مهنــا

 حسین (ع) با آیه‌ها زندگی می‌کرد؛ حتی در واپسین لحظه‌های زندگی…

◾️در سفری پرفراز و نشیب که از مدینه آغاز شد و به کربلا رسید، زمزمه‌ی آیات الهی همواره بر لبان سیدالشهدا علیه‌السلام جاری بود. گویی در هر منزل، در هر گذرگاه، در هر وداع و در هر نبرد، ندای آسمانی قرآن، راهنمای گام‌های مبارک ایشان بود…

■ این نقاشی شن، مروری است بر یکی از ۲۵ آیه‌‌ی مهمی که امام حسین (ع) در اتفاقات پیش از واقعه عاشورا تلاوت کرده‌اند.

شمس گفت: تقدیر به آن معنا نیست 

که مسیر زندگیمان از پیش تعیین شده.

به همین سبب اینکه انسان گردن خم کند 

و بگوید” چه کنم! تقدیرم این بوده،”

نشانهٔ جهالت است.

تقدیر ، همهٔ راه نیست، 

فقط تا سر دو راهی هاست .

گذرگاه مشخص است 

اما انتخاب در دست مسافر است.

ورودیه

یادآوری سیدالشهداء علیه‌السلام از خبردادن امیرالمومنین علیه‌السلام از قتلگاه سیدالشهداء علیه‌السلام

در نَقلی آمده است:

◾ وقتی که سیدالشهدا و اصحاب آن حضرت در سرزمین کربلا فرود آمدند، خواهرش زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها (برخی از مقاتل،حضرت ام کلثوم علیهاالسلام را ذکر کرده‌اند) رو به برادر کرد و فرمود:

 يا أخي!إنّ هذا الوادي لَمَهولٌ، و لقد دَخلَني هَولٌ عظيم

▪️برادرجان! این وادی و بیابان سخت مهول و وحشتناک است و از آن هول و هراسی شدید به دلم افتاده است و دل شوره دارم. 

◾ امام علیه‌السلام فرمود: خواهر جانم! بدان که روزی همراه پدرم امیرالمومنین علیه‌السلام در راه صفین در این سرزمین پیاده شدیم و پدرم سر مبارکش را بر روی دامان برادرم امام حسن علیه‌السلام گذاشت و اندکی خواب رفت و من بالای سرش نشسته بودم که پدرم مضطرب و گریان از خواب بیدار شد. پس برادرم  پرسید: پدر جان چه شده است؟ پدرم فرمود:

 كأنّي رَأيتُ في منامي أنَّ هذا الوادي بحرٌ مِن الدّم، و الحسينُ قد غَرق فيه، و هو يَستغيثُ، فلا يُغاث

▪️گویی در خواب دیدم که این بیابان دریایی از خون است و حسینم در آن غرق شده و یاری می طلبد و هیچ کس او را یاری نمی کند. 

◾ وقتی که حسینم را در این حال دیدم، دست خودم را جلو بردم تا حسینم را از آن دریای خون بیرون آورم. اما صدای هاتفی به گوش من رسید که می‌گفت: یا علی! اگر حسین علیه‌السلام را از این دریای خون نجات دهی، پس در روز قیامت گنه کاران امت را چه کسی شفاعت کند؟!

◾ سپس پدرم رو به من کرد و فرمود: ای اباعبدالله! حال تو چگونه است وقتی که در اینجا این واقعه برایت پیش می آید؟ 

گفتم: صبر می‌کنم و چاره‌ای جز صبر برایم نیست.

محرق القلوب، ص٣٢۶

بحرالمصائب،ج٣ص٢٣٧

صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ

چند پیام زیبا از طرف خداوند

همیشه بزرگ ترها، بهترین حرف را نمی زنند و همیشه حرف گوش کنی و اطاعت از بزرگان، انسان را به سعادت نمی رساند . این پیام تربیتی قرآن است که حتی در اطاعت از بزرگان هم گوش و چشمت را باز کن که فردا فقط و فقط خودت پاسخ گوی اعمالت خواهی بود نه بزرگ ترهایت (احزاب/67) 

امانت داری یکی از ارزشمندترین ارزش های قرآنی است . حضرت موسی (ع) را به خاطر امانتداری و قدرتش، در خانه حضرت شعیب پناه دادند (قصص/26) و حضرت یوسف را به خاطر امانتداری وعلمش، بر خزانه مصر نشاندند (یوسف/55) و حتی رسول خدا (ص) که از سوی خداوند برگزیده شد، مشهور به امانتداری و به محمد امین معروف بود .

اگر می خواهید مخاطبان به سوی شما جذب شوند، ابتدا به خودتان بپردازید! روح خشک و سنگین و بی لطافت، هیچ گاه در امر تربیت موفق نمی شود . مهربانی، دلسوزی را در خود بپرورید تا مردم بی آن که شما متوجه شوید، در اطراف شما جمع گردند(ال عمران/159) .

آیا دوست دارید که دشمن خود را به یک دوست تبدیل کنید؟ به هر بدی که در حق شما کرد، با خوبی پاسخ گویید . این را قران تجویز می کند آیه 34 سوره فصلت را بخوانید!

امام‌حسین در بهشته ؛ پس چرا براش گریه می‌کنید⁉️

به امام در بهشت خوش میگذره؛ شما گریه می‌کنید

پاسخ مرتضی‌ کهرمی

۱. گرچه شهادت بالاترین حد کمال است و امام در بهشت است اما چهره دیگر کربلا بدترین ظلمها به حجت خداست که احترام حجت الهی را نگاه نداشتند و گریه بخاطر هتک حرمتهاست.

۲. با شهادت مردم را از وجود امام محروم کردند و گریه بخاطر محرومیت جامعه و ما از وجود امام است.

۳.قلب و فطرت هر انسانی از دیدن ظلم به بچه و بزرگ ناراحت میشود و عاطفه انسان تحریک میشود و کاری به اینکه اکنون در بهشت است ندارد مثلا اگر گوش بچهای را جلوی چشم مادرش ببرند و بعدا برفرض پیوند بزنند و خوب شود، ولی باز با دیدن فیلم بریدن گوش بچهاش درسالهای بعد گریه میکند 

٤. گریه ما اظهار محبت ما به امام است که دستور قرآن است( قل لا اسئلکم عليه اجرا الا المودة فى القربى) و مزد رسالت دوستی اهل بیت است و دهها روایت دستور به اشک ریختن کرده اند بر کسی چون حسین (ع) باید که گریندگان بگریند؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را می زداید.(وسائل الشيعه، ج ۸، ص ۱۰)

۵. چند مدل اشک هست اشک ضعف، اشک عاطفی، اشک شوق اشک حماسی - سیاسی- اشک پیوند هدف

 اشک بر امام اشک ضعف نیست؛ بلکه از جهتی سیاسی است، یعنی نماد و سمبل مبارزه با ظلم و دفاع از مظلوم است ازاین جهت دشمنان که همیشه از سمبل استفاده میکنند اینقدر بر علیه عزاداری تبلیغ میکنند چون قدرت شیعه را در عزاداری ( و مهدویت و تبعیت از فقها و ولی فقیه) میداند.

- اشک حماسی است و سمبل جنگ در راه عقیده است ازین جهت در ۸ سال جنگ روضه ها در شبهای عملیات نقش آفرین بوده است و این اشکها موجب حفظ شیعه در تاریخ شده .است

اشک پیوند هدف است که عاشق سعی میکند شبیه معشوقش شود و اعلان وفاداری به اهداف است واینکه از او الگو بپذیرد. 

۶. از لحاظ روانشناسی اگر کسی رفتار و حالت روحی کسی را تقلید کند کم کم شبیه او میشود ازاین جهت حتی اگر کسی عاشق حقیقی نباشد با تقلی گریه حالت (تباکی) کم کم به سمت عشق حقیقی میرود.

۷. فروع دین تولی و تبری است و ابراز محبت به امام همان تولی است که در عزاداری جلوه میکند و دین جز همین دوستی ها نیست (هل الدين الا الحب)

۸.عاشورا حادثه نیست بلکه جریان است که امتداد دارد ازاین جهت امام حسین فرمود: مثل منی بامثل یزید بیعت نمیکند (براع مثل یزید) و ،عزاداری ادامه مسیر امام است که ما همیشه به راهت ادامه میدهیم.

با نور حجاب خو بگیر ای بانو

از فاطمه رنگ و بو بگیر ای بانو

بازیچه قلب های آلوده مشو

از چشم پلید رو بگیر ای بانو

مهدی شریفی

۲۱ تیر ماه روز ملّی  «عفاف و حجاب» گرامی باد.

آرامش به معنای آن نيست که صدایی نباشد مشکلی وجود نداشته باشد، يا کار سختی پيش رو نباشد، آرامش يعنی در ميان صدا، مشکل و کار سخت، دلی آرام وجود داشته باشد.

 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) :

 من أحَبَّ أن يَنظُرَ إلى أحَبِّ أهلِ الأرضِ إلى أهلِ السَّماءِ فَليَنظُر إلَى الحُسَينِ

 هر کس که دوست دارد به محبوب‌ترین فرد روی زمین در نزد اهل آسمان نگاه کند به حسین بنگرد.

 المناقب لابن شهر آشوب ، ج۴ ، ص۷۳

چون قلم بر سر غمنامهٔ هجران آید

دل به جان، آه به لب، اشک به مژگان آید

 صائب تبریزی

مرد فقیری از خدا سوال کرد:

چرا من اینقدر فقیر هستم؟

خدا پاسخ داد: 

چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی!

مرد پاسخ داد: من چیزی ندارم که ببخشم…

خدا پاسخ داد: چرا!!!

محدود چیزهایی داری!

یک صورت که میتوانی

لبخند بر آن داشته باشی!

یک دهان که می توانی از دیگران 

تمجید کنی وحرف خوب بزنی!

یک قلب که می توانی بروی دیگران بگشایی!

چشمانی که میتوانی با آنها به دیگران 

با نیت خوب نگاه کنی!

فقر واقعی فقر روحــــی ست.

دل آدم ها خیلی ساده گرم میشود…