مهنــا

امام على اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:

براى شش گروه، بهشت را ضمانت مى كنم:

۱- شخصى كه براى صدقه دادن از خانه خارج مى شود و در اين هنگام مرگش فرا مى رسد.

۲- كسى كه براى عيادت بيمار از خانه بيرون مى آيد و فوت مى كند.

۳- شخصى كه براى جهاد در راه خدا از خانه خارج مى شود و به شهادت مى رسد.

۴- كسى كه براى انجام حج خانه خدا بيرون مى آيد و ملك الموت جانش را مى ستاند.

۵- آن كس كه براى بجا آوردن نماز جمعه از منزل خارج مى شود و مى ميرد.

۶- كسى كه براى تشييع جنازه مسلمانى از خانه خارج شده و فوت مى كند.

(براى تمامى ايشان، بهشت را ضمانت مى كنم)

? منابع :
من لایحضره الفقیه حديث ۳۸۴، ج ۱، ص ۱۴۰
گلچين صدوق (گزيده من لا يحضره الفقيه) ج ۱ ص ۱۳۰

°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره)

°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°❀°

اگر فامیلی دارید که وضع مالی
خوبی ندارد، شما هروقت به دیدارش مےروید
یه گونی برنج و دو کیلو روغن و … برایش ببرید

اینها صله رحِم است، نه اینکه بروی تو خونش بنشینی و میوه‌ات را هم بخوری، اونو تو قرض بندازی! بعد بگی الحمدلله صله رحم بجا آوردم.

این صله رحم ثواب ندارد، کباب دارد!!‌

کشنده ترین نیش
همیشه مال حشرات یاخزندگان نیست!

بلکه نیش زبانی هست که مستقیم
قلب را میزنـد, و اعصاب
و سرنوشت انسان را
دگرگون مےکند…

«مواظب گفته هایمان در زندگے باشیم»

حلیة المتقین 

❖☜ پاداش اکرام کردن مهمان

۱- امام علی علیه السلام: مؤمنی نیست که مهمان را دوست داشته باشد، مگر اینکه در روز قیامت، از قبر خود درحالی خارج ‌شود که صورتش چون ماه شب چهارده، نورانی است؛ جماعت به او نگاه می‌کنند و می‌گویند: او کیست؟ آیا پیامبری مرسل است؟ فرشته‌ای می‌گوید: او مؤمنی است که مهمان را دوست می‌داشت و اکرامش می‌کرد و راه او غیر از بهشت نیست

۲- امام صادق علیه السلام: هرکس مؤمنی را طعام دهد تا سیر شود، هیچ‌کس از مخلوقات خداوند نمی‌داند چه مقدار پاداش در آخرت دارد، نه مَلَک مقربی و نه نبی مرسلی، به‌جز خداوند، پروردگار عالمین»

۳- پیامبر اکرم صلےالله‌علیه‌وآله: هرکس سه نفر مسلمان را طعام دهد، خداوند او را [از طعام‌های] سه بهشت در ملکوت سماوات: جنت فردوس، جنت عدن و جنت طوبی طعام دهد و از [میوه] درختی در بهشت عدن که خداوند خود به دستش آن را کاشته است، به او دهد»

❖☜ ترغیب به مهمانی دادن
۱- امام علی علیه السلام: هرکه خداوند به او ثروتی دهد، باید با آن به خویشانش رسیدگی کند و مهمان‌داری نماید»

۲- در روایت آمده است که روزی امام علی(ع)‌ را غـمگین یافتند. سبب را جـویا شدند. حضرت فرمود: «هفت روز است که مهمانی بر ما وارد نشده است»

❖☜ تشویق به پذیرفتن دعوت مؤمن
۱- پذیرفتن دعوت دیگران چندان اهمیت دارد که در روایاتی از پیامبر اکرم(ص)، حتی در صورت دور بودن منزل میزبان و با وجود زحمت ایاب و ذهاب برای مهمان، به پذیرش دعوت سفارش شده است: «به حاضران و غایبان امت خود سفارش می‌کنم که دعوت مسلمان را، حتی اگر از فاصلة پنج میل باشد، بپذیرند؛ زیرا این کار بخشی از دین است»

۲- امام صادق علیه السلام: «هرگاه بـرادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذایی که در خانه داری برایش بیاور و هرگاه او را دعوت کردی در پذیرایی از او زحمت بکش»

?منابع؛
شعیری،۱۳۶۳، ص ۱۳۶
کلینی، ۱۳۸۸، ج ۲، ص ۲۰۱
نهج‌البلاغه، خطبه ۱۴۲
البرقی، ۱۴۱۳ ، ص ۱۷۹، ح ۱۵۰۶

امـام رضـا علیہ السلام:

✨«کسی که گره از کار مؤمنی بگشايد و شادش کند، خداوند هم در روز قيامت، کار بسته او را می گشايد»✨

? کافی ج۲ ص۲۰۰

ميمون بن مهران گفت نزد امام حسن عليه السلام نشسته بودم كه مردي آمد و گفت : اي فرزند پيامبر صلي الله عليه و آله فلان شخص از من طلبي دارد ولي من پولي ندارم ، براي همين او مي خواهد مرا زنداني كند .

امام فرمود : در حال حاضر مالي ندارم كه بدهي تو را بدهم ؛ او عرض كرد : پس شما كاري كنيد كه او مرا زنداني نكند .

امام در حالي كه در مسجد مشغول عبادت (اعتكاف ) بود ، كفشهاي خود را به پا كرد . من گفتم اي فرزند رسول خدا مگر فراموش كرديد كه در حال اعتكاف هستيد (و نبايد از مسجد خارج شد) ؟ فرمود :
فراموش نكرده ام اما از پدرم شنيده ام كه رسول الله مي فرمود : كسي كه در بر آوردن حاجت برادر مسلمان خود بكوشد ، مانند كسي است كه نه هزار سال ، روز را به روز و شب را به عبادت مشغول بوده است.

?روایت ها و حکایت ها ۱۲۲

عبادت در دین اسلام هم جنبه فردی دارد و هم جنبه اجتماعی، شاید مهم‌ترین عبادت اجتماعی، خدمت‌رسانی به مسلمین و باز کردن گره از زندگی آنان باشد بر همین اساس است که ائمه (ع) همواره به دنبال خدمت به جامعه و تزریق آسایش به مؤمنین بودند.

 آیه:تَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى مائده/2
در هر كار خير و تقوا يكديگر را يارى دهيد

حکایت؛ پسر مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی می‌گوید: پدرم در کلیه ساعات روز و شب برای رفع حوائج حاجتمندان و درماندگان آماده بودند، روزی عرضه داشتم خوب است برای مراجعه مردم وقتی مقرر شود تا بی‌وقت مزاحمتان نشوند، فرمود پسرم: «لیس عند ربنا صباح و لا مساء» (آن کس که برای رضای خدا به خلق خدمت می‌کند، نباید که وقتی معین کند)

مرحوم پدرم در ابتدای شب‌ها پس از اتمام فریضه به نگارش پاسخ‌نامه‌ها و انجام خواسته‌های مراجعان مشغول و سپس مدتی به مطالعه می‌پرداختند. از نیمه‌های شب تا طلوع آفتاب به نماز و ذکر و نوافل و تعقیبات سرگرم بودند، پس از طلوع خورشید اندکی استراحت می‌کردند و بعد از آن تا ظهر به ملاقات و گفتگو با مراجعان و تهیه و ساخت دارو برای بیماران می‌نشستند و عصرها برای تدریس به مدرسه می‌رفتند و پس از آن نیز به پاسخ گوئی و رفع نیازمندی‌های محتاجان و گرفتاران مشغول بودند و در تمام سال پس از طلوع آفتاب و یا ساعتی در بعدازظهر استراحتی کوتاه می‌فرمودند.

روزی یکی از سادات محترم مشهد برای ایشان سجاده و رختخوابی هدیه فرستاد، در جواب فرموده بودند: سجاده را به خاطر سیادت شما که رعایت حرمتش را بر خود واجب می‌دانم، می‌پذیرم ولی به رختخواب نیازم نیست، زیرا که بیست و پنج سال است که پشت و پهلو بر بستر استراحت ننهاده‌ام (۱)

چو غنچه گرچه فروبستگی است کار جهان
تو همچو باد بهاری گِره گشا می باش (۲)

?پی نوشت

۱-با اقتباس و ویراست از کتاب نشان از بی نشانها
۲-حافظ

کلمه آفتاب را که می شنوی به یاد چه می افتی؟

به یاد آسمان ، مگه نه؟

به یاد خورشید؛ مگه نه؟

به یاد یک چشمه نور ، مگه نه؟

حالا اگر کسی به آخر همین کلمه آفتاب حرف “ه” اضاف کند، چه می شنوی ؟ چه می شود؟

آفتابه ، مگه نه؟

ببین ! گاهی یک حرف ، یک کلمه را از آسمان به کجا می کشد؟!

دوست من! تو مثال همین آفتاب را داری؛ گاهی یک حرف که نباید بگویی تو را از آسمان به زمین می کشد.

این کلام رسول خدا “ص"است که می فرمود: گاه فاصله یکی از شما تا بهشت به اندازه یک نیزه است ؛ یعنی دو قدم مانده تا بهشت ؛ اما حرفی را بر زبان می رانید که به اندازه صنعای یمن شما را دور می کند!

پس حرف ها را نخست مزمزه کنیم.

اول اندیشه وآنگهی گفتار…

مدارا:
? رسول خدا (ص) مى‌فرماید:
? كسى كه با همسفر خود بیشتر مدارا كند، پاداشش بیشتر و نزد خدا محبوب‌تر است.

? به نقل امام صادق (ع)، لقمان به پسرش گفت:
? اى پسرم! جز در نافرمانى خدا با همسفران خود موافق و همدل باش.

? امام صادق (ع) فرمود:
? خوش‌اخلاقى و خوش‌مشربى با همسفران و فرونشاندن خشم از آداب سفر است.

? امیرمؤمنان (ع) با مردى غیر مسلمان همسفر شد. وى پرسید: اى بندهٔ خدا! كجا مى‌روى؟ پاسخ داد: به كوفه مى‌روم. چون به دو راهى رسیدند و مسیر ذمّى جدا شد، امیرمؤمنان (ع) در پى او رفت. ذمّى گفت: چرا با من مى‌آیى؟ آن حضرت فرمود: این از آداب خوب همسفرى است كه چون انسان از همسفر خود جدا مى‌شود، اندکى وى را مشایعت و بدرقه كند. پیامبر ما این‌گونه امر فرموده است. ذمّى پرسید، آیا همین‌گونه فرمود؟ امیرمؤمنان (ع) فرمود: بلى. ذمّى گفت: به راستى پیروان او به جهت رفتار كریمانهٔ او از وى پیروى كردند؛ پس من تو را گواه مى‌گیرم كه پیرو دین تو هستم، آنگاه ذمّى با شناختن امیرمؤمنان (ع) اسلام آورد.

? منبع :مفاتیحالحیات

صفحات: 1· 2

قِيْلَ لِعَلىِّ بْنِ‏ الْحُسَيْنِ عليهما السلام كَيْفَ اصْبَحْتَ قال عليه السلام اصْبَحْتُ مَطْلُوباً بِثَمانِ خِصالٍ

۱◀️اللَّهُ تَعالى‏ يَطْلُبُنِى بِالْفَرائِضِ.

۲◀️ وَالنَّبِىُّ صلى الله عليه و آله بِالسُّنَّةِ.

۳◀️وَالْعَيالُ بِالْقُوتِ.

۴◀️ وَالنَّفْسُ بِالشَّهْوَةِ.

۵◀️وَالشَّيْطانُ بِالْمَعْصِيَةِ.

۶◀️وَالْحافِظانِ بِصِدْقِ الْعَمَلِ.

۷◀️وَمَلَكُ الْمَوْتِ بِالرُّوْحِ.

۸◀️وَالْقَبْرُ بِالْجَسَدِ.

فَانَا بَيْنَ هذِهِ الْخِصالُ مَطْلُوبٌ‏

از حضرت زین العابدین امام سجاد (علیه السلام) سؤال کردند: چگونه صبح کردی؟

حضرت در پاسخ فرمود:

صبح کردم در حالی که، هشت گروه از ما طلبکارند:

۱◀️ خداوند، طلب عبادت می کند؛

۲◀️ پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) می خواهد به سنّتش عمل کنیم؛

۳◀️ خانواده، نفقه و خرجی می خواهند؛

۴◀️ نفس، خواهش هایی از ما دارد؛

۵◀️ شیطان، می خواهد از او پیروی کنیم؛

۶◀️ دو فرشته موکل (رقیب و عتید)، می خواهند درستکار باشیم؛

۷◀️ عزرائیل در پی گرفتن جانمان است؛

◀️ قبر در انتظار جسد بی جان ما است.

اين چيزها از من خواسته مى شود.

? منابع :

بحار الانوار، ج ۷۳ ص ۱۵
سفینه البحار، ج ۲ ص ۳