مناجات شعبانیه

امیرالمؤمنین علیه‌السّلام ( فراز ششم)

 إِلَهِي كَأَنِّي بِنَفْسِي وَاقِفَةٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَكُّلِي عَلَيْكَ فَقُلْتَ (فَفَعَلْتَ) مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِي بِعَفْوِكَ…

خدايا…

گويى من با همه هستی‌ام در برابرت ايستاده‌ام، درحالی‌كه حسن اعتمادم بر تو، بر وجودم سايه افكنده‌است، و آنچه را تو شايسته آنى بر من جارى كرده‌ای و مرا با عفوت پوشانده‌اى…