مهنــا

مرحوم آیت الله انصاری همدانی بسیار تأکید می کردند که در همه حال خدا را فراموش نکنید.

می گفتند : بدانید پدرومادر و قوم و خویش، اینها تا یک مدتی هستند ولی برای آن کسی باشید که از نظر زمان و مکان نامحدود است.

هرچه اخلاصتان به او بیشتر باشد، گره گشای کارتان می شود.

خیلی می گفتند که اتکا و اتصالتان به خدا باشد.

کتاب سوخته صفحه ۱۳۸

از اول ذیقعده تا دهم ذی حجّه که اربعین موسای کلیم است، این یک فصل مناسبی است؛ بهار مراقبه و چله نشینی است. وجود مبارک موسای کلیم چهل شبانه روز مهمان خدا بود. فرمود : و واعدنا موسی ثلاثین لیلهً فاتممناها بعشر فتمّ میقات ربّه أربعین لیله. به او وعده دیدار و ملاقات خصوصی دادیم؛ آمد به دیدار ما. اوّل سی شب بود؛ بعد ده شب اضافه کردیم، راهش باز بود؛ جمعاً شد چهل شب. فرمود : او 40 شب مهمان ما بود. چون برکاتی که در شب نصیب انسان می شود، در روز نمی شود. روز مشغول کار و گفتن و خریدن و فروختن است؛ در قرآن کریم فرمود : شب را در یابید. انّ لک فی النّهار سبحاً طویلاً . در روز درس است، بحث است، گفتن است، شنیدن است، دیدار است، مصاحبه است، مناظره است؛ با یک کثرت همراهید.

“امّا انّ ناشئه اللّیل هی اشدّ وطئاً و اقوم قیلا"ً. شب یک نشئه ای دارد، شب یک حسابی دارد، یک کتابی دارد ؛ شب کجا، روز کجا ! فرمود : روز، کار فراوانی دارید؛ می گوئید، می شنوید، می خوانید، می خورید؛ این کارهای روزتان است. به وجود مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: روز، کارهای فراوانی داری، شب را دریاب ! هر کس به جائی رسید، از شب زنده داری به جائی رسید.

به وجود مبارک موسای کلیم فرمود : تو سی شب مهمان مائی، ده شب هم اضافه می کنیم.” و واعدنا موسی ثلاثین لیلهً،” با اینکه شب و روز بود. نفرمود : یوماً، نفرمود : “لیلاً و یوماً !” فرمود : سی شب؛ آن روزش هم شب بود، شبش هم شب بود. برای اینکه بیگانه راه نداشت !” فاتممناها بعشر فتمّ میقات ربّه أربعین لیله.” باز چهل شب شد؛ نه چهل روز، نه چهل شب و روز ! شب را گفت در یابید. این اربعین است !

معنای اربعین هم این نیست که آدم از جامعه جدا شود؛ باید در متن جامعه و زندگی باشد، در متن خدمتگزاری به مردم باشد؛ امّا کاسب نباشد، بیگانه ای در راهش نباشد، جز رضای حق چیزی را نداشته باشد؛ این اربعین گیری است. از اوّل ذیقعده تا دهم ذیحجّه، این دوره چهل شبانه روزی می شود أربعین!

در طول سال آدم می تواند چله بگیرد، ولی بهارش این چهل شب است؛ یعنی از اوّل ذی القعده تا دهم ذیحجّه،آدم مواظب دهانش باشد که غذای بد وارد نشود؛ مواظب زبانش باشد که حرف بد نزند؛ مواظب گوشش باشد که حرف بد نشنود؛ مواظب چشمش باشد که نگاه بد نکند؛ آنوقت سائر کارها خوب است. اینقدر کارهای حلال هست که آدم فرصت نمی کند به سراغ کار حرام برود ! فرمود : لزومی ندارد که آدم کار خلافی رامرتکب شود، مثل اینکه اینقدر غذای حلال هست که دیگر آدم فرصت نمی کند به سراغ غذای حرام برود!

آیت اله جوادی آملی

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) :

در حدیث آمده است تمامی چشم ها روز قيامت گريان است، به جز سه چشم:

❶ چشمی که نامحرم را ندیده باشد.

من پریروز به خانواده ام می گفتم که ما پنجاه سال پیش به مدت شش سال در یک خانه مستاجر بودیم، در این مدت هرگز من زن صاحبخانه را ندیدم، نه عمداً و نه سهواً شما هم باید این طور باشید. اگر در خانه ای نامحرم هست ،دقت کنید.

❷ چشمی که در راه اطاعت خدا شب زنده دار است.

«سحرها از خواب بر می خیزد ، نماز شب می خواند ، و… چنین چشمی در روز قیامت گریان نیست. و لو اينكه سحر پا شده است و خوابش نبرده نشسته و چاي خورده است، همين خوب است. لازم نيست حتماً دعا بخوانيد؛ نه، خود بيداري شب، اثري دارد»

❸ چشمی که در دل شب، از ترس خدا گريه کند.

حاج میرزا علی موذن زاده بر روی منبر می گفت ما در نجف از صدای هق هقِ گریه حاج شیخ عباس قمی از خواب بلند می شدیم.

آیت الله بهجت (رحمة الله علیه):

1-نفس بکش با لااله الاالله

2-نفست راسرزنش کن با استغفرالله

3-هنگام دردکشیدن بگو الحمدلله

4-هنگام تعجب بگو سبحان الله

5-هنگام خوشحالی صلوات بررسول الله

6-هنگام ناراحتی انالله واناالیه راجعون

7-سم چشمانت رابشکن به گفتن ماشاالله تبارک الله

8-شروع کن با بسم الله الرحمن الرحیم

9-خاتمه بده با الحمدلله رب العالمین.

?آیت الله حائری شیرازی?

?ما در چيزهایی كه خودمان را می‌شكنیم، اجر می بريم?

برای اينكه اذان گفتن در بين مردم رايج شود، بايد بينند كه بزرگان اذان می گويند. مثلاً كسی كه در بازار از همه محترم‌تر است، شاگردش را به جای خود بگذارد و اذان بگويد. در مدرسه، مدير اذان بگويد. در ادارات، مدير كل و استاندار اذان بگويد. در مسجد اگر كسی صدایی بهتر از امام جماعت دارد، او هم اذان بگويد.

ما در چيزهایی كه خودمان را مي‌شكنيم اجر می بريم. وقتی پيشخدمت اذان بگويد، ترقی مي‌كند؛ ولی وقتی مدير كل اذان بگويد، ديگران تعجب مي‌كنند و او كمی شكسته مي‌شود. اما همين شكسته شدن‌ها ما را می سازد و در آخرت و در بهشت، دری می شود كه انسان را از آن داخل مي‌كنند.

مسلمان هر وقت ديد كه با عبادتی شکسته مي‌شود، آن را به ديگری ندهد، بلکه خودش انجام دهد؛ چون او را بزرگ مي كند و تكبّر را از وجود او بيرون مي‌نمايد. هر چه عبادت سخت‌تر باشد، بيشتر انسان را بزرگ مي‌كند و می سازد.

آیت‌الله بهجت ره:
باید منتظر فرج باشیم ولی با مقدمات آن؛ می‌دانیم که ضعیفیم و طاقت ابتلائات سخت را نداریم، لذا از خدا بخواهیم که شیعه بعد از این دیگر به ابتلائات بیشتر مبتلا نشود.

یڪ حدیث از نهج البلاغه:

حضرت امیـر مؤمنان امام علے علیہ السلام بہ عیادت یکے از اصحابشان که مریض بود رفتند، یہ خـرده اون مریض نالہ کرد، حضرت او را موعظہ کردند و فـرمودند:

«جـَعَلَ اللهُ ما کانَ مِن شَکْواکَ حَطّاً لِسَیِّئاتِڪَ»

خـداوند بیمارے تو را وسیلہ ۍ کاستنِ گناهانت قـرار داده است.

بعد حضرت او را دلدارے دادند و فرمودند:

«فَاِنَّ الْمَرَضٌ لا اَجْرَ فیہِ وَ لٰکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئاتِ، وَ یَحُطُّهَا حَتَّ الْاَوْرَاقِ»

مریضے و بیمارۍ پاداشے ندارد، اما از بین برنده ی گناهان است. برای مریضی به انسان پاداش نمےدهند، اما فایده اش این است کہ گناهان را از بین مےبرد. همانطور باد پاییزے برگ درختان را مےریزاند، مریضے هم باعث ریختن گناهان مےشود.

بہ همین دلیل وقتے انسان از بستر بیمارے بر مےخیزد، یڪ نورانیتی دارد، چون گناهش آمرزیده شده، نورانے شده و باید از این بہ بعد حواسش را جمع کند کہ دیگر گناه نڪند.

پس تب و لزرۍ که انسان مےکند، کفاره ے گناهانش است. البته ریزش گناهان در حالت مریضی براۍ انسان های خوب است، والا کسانے کہ نماز نمےخوانند و روزه نمےگیرند و تقوا ندارند، مرض براے آنها فایده ای ندارد، بیمارے برای آنها عذاب است.

اما براے اولیای خـدا بیمارۍ خوب است، اگر انسان بیمـار نشود یڪ حالت غرور در او پیدا مےشود. بنابراین مریضے و بیماری براے رفع غـرور آدم خوب است. بد نیست آدم گاهے مریض شود. پس اگر یڪ وقت مریض شدید، شِکوه نڪنید.

˝آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)˝

بدان که تو هستی و نمی‌میری. این بدن تو است که می میرد، تو خودت هستی همچنان حی و زنده

حساب کار خودت را بکن که برای زندگی آخرتت چه تهیه دیده‌ای؟!

ببین برای این دو روزه دنیا که خودت می‌دانی ثباتی در آن نیست، چه کوشش‌ها و تقلّاهایی می‌کنی

اما برای آن‌جا که زندگی ابدی است، چه تهیه دیده‌ای؟

 در آن جا زندگی انفرادی است، احتیاجات را خودت تنهایی باید رفع کنی باب کمک طلبیدن و همکاری مسدود است

حواست باشد

این جا آمده‌ای که برای آن‌جا تهیه ببینی. معصوم علیه السلام می‌فرماید دنیا دوباره تکرار نمی‌شود.

? منبع :عارف بزرگ آیت الله شاه آبادی استاد اخلاق حضرت امام (ره)

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•

✨یکی از کار های جاهلانه انتقام گرفتن است، به شکرانه ی اینکه خدا بهت قدرت داده و میتونی انتقام بگیری

» شکرش اینه که انتقام نگیری و عفوش کنی

»حالا او به شما یک بدی کرده … شما صرف نظر کن

»اگر صرف نظر کنی ، خدا هم در قیامت صرف نظر میکنه

»ما این همه گناه کردیم توقع داریم خدا ما را ببخشه و از ما بگذره

»اما کسی که به ما بدی کرده و اومده عذر خواهی هم میکنه
… حاضر نیستیم ببخشیم

√انسان باید گذشت داشته باشه❗️

برای امام زمانمان تا به حال چه کرده ایم
آیا حاضریم گذشت کنیم ؟

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•

اللهم عجل  لولیک الفرج

=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•

آیَتُ الله مُجْتَهِدےٖ تِهْرَانے(ره):

از صبر و نماز کمک بخواهید

«یعنی هر وقت گرفتار شدید، دو رکعت نماز بخوانید، دستتان را بلند کنید و از خدا حاجت بخواهید.»

ما تنبل هستیم و حاجت نمےخواهیم، خدا وعده اجابت داده.