مهنا

​

​
شب هستُ دلـــم چشــم به آسمان دوخته  و خدایی که همین نزدیکیـست

چه آشوبی میشود دلــم وقتی اَمَّنْ یُجیــــبْ میخوانمُ 

با چشمانی بارانـــی صدایـت میزنم

 میگویــم خدایــا ببین مُضطرّ شده ام و کیست 

غیرِ تو که صدایِ بنده ی درمانده‌اش را بشنودُ 

و دعایَش را اجابت کُند؟

غیرِ تو چه کسی میتواند گشایش ایجاد کُند 

برایِ گره‌های ناگشودنی؟!

چه کسی غیرِ تو میتواند آرامشُ اطمینان را 

به قلبــم ببخشد آن لحظه هایی که 

ناآرام صدایت میزنم 

​

علامه مجلسی رحمة الله علیه :

 شب جمعه مشغول مطالعه بودم به این دعا رسیدم:

 بسم الله الرحمن الرحیم

الْحَمْدُ لله مِنْ اَوَّلِ الدُّنْیا اِلی فَنائِها وَ مِنَ الآخِرَه اِلی بَقائِها, اَلْحَمْدُاللهِ عَلی کُلِّ نِعْمَه، اَسْتَغْفِرُالله مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ اَتُوبُ اِلَیْه، وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ 

بعد یک هفته مجدد خواستم آنرا بخوانم که در حالت مکاشفه از ملائکه ندایی شنیدم که ما هنوز از نوشتن ثواب قرائت قبلی فارغ نشده ایم.

 (قصص العلماء ص۸۰)

​
درست کردن خـانه در دنـیا احـتیاج به فکر دارد و درست کردن خانه دربهشت احتیاج به ذکر دارد.

دنیا ، ما را  از ذکر غافل نسازد

اگر لحظه های عمرت بدون گفتن ذکر درگذر است ، پس به فکر بیدار کردنقلبت باش . . .

پس با هم تکرار کنیم…

سبــحان الله الحمــــــدلله لاالــه الا الله والله اکــــبر

همانا غفلت بیماری است و ذکر گفتن ،دوای آن 

ملّامحسن_فیض کاشانی، آن عارف بالله، صاحب کتاب کلمات مکنونه و کتب عرفانی و اخلاقی و علمی دیگر، در عالم رؤیا یا مکاشفه، شیخ الطائفه، شیخ_طوسی را می‌بیند، به شیخ طوسی عرضه می‌دارد که آقا! آنجا چه خبر است؟

شیخ طوسی می‌فرماید:

آنجا چه خبر است؟ 

اینجا خبری نیست، خبرها آنجاست،

ملّا محسن فیض کاشانی تعجّب می‌کند و می‌گوید من عرض کردم: 

آقا! خبر آن‌ طرف است، 

این‌ طرف که خبری نیست،

شیخ طوسی می‌گوید: 

خیر، اتّفاقاً بر عکس متوجّه شدید، خبر آنجاست و این‌ طرف، خبری نیست،

 هر چه این‌ طرف هست از آنجا آمده است.

فقط به تو بگویم: 

ای محسن! 

بدان، هر چه هست در دنیاست و من امروز مغموم هستم و افسوس می‌خورم که می‌توانستم کار بیشتری انجام بدهم و انجام ندادم،

 تعبیر عجیبی دارد، می‌فرماید: 

اگر می‌دانستید که اینجا، فقط یک ذکر صلوات بر محمّد و آل محمّد(ص) چقدر ارزش دارد، آن‌ وقت می‌فهمیدید، چرا در ماه مبارک رمضان، اوّ‌لین دعا، این است 

«اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُور».

ذكر زياد گفتن، بدون توجه باعث بیماری ماليخوليا مي ‏شود.

شخصي به ديگري گفت: اين ختم أمن يجيب را چه طور ده بار خواندي و به نتيجه رسيدي؟! دیگران تعداد زیادی از اين ختم را مي‏ گویند تا به نتيجه‏ برسند!

طرف مقابل گفته بود: آن‏هائي كه عددهاي زياد مي‏ گويند براي اين است كه، از ميان آن تعداد زياد، يك بارش را اين جوري ‏بگويند كه من گفتم. 

بعضی در ده عدد أمن يجيب یک بارش را جوري با توجه و شکستگی مي ‏گويند كه جوابش را مي ‏گيرند؛ در حالی که بعضی دیگر با هزار بار گفتن آن هم ‏نمي ‏توانند يك مرتبه‏ اش را طوري بگويند كه جواب بشنوند.

‌کانال رسمی حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

‌ ‌

وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى(طه/124) 

و هر كس از “ياد من” اعراض کند و روى بگرداند، بى‏ترديد زندگى سختى خواهد داشت و روز قیامت هم نابينا محشورش مى‏كنيم.

“ذكر“، يادآورى چيزى است كه انسان آن را فراموش كرده است. در مفردات آمده: «ذکر یعنی یاد کردن، خواه با زبان باشد یا با قلب یا هر دو».

به فرمایشات حضرات معصومین علیهم‌السلام که نگاه می‌کنیم، درمی­ یابیم که هیچ چیزی به اندازه “ذکر خدا” ارزش ندارد، چون ذکر یا"یاد خدا” منشأ همه کمالات و خوبی­هاست. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می­فرمایند:«الذِّكرُ يونِسُ اللُّبَّ وَ يُنيرُ القَلبَ وَ يَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛ “ياد خدا” همنشین عقل است، دل را روشن و رحمت او را نازل می­کند.» (غررالحكم، ج2، ص66، ح1858)

رفع همه گرفتاری‌ها و مشکلات بشر، در “یاد خدا” نهفته است و روی­گردانی از این مسأله مهم، آدمی را در عسرت و تنگنا قرار می­دهد آنهم در حدی که زندگی بر او حقیقتاً سخت شده و علاوه بر این که از رسیدن به هدفش باز می­ماند، باید بقیه عمر خودش را هم با مشقت و بدبختی سپری کند.

مراد از سختى و تنگى زندگى، فقط فقر و نداری مالی نيست. ای بسا مرفهان و توانگرانی که دلهره و اضطراب و افسردگی، زندگی آن‌ها را دچار چنان فشار و مضیقه­ای کرده که هیچ بینوایی دچارش نشده است. دورى از ياد خدا، آرامش را از دل می­برد و باعث حيرت و حسرت او می­شود و کاری هم به ثروت و تمكّن مالى او ندارد.

خیلی چیزهاست که می­تواند مصداق “ذکر خدا“باشد و آدم را به یاد خدا بیاندازند: قرآن، نماز و عبادات، اسماءپروردگار…،اما آن چیزی یا کسی که بیشترین نشانه را از خدا دارد و به معنای واقعی آیةالله العظمی هست، بیشتر از هر چیزی انسان را متوجه خدا می­کند و دل را با یاد خدا زنده و احیاء می­سازد.

آن شخص و آن مذکِّر اعظم فقط وجود مقدس امام معصوم علیه­السلام است که امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «نَحنُ ذِکرُاللهِ» (بحارالانوار/ ج7/ ص321/ روایت 16/ باب 16) . در زمان ما “امام عصرارواحنا له الفداء"مصداق کامل این ذکر اعظم خداست. روایات متعددی هم در این باب هست و مؤید این معناست.

با این توضیح، معنای آیه شریفه را مجدداً ذکر می‌کنیم:

« و هر كس از ياد من [امام زمان علیه‌السلام] اعراض کند و روى بگرداند، بى‏ ترديد زندگى سختى خواهد داشت و روز قیامت هم نابينا محشورش مى‏كنيم.»

بنابراین طبق این آیه شریفه می­شود گفت؛ ریشه همه سختی­ها و فشارهای روحی، بدنی، شخصی و اجتماعی ما، اعراض ما از امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است چون او بزرگ­ترین نعمتی است که خدا در اختیار خلقش قرار داده و روی­گردانی از او یعنی بزرگ­ترین کفران نعمت!

علل و اسباب این اعراض هم زیادند. اصولاً همه چیزهایی که دور و بر ماست خواب ­آور و غفلت‌آورند و ما را از این وجود مقدس رویگردان کرده‌اند: کار و شغل ما، خانه و خانواده ما، سیاست و اجتماع و اقتصاد و خلاصه همه چیز…حتی درس و علم ما!!

عاقبت این کفران نعمت در دنیا، چیزی نیست جز سختی و فشار به واسطه حرمان از این نعمت بزرگ پروردگار! و طبعاً كسى كه در دنيا چشم جانش را بر روى این بزرگ­ترین حقیقت عالم خلقت بست، در قيامت هم : وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى.

بد نیست در ارتباط با همین مسئله، قضیه­ای را از قول استاد بزرگوارم نقل کنم که می­فرمودند: «چند سال پیش دانشمندی غربی و مسیحی که درباره اسلام تحقیق کرده و مستبصر شده بود، پیش من آمد تا به مذهب حقه اهل بیت علیهم‌السلام مشرف شود. همراه هم رفتیم خارج از شهر، آنجا باغی بود و شب را آنجا بودیم.

اجمالاً خلاصه­ای از عقاید شیعه را برایش گفتم خصوصاً این که اساس اسلام بر ولایت 12 امام معصوم هست و خیلی فشرده و مختصر سرگذشتی از هر یک از ائمه معصومین علیهم‌السلام برای او می­گفتم و نیز این که هر یک از ائمه علیهم‌السلام چه طور و بعد از کدام امام ­آمدند و نهایت هم به چه شکلی به شهادت ­رسیدند تا این که رسیدم به امام عصر ارواحنافداه و مطالبی در مورد این بزرگوار گفتم. بعد پرسید: خب ایشان کی و به چه نحوی به شهادت رسیدند؟

گفتم: ایشان زنده است و به شهادت نرسیده و خدا نکند ما زنده باشیم و شهادتش را ببینیم.

گفت: پس این آقا الآن کجاست؟

گفتم: حضرت بین خود ماست منتهی ما آقا را نمی­شناسیم و خلاصه قدری در مورد معنای غیبت برایش توضیح دادم.

یک دفعه زد زیر گریه و با حیرت و تعجب گفت: این آقای با این عظمت زنده است و بین ما زندگی می­کند و شما بیکار نشسته‌اید!!؟ پس چرا کاری نمی­کنید!؟ چرا از او غافل و بی­خبرید!؟ چرا تا به حال او را به دنیا معرفی نکرده‌اید!؟

و او تا صبح توی این باغ راه می­رفت و گریه می­کرد که؛ امام ما زنده است ولی ما او رو نمی­ بینیم و از او بی­اطلاعیم!!…»

به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) گفتند:

“يا رسول الله! آن جواني كه پشت سر شما نماز مي خواند، چشم چراني مي كند و بعضي از گناه هايي از اين قبيل هم دارد؛ نصيحتش كنيد حالا كه پشت سر شما نماز مي خواند آن عيبش را هم كنار بگذارد.

رسول گرامي اسلام جواب دادند: نمازش درستش مي كند.

مي گويند: نگاهمان را نمي توانيم كنترل کنيم. آن يكي مي گويد: زبانم را نمي توانم كنترل کنم. هركسي هر چه را مي گويد نمي توانم براي اين است که يک كار مي توانسته انجام بدهد؛ امّا انجام نداده است و آن هم به وقت “الله اكبر” گفتن است. (مواظبت بر نماز اول وقت می تواند سبب کنترل نگاه و زبان شود.)

📚 چکیده ای از کتاب منبر و محراب ؛ از صفحه 49 تا 96 ؛

آیه 8 سوره آل عمران
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ (8)

(راسخان در علم مى گويند:) پروردگارا! پس از آن كه ما را هدايت كردى، دلهاى مارا به باطل مايل مگردان و از سوى خود مارا رحمتى ببخش. به راستى كه تو خود بسيار بخشنده اى.

- به علم و دانش خود مغرور نشويم، از خداوند هدايت بخواهيم. «ربّنا لاتزغ قلوبنا…»
- نشانه ى علم واقعى و رسوخ در علم، توجّه به خدا و استمداد از اوست. «الاّ الراسخون فى العلم… ربّنا لاتزغ قلوبنا»
- محور هدايت و گمراهى، قلب و افكار انسانى است. «لاتزغ قلوبنا»
- در خط قرار گرفتن خيلى مهم نيست، از خط خارج نشدن بسيار اهميّت دارد. «بعد اذ هديتنا…»
- هديه و هبه ى دائمى و بى منّت، مخصوص اوست. «انّك انت الوهّاب»

آیت الله بهجت (رحمة الله علیه):

1-نفس بکش با لااله الاالله

2-نفست راسرزنش کن با استغفرالله

3-هنگام دردکشیدن بگو الحمدلله

4-هنگام تعجب بگو سبحان الله

5-هنگام خوشحالی صلوات بررسول الله

6-هنگام ناراحتی انالله واناالیه راجعون

7-سم چشمانت رابشکن به گفتن ماشاالله تبارک الله

8-شروع کن با بسم الله الرحمن الرحیم

9-خاتمه بده با الحمدلله رب العالمین.

___________________________________
آیت الله مجتهدی(ره):
‍ ‍
© گفتن ذکر «لا اله الا الله » راحت است اما در نامه اعمال، سنگین است.

© سرب دیده اید؟ سرب فلزی سنگین است. قدیم، حمالطی سرب حمل مےکرد و هِن و هِن مے کرد. من گفتم این چی حمل مےکند که این قدر نفس نفس میزند.

© گفتند سرب حجمش ڪم است، اما سنگین است. در روایت آمده است «لا اله الا الله» ثمن بهشت است
____________________________________