مهنــا

​“حديثِ قدسي”

وقتی خداوند، مانع عبادت میشود خداى عزوجل ميفرمايد: …و یکی از بندگانم شخصی است که شبها به خاطر من، نماز شب می خواند. اما من يك شب یا دو شب، او را از خواب بیدار نمی کنم، به خاطر نظر لطفى كه به او دارم. وقتی او از عبادت محروم می شود، خود را سرزنش ميكند. در صورتيكه اگر او را واگذارم تا هر چه خواهد عبادتم كند، او را خودبينى فرا گيرد و همان خودبينى، او را نسبت به اعمالش فريفته سازد و هلاکش می کند.

وقتی او از خود راضى شود، گمان می كند حق عبادت من را به جا آورده. و آن هنگام از من دور می شود در حالی که خودش خیال می كند به من نزديك است! پس كسانيكه اعمالى بخاطر ثواب من انجام ميدهند، نبايد به آن اعمال تكيه كنند، زيرا آنها هر چقدر هم که كوشش كنند و عُمر خود را در راه عبادتم بگذرانند، باز هم مقصر باشند و با عبادت خود به حقيقت عبادتم نمی رسند.

تنها بايد به رحمتم اعتماد كنند و به فضلم شادمان باشند و حُسن ظن داشته باشند.

اصول كافى، جلد ۳ ، صفحه ۱۰۰

​‏گاهی ادامه دادن شجاعت می‌خواد،

اما گاهی هم رها کردن به‌موقع، شجاعانه‌ترین کار دنیاست.

هر «تَرکی» باختن نیست،

بعضی «تَرک‌ها» شروع یه مسیر بهتر یا فرصت از نو ساختنه

پرحرفی موجب ورود در آتش است 

361 - وَ قالَ رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: مَنْ كَثُرَ كَلامُهُ كَثُرَ سَقَطُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ سَقَطُهُ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ، وَ مَنْ كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ، كانَتِ النَّارُ أَوْلى بِهِ.

 هر كه پرحرف باشد خطايش فراوان است، و هر كه خطايش فراوان باشد گناهانش بسيار است، و هر كه گناهانش بسيار باشد آتش به او سزاوارتر است.

کتاب احادیث الطلاب ص 14۲

امیرالمومنین علیه السلام :

اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله

همواره در انتظار فرج (و ظهور صاحب‌ الزمان علیه‌ السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید.

بحار الانوار، جلد ۱۵، صفحه ١٢٣

​ آیت الله بهجت(ره): 

 وقتی دل مؤمنی را شاد كنید، خدا از لطف، مَلکی را خلق می‌کند که آن ملک، شما را از بلاها و تصادفات و … حفظ ‌می‌كند. 

این که می‌بینید در برخی تصادفات بعضی‌ها محفوظ می‌مانند در حالی که به نفر کناری آن‌ها آسیب وارد می‌شود به سبب این است که آن شخصِ محفوظ مانده، در مسرّت اهل ایمان نقش داشته است.

 برگی از دفتر آفتاب، ص ١٨۴.

 حالا فکر کن اگه کاری کنم که دل امام زمان رو شاد بکنه، چی میشه …

​💠معیارهایی برای شناخت دوستان خوب در روایات 

۱.در کارهای آخرتی، یاری کننده انسان باشد: 

«خَيرُ الإِخوانِ المُساعِدُ عَلى أعمالِ الآخِرَةِ»

۲.انسان را از معصيت خدا بازدارد و به کسب رضای حضرت حق فرمان دهد: 

«…صَدَّكَ عن مَعاصِیه و أمَرَكَ برِضاه»

۳.کاستی ها و عیوب آدمی را با تذکر به انسان هدیه دهد:

«خیرُ إخوانِکم مَن أهدی إلیکم عُیوبکم»چون شناختن عیب و درمان آن، بهترین رهاورد زندگی است و می‌تواند از هدایای مادی بسیار برتر باشد.

۴.خشمناکی فراوان او صرفا برای این باشد که انسان را به حق وادارد: 

«خیرُ اخوانِک مَن کثُرَ إغْضابُه لکَ فی الحق» و در این مسیر، حتی از سرزنش آدمی نیز دریغ نمی ورزد: «خیرُ اخوانِک مَن عَنَّفَک فی طاعة الله سبحانه» زیرا تحمل خشم زودگذر دنیا که صلاح و فلاح ابدی را به همراه دارد، بهتر از نشاط کاذب و زودگذر دنیاست که مستلزم غضب الهی است.

۵.با هزینه خودش مشکلات انسان را برطرف کند و به دیگران حواله ندهد: 

«خیرُ الاخوانِ من لا یُحْوِجُ اخوانَه الی سِواهٌ» یعنی با اقدام شخصی خودش، آدمی را از رو زدن به دیگران بی نیاز کند:«خیرُ إخوانِکَ مَن واساک بخیره،و خیرٌ منه من أغناک عن غیرِه»

۶.دوستی و مودتش در راه خدا باشد: 

«خیرُ الاخوانِ من کانتْ فی الله مودّتُه» و برادری اش برای دنیا نباشد: «خیرُ الإخوانِ مَن لم تَکنْ علی الدنیا إخوته»

۷.بدی های تو را فراموش کند و به دل نگيرد: 

«خیر إخوانِک مَن نسی ذنبَک الیه»

تسنیم ج۶۰ ص۶۰۱،۶۰۲

​داستانی آموزنده 

زمان امام صادق عليه السّلام بود شخصى بنام ((نجاشى )) استاندار اهواز و فارس بود، يكى از كشاورزهاى قلمرو حكومت او به حضور امام صادق (ع ) آمد و عرض كرد: ((در دفتر مالياتى نجاشى ، مبلغى را به نام من نوشته اند، نجاشى ااز شيعيان شما است ، اگر لطف مى فرمائى نامه اى براى او بنويس تا ملاحظه مرا بكند)).

امام صادق (ع ) براى نجاشى نامه اى ، اين گونه نوشت :

بسم اللّه الرحمن الرحيم سّر اخاك يسّرك اللّه.

(بنام خداوند بخشنده مهربان ، برادر دينى خود را خوشحال كن ، خداوند ترا خوشحال مى كند).

هنگامى كه اين نامه به دست نجاشى رسيد، وقتى دريافت كه نامه امام صادق (ع ) است ، گفت : اين ، نامه امام صادق (ع ) است ، آن را بوسيد و به چشم كشيد و به حامل نامه گفت : ((حاجت تو چيست ؟)) او گفت : ((در دفتر مالياتى تو، مبلغى را به نام من نوشته اند)).

نجاشى گفت : ((آن مبلغ ، چه اندازه است ؟!))

او گفت : ده هزار درهم است .

نجاشى ، منشى خود را طلبيد، و جريان را به او گفت و به او دستور داد كه آن ماليات را بپردازد و نام آن كشاورز را در دفتر ماليات ، خط بزند، و سال آينده نيز همين كار را در مورد او انجام دهد.

پس از اين دستور، نجاشى به آن كشاورز گفت : ((آيا تو را خوشحال كردم ؟)).

او گفت : آرى فدايت شوم .

سپس نجاشى دستور داد يك كنيز و يك غلام و يك مركب و يك بسته لباس ‍ به او بخشيدند، و در مورد هر يك از آنها كه به او مى داند، نجاشى به او مى گفت :((آيا تو را خوشحال كردم ؟)).

او در پاسخ مى گفت : ((آرى فدايت گردم )).

تا آنجا كه نجاشى به او گفت : ((اين فرشى را كه روى آن هنگام دادن نامه مولايم امام صادق (ع ) نشسته بودم ، به تو بخشيدم ، برادر و با خود ببر و در نيازهايت مصرف كن .

آن كشاورز، خوشحال از نزد نجاشى بيرون آمد و سپس به حضور امام صادق (ع ) رسيد و جريان را به عرض آن حضرت رساند، و آن حضرت را خوشحال يافت ، عرض كرد: ((اى فرزند رسول خدا گويا رفتار نجاشى با من ، شما را خوشحال كرد؟)).

آن حضرت فرمود: ((آرى سوگند به خدا او خدا و رسولش را خوشحال كرد)).

داستان دوستان 

محمد مهدی اشتهاردی

​خوشبخت کسی که عشق احمد دارد

در قلب خودش نور محمد دارد

هر کس بفرستد به محمد صلوات

در آخـرتش ثواب بی حـد دارد

فرا رسیدن ولادت با سعادت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع) مبارک باد

​امام جعفر صادق علیه‌السلام:

اِِیّاكَ وَ الْكَسَلَ وَالضَّجَرَ فَاِنّهُما یَمنعان حَظكَ مِن‌َ الدُّنیا وَ الآخرة.

 از تنبلى و بى‌حوصلگى بپرهيز؛ زيرا اين دو خصلت، تو را از بهره دنيا و آخرت بازمی‌دارند.

 الكافي، ۵/۸۵/۲

پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله:

ما مِن شيءٍ أثقَلُ في الميزانِ مِن حُسنِ الخُلقِ.

در ترازوی اعمال، چیزی سنگین‌تر از خوش‌خویی نیست.

عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۳۷، ح۹۸

 اسعدالله ایامکم

چون تو حاضر می‌شوی، من غایب از خود می‌شوم

بسکه حیران می‌بماندم وهم، در سیمای تو

ای که در دل جای داری، بر سر چشمم نشین

کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو…

شیخ اجلّ سعدی

میلاد مبارک

امشب همه نیلوفران مشتاق روی دلبرند

جمع شقایق ها همه مست می پیغیمبرند

امشب تمام قدسیان مهمان بزم سرمدند

جمع ملائک تا سحر مشغول ذکر احمدند

میلاد دو اختر آسمان ولایت و امامت پیمبری مبارک باد