وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا ، وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الَْمجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَال ِ يَوْمِ الطَّامَّةِ

خدایا

به (بركت) قرآن

در جاى ايستادن كه به پيشگاهت عرضه میىشويم

بر خوارى ما رحم كن

و هنگام لرزيدن پل دوزخ،

در آن روز كه بر آن عبور میکنيم،

لغزش گام‏هاى ما را به وسيله آن پابرجا گردان

و پيش از برانگيخته شدن،

تاريكى قبرهاي مان را با آن روشن ساز 

و ما را در روز رستاخيز ،

از هر اندوهى ،

و از ترس‏هاى سخت روز قيامت، 

به وسيله قرآن نجات ده.

?منبع : صحیفه سجادیه دعای ۴۲ بند ۱۵