مهنــا

اینفو گرافیک بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار خانواده شهدای منا

پایگاه حوزه نت

امام باقر عليه السلام ????

انَّ هذَا اللِّسانَ مِفْتاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرٍّ، فَيَنْبَغى لِلْمُؤمِنِ اَنْ يَخْتِمَ عَلى لِسانِهِ كَما يَخْتِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛

امام باقر عليه السلام :

به راستى كه اين زبان كليد همه خوبى ها و بدى هاست پس شايسته است كه مؤمن زبان خود را مُهر و موم كند، همان گونه كه (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و مومى كند.

تحف العقول، ص 298

هفتم ذی-الحجة شهادت آقا و مولا باقرالعلوم علیه السلام..

مرحوم کشی (رحمة الله علیه) در کتاب «رجال» خود می نویسد:
محمد بن مسلم سی هزار حدیث از آن حضرت (امام باقر علیه السلام) پرسش نمود و ایشان پاسخ همه آنها را به او فرمودند.

وصف امام باقرالعلوم علیه السلام از لسان مبارک پدر بزرگوارشان..

پدرش امام سجاد (صلوات الله علیه) درباره اوصاف آن حضرت فرمودند:
او امام و پدر امامان است، معدن بردباری و جایگاه علم و دانش است، همانند دریایی که آب در آن موج‌ می‌زند علم و دانش در سینه اش موج‌ می‌زند، و او آن را می‌شکافد و نشر می‌دهد، بخدا قسم او شبیه-ترین مردم به رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) است.

منابع:— کفایة الأثر، ص31— بحارالانوار: ج388/36، ح3— منتخب الأثر: ص248، ح3— القطره، ج1، ح3/353، ص512

✔️فرزندتان از کودکی هر وقت نماز میخواند به او محبت بیشتری کنید.

✅نماز خواندنش را برای دیگران و در جمع خانواده و فامیل تعریف کنید و تشویق و تحسینش کنید.

✨امام باقر عليه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى عَلىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام یَقُولُ: اَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فیهِ کَمُلَ اِیمانُهُ، و مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ، وَ لَقِىَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ راضٍ: مَنْ وَفى لِلّهِ بِما جَعَلَ عَلى نَفْسِهِ لِلنّاسِ، وَ صَدَقَ لِسانُهُ مَعَ النّاسِ، وَاسْتَحْیى مِنْ کُلِّ قَبیحٍ عِنْدَاللّه‏ِ وَ عِنْدَ النّاسِ، وَ حَسُنَ خُلْقُهُ مَعَ أَهْلِهِ.

√ پدرم امام على بن‏ الحسین علیهماالسلام مى‏ فرمودند: هرکس داراى چهار ویژگى باشد، ایمانش کامل است، و گناهانش از او خواهد ریخت و پروردگارش را در حالى که از او خوشنود است ملاقات خواهد کرد:

۱- ڪسى کہ حـق مـردم را به خـاطر خـدا ادا ڪند

۲- بـا مـردم راست سخـن گویـد

۳- از زشتـۍ ها پیش‏ خـدا و مـردم حیـا و پرهیـز کند

۴- با خانـواده‏ اش با اخـلاق خـوب برخـورد ڪند.

امالى مفيد، ص 299

_____________________

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

در کلاس، سی، چهل نفر مادر نشسته بودند.

بحث تربیت فرزند، داغ بود و مادرها هم حسابی خوششان آمده بود.

در میانۀ بحث بود که پرسیدم: چه کسی تا به حال، ده کتاب تربیتی خوانده است؟

منتظر بودم که دستی بالا برود. حتّی یک دست هم بالا نرفت.

مادرانی که جلو نشسته بودند، سرشان را برگرداندند تا کسی را در پشت سرِ خود ببینند که دستش را بالا برده باشد؛ امّا کسی پیدا نشد.

یک کتاب، پایین آمدم و گفتم: چه کسی تا به حال، نُه کتاب تربیتی خوانده است.

باز هم منتظر دستی ماندم که بالا برود؛ امّا همۀ دست‌ها پایین بود.

همین طور آمدم پایین تا این که به چهار، پنج کتاب رسیدم. در این هنگام، یک نفری دستش را بلند کرد.

وقتی که رسیدم به یک کتاب، فهمیدم که بسیاری از این افراد، حتّی یک کتاب هم در زمینۀ تربیت فرزندشان مطالعه نکرده‌اند.

پیش خودم گفتم: چرا در میان این تعداد مادری که در مقابل من نشسته‌اند، مباحث تربیتی این اندازه باید غریب باشد؟

یکی از پاسخ‌های این سؤال را می‌شود در گیر و دار زندگی و در دل بهانه‌ای به نام «وقت»، پیدا کرد.

باز هم تصمیم گرفتم که یک آمار دیگری بگیرم. برای همین هم پرسیدم: چه کسانی در روز، تنها به دیدن یک فیلم یا یک سریال، بسنده می‌کنند؟

منتظر بودم دستی بلند شود، امّا هیچ دستی بلند نشد؛ یعنی باید باور می‌کردم هیچ کدام از این مادرها، در طول روز، بیش از یک فیلم یا یک سریال را تماشا می‌کنند.

پیش خودم محاسبه کردم، دیدن تماشای یک فیلم یا یک سریال در هر روز، یعنی صرف حدّاقل چهل دقیقه تا یک ساعت و نیم زمان.

از خودم پرسیدم: چرا یک مادر برای دیدن سریال یا فیلم در هر روز وقت دارد؛ امّا برای مطالعۀ کتاب در زمینۀ اصلی‌ترین وظیفۀ خود، یعنی تربیت فرزند، وقت ندارد؟

به سراغ سومین آمارگیری رفتم و از مادران پرسیدم: تا به حال چند نفر از شما با دیدن فیلم یا سریالی، یک تغییر رفتاری مثبت در زندگی‌تان رخ داده یا یک رفتار منفی از زندگی‌تان حذف شده است؟

دست‌ها، همه پایین بود و من هم سؤال آخرم را پرسیدم: چرا برای چیزی که پس از سال‌ها حتّی نتوانسته یک تغییر مثبت در زندگی‌مان ایجاد کند، وقت داریم؛ امّا برای مسئله‌ای که می‌تواند در تربیت نسل ما مؤثّر باشد، وقت نداریم؟

استادعباسی_ولدی
_______________________________________

=================
=================

مقصود ما، این نیست که تلویزیون، هیچ نقش تربیتی مثبتی نمی‌تواند داشته باشد؛

✅ بلکه حرف ما این است که تلویزیون، نمی‌تواند مربّی باش

مربّی کودک، باید یک انسان باشد. در میان انسان‌ها هم کسی جز والدین نمی‌تواند به خوبی از عهدۀ‌ این وظیفه برآید

هر گاه والدین، بار تربیت کردن را از دوش خود برداشته، به دست تلویزیون دادند، اصلی‌ترین اتّفاق ناگوار تربیتی در این زمینه افتاده است.

❌یکی از بزرگ‌ترین ایرادهای تلویزیون، یک‌طرفه بودن آن است که مربّی بودن آن را به شدّت، زیر سؤال می‌برَد

✅باید میان مربّی و کودک، ارتباطی دوطرفه باشد

کودک در برابر تلویزیون، واکنش‌های مختلفی را نسبت به اتّفاقاتی که در برنامه می‌افتد، از خود بروز می‌دهد؛‌

امّا تلویزیون، هیچ پاسخی به واکنش‌های او نمی‌دهد.‌

>>>> مثلاً وقتی کودک در زندگی واقعی خود می‌ترسد،‌ پدر یا مادر، او را در آغوش می‌گیرند،‌ در حالی که تلویزیون، گاه بچّه را می‌ترساند،‌ ولی او را در آغوش نمی‌گیرد.

استادعباسی_ولدی

~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~۰~

گاه گاهی که دلم میگیرد به خودم می گویم:
در دیاری که پر از دیوار است
به کجا باید رفت؟
به که باید پیوست؟
به که باید دل بست؟
حس تنهای درونم می گوید:
بشکن دیواری که درونت داری!
چه سوالی داری؟
تو خدا را داری
و خدا…
اول و آخر با توست .

و خداوند عشق است…