که زدی تهمت براو
طفلکی هفتاد سال، جمع کرده بودش آبرو

امام سجاد (علیه السلام) :

بار خدایا 

هر آنچه را که سبب اصلاحم در دنیا و آخرتم میشود، به من عطا فرما

چه آن هایی را که یاد کردم و یا فراموش نمودم.

صحیفه سجادیه،ص۱۰۶

استاد فاطمی نیا :

خدمت آیت الله بهاءالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟

آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الآن مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را.

ببینید خدا چند گناه را نمی بخشد:

1- عمدا نماز نخواندن.
2- به ناحق آدم کشتن.
3- عقوق والدین.
4- آبرو بردن.

این گناهان این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی شوند.

پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می کرد: “به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می گویی؟

می گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت: آبروی کسی را نبر الآن در زمان ما، هیئتی ها، مسجدی ها و مقدس ها آبرو می برند.

عزیز من اسلام می خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضی ها با زبانشان می روند جهنم.

روایت داریم که می فرماید: اغلب جهنمی ها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب می خورند و از دیوار مردم بالا می روند. یک مشت مؤمن مقدس را می آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیئت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می برند.

حضرت أمیرالمؤمنین (علیه السلام) به حارث همدانی می فرماید: اگر هر چه را که می شنوی بگویی؛ دروغ گو هستی.

 امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام:

 علمٌ لا يُصلِحُكَ ضَلالٌ

 علمى كه اصلاحت نكند، گمراهى است.

غررالحكم حدیث ۶۲۹۴